PAUW ontdoet psychedelica van opsmuk

Sobere psychrockshow in Neushoorn

Tekst: Sjoerd Nota | Foto's: Keri Stoelinga ,

Eerder dit jaar kon het concert van PAUW in poppodium Neushoorn niet doorgaan, wegens het vastzitten van de band in de VS. Naar de redenen daarvoor zullen we niet gissen. Vanavond mag de band, die vorig jaar al voor het verschijnen van hun debuutalbum landelijk doorbrak, in de herkansing. Met een indrukwekkende rockshow van de band tijdens de laatste editie van Welcome to the Village in het geheugen zijn de verwachtingen hooggespannen. Is PAUW vanavond op het kleine podium van Neushoorn opnieuw in staat om het publiek mee te nemen naar hogere sferen?

Opwarmer Tamarin Desert treft het vandaag niet. Is op de heenweg de bandbus al in vlammen opgegaan, geven tijdens het optreden het podiumgeluid en het zaalgeluid van de kleine zaal van Neushoorn er regelmatig de brui aan. Na een wat eenvormige sound tijdens de eerste nummers, lijken al deze tegenslagen de band gelukkig vleugels te geven. Fier en daadkrachtig gaat de band door, monitorboxen worden de zaal in gericht en met sobere maar effectieve psychrock overwint de band haar tegenslagen.

Dat PAUW vorig jaar ontzettend veel speelervaringen heeft opgedaan - het was een van de meest geboekte Nederlandse festivalbands - merkt de toehoorder direct. De geluidsinstallatie is blijkbaar gerepareerd en met een bombastische sound wordt de zaal met een nauwkeurige precisie oorverdovend platgespeeld. Centraal daarbij staat daarbij de nummers van debuutplaat Macrocoms Microcosm. Alle nummers van dit vorig jaar verschenen album worden met opvallend puntige precisie gespeeld. In tegenstelling tot wat je wellicht mag verwachten van bands met het label van een psychedelische rockband, is daarbij tijdens de liveshow nauwelijks sprake van uitweidende virtuoze solisten. De band, van wie eerder dit jaar zowel de bassist als de drummer werd vervangen, blijft spelen als een opvallend hecht en gelijkwaardig kwartet. Naarmate het concert worden de nummers meer uitgesponnen tot hallucinerende sound- en geluidstrips.

Bombastisch groovende drums en ronkende hammondorgels met zwierende Leslie-boxen zorgen voor een vol en meespelend geluid. Het onopvallende stemgeluid van zanger en gitarist Brian Pots en het dienend spel van bassist Bob Zurche zorgen voor een heerlijk retro geluid. De stemmige sobere psychrock sound doet tijdens de liveshow regelmatig denken aan het betere werk van Pink Floyd. Daarbij wordt tijdens de show gekozen voor een beperkt instrumentarium. Zo wordt nauwelijks gewisseld van gitaren en opvallend genoeg worden de - voor dit genre vaak zo kenmerkende - sitar invloeden geheel achterwege gelaten. En dat terwijl deze op de plaat wel regelmatig hoorbaar zijn. Op deze manier ontdoet de band vanavond de psychedelica van alles wat zij overbodig acht, om gewoonweg ontzettend goed en strak muziek te maken.