Alternatieve Rock In Mukkes: Smiley Virus, Poets and Addicts en Voodoo Healers

Hoofdprogramma Voodoo Healers stelt lichtelijk teleur

Tekst: Fay van Aalten | Foto's: Jeanine Leguit ,

Terwijl een zonovergoten dag plaats maakt voor de nacht maken drie bands zich op voor hun optreden in Mukkes. Academie voor Popcultuurbands Smiley Virus en Poets and Addicts verzorgen het voorprogramma van Griekse punkrock 'n roll band Voodoo Healers. Alternatieve rock is de leidraad voor een veelbelovend programma met twee halvefinalisten van de Kleine Prijs van Fryslân. Het belooft een avond vol moshpits te worden.

Met een simpele 'hooooi' opent Smiley Virus het programma. Op de Academie voor Popcultuur werd de band twee jaar geleden opgericht.  Sindsdien stonden de mannen in Paradiso voor het 30x20Minutenfestival en brachten ze hun debuut-EP uit. De kracht van de band zit voornamelijk in de meerstemmige zang. Zanger Tim Kamphuis wordt continu vocaal ondersteund door drummer David Hartwig. Ook maakt de band veel gebruik van achtergrondzang, uitgevoerd door gitaristen Tom van Moorst en Bart Stel. Het viertal staat vol enthousiasme op het podium en lijkt totaal niet ontmoedigd door enig gebrek aan publiek. Wat Smiley Virus mist is een stukje uniekheid dat het onderscheidt van alle andere alternatieve rockbands. Dit maakt hen echter geen mindere band, de nummers zitten strak in elkaar en de uitvoering is goed.


Na een pauze van drie kwartier, veroorzaakt door een kapot pedaal van gitarist Tom Schriemer, begint Poets and Addicts eindelijk aan hun set. Vanaf de inzet is meteen hoorbaar dat het duo garagerock belichaamt. Met harde maar toch ongelofelijk dynamische drums en een heel arsenaal aan gitaarriffs is Poets and Addicts een zeer experimentele band. De zang van drummer David Wolgen doet qua effecten denken aan het welbekende Gorillaz geluid, hoewel het qua ritme en inhoud compleet eigen is. Het Poets-gedeelte komt in deze zang ook erg terug. In combinatie met de drums klinkt het alsof er melodische spoken word wordt voorgedragen. Het kapotte pedaal, dat een soort basgitaareffect veroorzaakt, weet de show ook niet te verpesten voor de twee bandleden. Er ontbreekt niks in de spanning of dynamiek van de band, die een fantastische show neerzet.

Om half een 's nachts is het dan eindelijk de beurt aan de Griekse band Voodoo Healers. De band tourt op dit moment door Europa en Leeuwarden is een van de vele stops op hun reis. Op het moment dat de band inzet is het eerste gevoel 'ja, dit is het'. Het gitaarwerk is ongelofelijk dynamisch en energiek, de drums ondersteunen de zang perfect en de baslijn vindt mooi zijn eigen weg door het nummer heen. De gitaarriffs zijn erg opbouwend in hun diepgang en bestaan uit een vastgesteld aantal noten die bij iedere herhaling worden aangevuld met meer noten. Bij het derde nummer begint de energie echter af te nemen. Niet vanwege de uitstraling van de band, maar omdat ieder nummer precies volgens dezelfde formule gaat. Er is een intro dat je misleidt over de inhoud van het nummer, gevolgd door drums die iedere keer hetzelfde ritme spelen, waarna de gitaarriffs komen en de zang begint. Dit blijft zo tot aan het einde van de show, geen nummer uitgezonderd. Wanneer Voodoo Healers drie of vier van dit soort nummers in hun set zou hebben, zou het een fantastische band zijn. Het gebrek aan afwisseling maakt echter dat het vrij snel gaat vervelen en uiteindelijk een beetje eindigt in een teleurstelling.