#MadNes16: The Uppertones naast optredens op Oerol en MadNes druk met nieuw album

Nieuwe plaat zal voornamelijk bestaan uit eigen nummers over zon, zee, strand en vrouwen

Tekst: Vincent Meininger | Foto's: Fabian Samidjono ,

Het trio The Uppertones is een hard swingende band uit Italië. Met het geluid van het Jamaica van de jaren vijftig weten ze heupen te doen wiegen. Toetsenist Peter Truffa en drummer Count Ferdi speelden eerder al in andere formaties over de hele wereld. Zanger en trombonist Mr. T-Bone doet hier niet voor onder. Hij heeft al een aantal soloalbums op zijn naam staan en is een bekend gezicht binnen de internationale skascene. De Italianen zijn het afgelopen jaar al veelvuldig in ons land te gast geweest. Naast hun optreden op Oerol staan ze komend weekend op het MadNes festival op Ameland. Voor onze schrijver Vincent Meininger reden om toetsenist Peter Truffa eens aan de tand te voelen.

Hoe zou je jullie stijl omschrijven?
"Onze muziek komt uit de jaren vijftig. In die jaren probeerden ze op Jamaica de r&b uit Amerika te imiteren. Ze hebben er hun eigen draai aan gegeven en zo is ska uiteindelijk ontstaan. Maar het klinkt wel echt anders dan ska, een soort pre-ska is het dus eigenlijk. Verder voegen wij zelf nog elementen van boogiewoogie, calypso en mento toe. We spelen ook weleens wat rechttoe rechtaan rock-'n-roll, maar we proberen ons toch zoveel mogelijk aan die tijdsperiode vast te houden."

Hoe zijn jullie op het idee gekomen om muziek uit specifiek deze periode te spelen?
"Iedereen van ons heeft in vorige bands wel muziek uit die periode gespeeld. Of het nu r&b, ska of rock-'n-roll is. Ik ben zelf pianist en verknocht aan de boogiewoogie, dus op die manier heeft eenieder weer zijn eigen inbreng in de band."


Jullie zanger Mr. T-Bone heeft een uitgebreide solocarrière in ongeveer hetzelfde muziekgenre. Jullie hebben al vaker samengewerkt en jij hebt zelfs op een aantal van zijn soloplaten gespeeld. Op wat voor manier verschilt zijn solowerk van The Uppertones?
"De instrumentatie is heel anders. Er zijn geen gitarist en bassist en ook geen hoornsectie. Wij hebben alleen de trombone van Mr. T-Bone, die je uiteraard alleen hoort als hij niet zingt. Dus de composities zijn heel eigen en klinken ook heel anders. Deze composities bevallen zo goed dat we nu ook eigen materiaal aan het schrijven zijn. Ons eerste album bestaat voornamelijk uit covers, ons tweede album wordt er een met eigen liedjes."

Hoe gaat dat schrijfproces precies in zijn werk, is er een verdeling van tekst en muziek of doen jullie dat gezamenlijk?
"Het schrijven gebeurt eigenlijk individueel. Het zijn voornamelijk Mr. T-Bone en ik die de nummers inbrengen. Doorgaans zijn ze dan voor het grootste gedeelte af. Vervolgens is het aan de andere twee om het nummer te interpreteren en er hun eigen ding aan toe te voegen."


Over welke onderwerpen gaan die nummers, wat inspireert jullie zoal?
"Vooral vrouwen, hahaha. We maken vooral vrolijke muziek, dus ook dingen als de zon het strand en de zee komen veel in onze nummers voor. Het goede mediterraanse leven dus eigenlijk. Voor inspiratie doet verandering van omgeving het altijd goed. Ik heb een tijdje in Florida doorgebracht, dat werkte echt zo begeesterend."

Wanneer kunnen we dit nieuwe album verwachten?
"Er ligt geen vaste deadline, maar we beginnen eind deze zomer met de opnames. Dus als het album eind dit jaar klaar zou zijn, ben ik een tevreden mens."

Wat maakt een nummer geschikt om door jullie gespeeld te worden?
"We spelen veel mainstreamnummers uit de jaren vijftig. Een refrein dat lekker in het gehoor ligt, is erg belangrijk. St. James Infirmary is een van de weinige nummers uit ons repertoire dat in een mineurtoonladder staat. Doorgaans spelen we vrolijke nummers qua tonaliteit, harmonie en melodie. Zelfs het trage Crying Over You van Ken Booth, wij hebben dit jaren zeventig-nummer in een jaren vijftig-jasje gegoten, blijft dansbaar. We houden ervan als er gedanst wordt."


Wanneer is een optreden wat jou betreft geslaagd?
"Vroeger liet ik het beeld dat ik had van een optreden bepalen door de fouten die ik maakte. Daar ben ik vanaf gestapt. Een reeks optredens is bijna nooit foutloos. Er gaat altijd wel iets mis.
Vroeger bleef ik over dat foutje nadenken en dan ga je juist meer fouten maken. Als ik nu een foutje maak, zorgt dat ervoor dat ik het volgende nummer juist beter speel. Bovendien kwam mijn beeld van een optreden vaak niet overeen met die van het publiek. Dan dacht ik dat we slecht gespeeld hadden vanwege een paar fouten en zei iemand uit het publiek: 'Waar heb je het over, man? Jullie waren geweldig'. Daarom houden wij ook van kleinere shows. De intimiteit en het directe contact met het publiek geeft ons enorm veel energie. Mr T. Bone zegt altijd dat de beste optredens degene zijn waar iedereen danst en uit zijn plaat gaat. Hij heeft helemaal gelijk. Het publiek bepaalt of een optreden geslaagd was of niet."

Wat hopen jullie in 2017 te bereiken?
"We hopen dat ons tweede album goed wordt ontvangen en dat we net zoveel shows mogen spelen als dit jaar. We zitten nu al op vijftig optredens en we zijn nog niet eens halverwege het jaar. Tot nog toe hebben we succes gehad met materiaal van anderen, weliswaar in ons geheel eigen uitvoering, maar toch. Ons tweede album zal, zoals ik al eerder zei, voornamelijk uit eigen nummers bestaan. Het is voor ons dus heel spannend of deze nummers net zo goed worden ontvangen. Het wordt onze tweede vuurdoop."

The Uppertones zijn komende vrijdagavond, 1 juli, te zien op het MadNes Festival. Het Italiaanse trio speelt om 20:45 uur op het hoofdpodium.