Was de zaterdag nog een dag die in het teken stond van de sfeerbepalende muziek, vandaag is een dag die zorgvuldig opgebouwd wordt, om vervolgens met een climax te eindigen. De laatste dag van een zonovergoten Here Comes The Summer is er een die weer alle kanten uit vliegt. Van stemmige, melancholische luisterpop tot rauwe, onvervalste rockabilly. Ook de dag waarop de meeste bezoekers weer huiswaarts keren. Nog een keer volop genieten van alle mooie muziek die er nog te zien is vandaag, de laatste muntjes erdoor werken en dan proberen op tijd de boot te halen.

Chantal Acda (De Bolder)
De derde en laatste dag van Here Comes The Summer begint al vroeg met Chantal Acda. De middag ervoor stond zij met Isbells nog op de Ruige Plak in het bos te spelen en vandaag speelt ze binnen, in de grote zaal. Het tijdstip van elf uur is voor festival-normen vroeg, toch is de zaal al goed gevult. Maar goed ook, want het is prima ontwaken bij Acda en haar band. De rustig voortkabbelende, melancholische liedjes gedijen goed aan het begin van een nieuwe festivaldag. Met haar warme persoonlijkheid stelt Acda het publiek op zijn gemak en voorziet ze deze van prachtige persoonlijke, luisterliedjes. Een van die luisterliedjes is Arms Up High, een van de hoogtepunten van het optreden. Acda weet te ontroeren, zonder dat het zwaar op de hand wordt. (TV)

The Gospel Sessions (Ruige Plak)
Geen betere plek in de programmering voor The Gospel Sessions dan de ‘vroege’ zondagochtend. Met een kleine bezetting van twee gitaristen en een drummer staat indrukwekkend vocaliste Michelle David niets in de weg om alle aandacht op te eisen voor de blijde boodschap. Op aanstekelijke en zeer smaakvolle wijze ontdoet deze groep de soul en blues van alle opsmuk. Ze komen daarbij heel erg dicht bij de essentie van de gospel. Het paradijs is vanochtend onder de schijnende zon akelig nabij. (SN)

Roald van Oosten (De Bolder)
De registers gaan even later wel open bij het optreden van Roald van Oosten, de Amsterdammer die in de jaren negentig furore maakte met de indierockband Caeser en enkel jaren later nog met Ghost Trucker. Zijn solo debuut Oh Dark Hundred ligt enigszins in het verlengde van wat hij met Caesar uitbracht. Dwarse popliedjes met soms onlogische songstructuren en onnavolgbare teksten. Wie de nummers vandaag voor het eerst hoort zal hierdoor wellicht ook niet direct gegrepen worden. Het zijn liedjes die meer dan een luisterbeurt vergen. Van Oosten heeft een fascinatie voor ruimtevaart, de liedjes op de plaat zijn dan ook doorspekt met science-fiction-metaforen. Dat hij halverwege de set Visions of Mars van Caesar speelt lijkt dan ook niet verwonderlijk. Hoewel er binnenkort een eenmalig reünieconcert van zijn voormalige band gepland staat bewijst van Oosten op Vlieland nogmaals dat er leven is na Caesar. (TV)

Jeffrey Lewis & Los Bolts (Ruige Plak)
Dat singer-songwriter Jeffrey Lewis naast muzikant ook striptekenaar is zou je bijna kunnen horen; Lewis zingt geen liedjes, hij zingt verhaaltjes. Bijzondere verhaaltjes over opmerkelijke personages in verrassende en lachwekkende situaties. Helaas klinken de voordrachten van Lewis veelal monotoon en droog. Hierdoor weet hij publiek niet altijd bij de les te houden. Toch passeren er vanmiddag ook wel enkele pakkende en rammelende liedjes de revue. Pakkend of niet, het zal Jeffrey Lewis een worst wezen. De eigenzinnige antifolk held trekt al ruim twintig jaar zijn eigen plan en die houding is, met het oog op de hedendaagse muziek industrie, ook wel weer verfrissend te noemen. (TV)

Bent van Looy (De Bolder)
Een zonovergoten festival afsluiten in de donkere Bolderzaal is geen sinecure. Helemaal niet als je vlak voor het optreden als pianist een schouderblessure oploopt tijdens het maken van een foto van een inheems Vlielands rund en door technische problemen het optreden ook nog eens 10 minuten te laat moet beginnen. Niet van de wijs gebracht door deze voorvallen is Bent van Looyj goed te pas. Tussen de nummers door vertelt hij over de totstandkoming van nieuwe nummers en zonder schroom prijst hij een aantal keer zijn nieuwe album Pyjama Days aan. Ook laat hij niet na om een paar keer tussen neus en lippen door te melden dat een aantal van de te spelen nummers in België grote hits zijn geweest. Deze onbescheidenheid is hem snel vergeven. Van Looy brengt op Vlieland popliedjes in bijna perfecte vorm. Eigenzinnige en originele melodieën en een perfecte dictie en timing maken Van Looy tot een begenadigd pianist, liedjesschrijver en zanger. Door de tijd op de hielen gezeten, is Van Looy genoodzaakt zijn optreden eerder dan hemzelf en het publiek lief is te beëindigen. (SN)

Legendary Shack Shakers (Ruige Plak)
Wie nog energie heeft na twee en een halve dag zon, zee en muziek kan bij festival-afsluiter Legendary Shack Shakers niet stil blijven staan. Met een vuige, smerige en rauwe mengeling van rootsrock en rockabilly sluiten deze Amerikanen Here Comes The Summer waardig af. Vele bands spelen Rock-'n-roll, deze band ís Rock-'n-roll. De krankzinnige frontman 'Colonel' J.D. Welkes stelt alles in het werk om het publiek op zeer onderhoudende wijze onder te dompelen in een Rock-'n-roll-act in optima forma. Dampend, stomend, scheurend en bijna uit de bocht vliegend komt deze zonovergoten editie van Here Comes The Summer tot zijn einde. (SN)