De hiervoor genoemde veelzijdigheid schuilt hem in de zes albums die Gabriel Ríos in de afgelopen 12 jaar op de mat heeft gelegd. Zijn debuutalbum Ghostboy bevat een spannende mix van pop, electro en wereldmuziek. Het werk daarna schommelt tussen duister, bombastisch en in 2014 brengt hij uiteindelijk het akoestische album This Marauder’s Midnight uit. Dat dit album in Nederland zwaar ondergewaardeerd is, ervaren we al vrij snel zodra hij City Song ten gehore brengt. De gevoeligheid van de tekst komt in een haast perfect afgestemde ruimte nog beter over dan op het album. Het is dan ook niet voor niets dat Ríos het geluid in Neushoorn omschrijft als een ‘fijn compact bed’.
#ETN16: Veelzijdige Gabriel Ríos beneemt een dik uur de adem
Grote zaal Neushoorn voelt aan als een 'fijn compact bed'
Het is even nadenken als we de naam Gabriel Ríos op de line-up zien. Al snel borrelt de single Broad Daylight uit 2004 naar boven. Maar waar de geboren Puerto Ricaan daarna heeft uitgehangen is lang niet bij iedereen bekend. Stilgezeten heeft de veelzijdige artiest allerminst. In België stond zijn zesde album This Marauder’s Midnight in 2014 zelfs op koppositie in de Album Top 50. In Nederland blijft zijn werk vaak onder de radar. Desondanks beneemt Ríos met het materiaal van zijn laatste album de adem van het publiek in de grote zaal van Neushoorn.
Waar schuilt die veelzijdigheid nog meer in? Daarvoor moeten we zijn bij zijn twee kompanen: Ruben Samama, een prijswinnende contrabassist en de celliste Amber Docters van Leeuwen. Eerstgenoemde muzikant vormt naast bassist ook een passende tweede stem. Ook van de vaak melige interacties tussen Ríos en Samama tussen de nummers door spat de vriendschap er duidelijk af. Op muzikaal vlak toont de ogenschijnlijk introverte Van Leeuwen zichzelf een groots celliste. De geluiden die zij uit haar cello krijgt, bevorderen die dynamiek op exact de juiste momenten. Tijdens Burning Sun vormen haar hoge tonen een perfecte aanvulling tijdens het afstervende outro. Vervolgens combineren de korte stabs tijdens de funky uitvoering van Broad Daylight het geheel tot een unieke versie. Nee, het is geen wonder dat optredens in Carnegie Hall (New York) en Sonorium Hall (Tokio) al zijn afgevinkt op haar bucketlist.
Het werk van This Marauder’s Midnight vormt een meeslepende set. Gabriel Ríos legt Neushoorn het zwijgen op met het luchtige Song No.7 en het milde Police Sounds. Hoogtepunt vindt plaats tijdens Gold, waarbij je op de stille momenten een speld kan horen vallen. Tijdens dit hoogtepunt hoor je eveneens de valkuil tijdens het optreden. De rust en sereniteit vormen soms juist een stuikelblok om volledig de aandacht vast te houden. Ook de toespraken tussendoor lijken niet altijd even interessant te zijn, zodat je als luisteraar je best moet doen om de focus te houden. Desondanks is het publiek vanavond in topvorm, want bij binnenkomst houdt iedereen zijn adem in en lijkt pas weer uit te ademen vanaf het moment dat het drietal definitief verdwijnt van het podium.