Vandaag gaat er gedanst worden, zoveel is zeker! Op de tweede dag van Here Comes The Summer staan weer een aantal uiteenlopende artiesten geprogrammeerd. Van dreampop tot Afrobeat, vandaag vliegt het alle kanten op. Dat alles nog altijd onder een zomers voorjaarszonnetje.

Amber Arcade (Ruige Plak)
Eens in de zoveel tijd staat er in Nederland zo'n artiest op die de wind mee heeft. Momenteel is dat het geval met Amber Arcades. Dit voorjaar maakte ze indruk op SXSW en nam ze in New York haar binnenkort te verschijnen debuut plaat Fading Lines op met de Amerikaanse producer Ben Greenberg. Daarnaast schrijft Annelotte de Graaf ook nog eens hele pakkende dreampop-songs. Deze brengt ze op Here Comes The Summer ten gehore op het bospodium. De Graaf heeft een goede groep muzikanten om zich heen die haar op alle vlakken zeer vakkundig bijstaan. Het hangende en liggende publiek geniet van de dromerige liedjes en dat kan prima met de oogjes dicht. Zoveel gebeurt er nu ook weer niet op het podium en dat geeft ook helemaal niks, de muziek spreekt in dit geval voor zich. (TV)

Nadia Reid (Ruige Plak)
Nadia Reid is rechtstreeks ingevlogen vanuit een winters Nieuw-Zeeland. In de broeierige schaduw van bospodium Ruige Plak is echter niets te bemerken van een eventuele jetlag. Na een breekbaar openingsnummer, solo op de akoestische gitaar, wordt Reid op electrische gitaar bijgestaan door Sam Taylor. Samen creëren ze op trefzekere wijze een sobere, sfeervolle sound van jaren ‘60 folk, country en americana. De nummers van het zeer goed ontvangen debuutalbum Listen To Formation, Look For The Signs maken daarbij grote indruk. De aangrijpende songs vol met poetische teksten worden gebracht met prachtige vocalen en een subtiel uitwaaierend gitaargeluid. Velen onder het geconcentreerd luisterend publiek zullen het album na dit imponerende optreden ongetwijfeld thuis nog eens goed beluisteren. (SN)

Isbells (Ruige Plak)
Na zes jaar keert het Leuvense Isbells terug op Vlieland. In 2011 stond de band rondom Gaëtan Vandewoude al op Into The Great Wide Open. Nu, twee albums later, mag de band mede de zomer in luiden op het Friese waddeneiland. Doordat Isbells tijdelijk zonder vaste drummer optreedt, nemen de bandleden de drums buurtlings voor hun rekening en wisselen ze moeiteloos van instrument. De band laat stemmige luister folk/pop liedjes los op het publiek. Met Falling In and Out (mooie samenzang tussen Vandewoude en Chantal Acda) en een lang uitgesponnen en meeslepende versie van Stoalin’ als hoogtepunten van het optreden. In de rustige liedjes van Isbells schuilt echter ook een gevaar; namelijk dat ze eentonig beginnen te klinken. Wanneer de spanningsboog van het publiek niet meer zo straks staat verzwakt de aandacht. Ten onrechte, maar wel begrijpelijk. De indrukken op het terrein zijn zo enorm dat afleiding op de loer ligt. Desondanks is de terugkeer van Isbells op Vlieland een succesvolle. (TV)

Admiral Freebee (De Bolder)
Opvallend veel Vlaamse bands doen dit jaar Vlieland aan. Ook oudgediende Admiral Freebee, die een oerdegelijk optreden geeft. Omringd door een soepel draaiende rootsrock-band speelt Tom Van Laere de sterren van de hemel. Vanavond is de band aangevuld met een blazerssectie, waardoor het pallet van stijlen breed is en reikt van rythm & blues en groovende discofunk tot stevige bluesrock. De Admiraal weet elk nummer geheel eigen te maken door zijn getergde performance en eigenzinnig cynische teksten. Werd bij zijn eerste rootsrock-platen vaak de vergelijking gemaakt met Neil Young, nu wordt vooral materiaal van de laatste platen gespeeld en is een gelijkenis met de sound en stemgeluid van Van Morrison niet van de lucht. Vanavond kwam, zag en overwon Admiral Freebee in een dampende kolkende Bolder. (SN)

Andy Frasco (Ruige Plak)
De kritische luisteraar hoort bij Andy Frasco weinig muzikale originaliteit. En net als een dag eerder bij Bob Log III doet de vraag zich voor waar je als publiek naar staat te kijken. Is dit een kunstenaar die zijn zieleroerselen omzet in de hogere kunst van het muziekmaken, of kijken we naar een publiekspleasende circus-act? Met een zeer toegankelijke mix van klassiekers uit de pop, soul en zelfs hip-hop van de Beastieboys, weet Andy Frasco echter van feesten. Een speciale rol is vanavond weggelegd voor blikvanger Arno Bakker, die vervaarlijk met zijn sousafoon over het podium heen en weer raust. Het hele bospodium gaat uit z’n dak bij een ontzettend strak spelende band en middelpunt van de show, de opzwepende voorman Frasco. Van begin tot eind is er sprake van uitbundige pubieksparticipatie. Als je als artiest op zo’n manier een heel veld aan het dansen en meezingen krijgt, dan is zelfs voor de meest kritische luisteraar wel reden voor een kleine glimlach. (SN)

Roger Damawuzan & Vaudou Game (Ruige Plak)
Wegens de weersomstandigheden, in positieve zin, gaat het feestje op het buitenpodium nog even door met een optreden van Afrikaanse funk veteranen Roger Damawuzan & Vaudou Game dat is verplaatst van binnen naar buiten. Dat is maar goed ook want anders is de kans  zeer groot dat er bij dit optreden mensen onder de hitte bezwijken. Met de ‘James Brown van Lomé’ in het huis belooft het een hete en opwindende show te worden. De opvallende Togolees Roger Damawuzan wordt muzikaal ondersteund door de band Vaudou Game met de al even charismatische ‘ceremoniemeester’, frontman en uitmuntend gitarist, Peter Solo. Deze wordt dan ook niet voor niets de reïncarnatie van Fela Kuti genoemd. Superlatieven te over. Toch slagen Roger Damawuzan & Vaudou Game er in deze hoge verwachtingen moeiteloos waar te maken. Afrobeat van de bovenste plank. Vaudou Game (in 2014 al eens op Into The Great Wide Open) is een zeer goed op elkaar ingespeelde band en Damawuzan kiert en gilt er op los, tot groot vermaak van massaal toegestroomde en het enthousiast dansende publiek. James Brown is dood, lang leve Roger Damawuzan. (TV)