Blaudzun brengt het universum met zich mee

Rauw en vernieuwd maakt een nieuwe start

Tekst: Helen Wittebol | Foto's: Froukje Venema ,

Na zich een jaar lang op project Haty Haty gestort te hebben, is Blaudzun terug. De indierocker presenteerde op 7 oktober zijn nieuwe plaat Jupiter (Part I) en vanavond mag Leeuwarden er eindelijk van proeven. We verwachten dus een vertrouwde avond vol nieuwe elementen. Kan de stampvolle Neushoorn hieraan wennen?

Rond negen uur wordt het praatgrage publiek abrupt onderbroken door de inzet van de warme stem van Jeangu Macrooy. Macrooy is pas 23 jaar en sinds 2013 in Nederland. Desondanks is de singer-songwriter nu al niet meer weg te denken uit de Nederlandse muziekscene. De Surinaamse zanger speelt normaliter met een hele band, zoals ook te horen is op zijn debuut EP Brave Enough. Vanavond staat hij echter alleen, waardoor de grote zaal van Neushoorn een kleine en intieme sfeer krijgt. Het radiohitje Gold is een goede binnenkomer; het publiek is direct geboeid en de donkere stem van Macrooy vult de zaal. De goedlachse zanger is een echte songwriter. Zijn nummers luisteren lekker weg door de invloeden van zowel indie als blues. Daarnaast voegen de soul- en funkinvloeden bij nummers als Circles en The Next One  de nodige wereldse roots toe. Foutloos komt Macrooy de set door maar na een paar minuten lijkt de eenvoud van de zanger het publiek te vervelen. De onderbroken gesprekken van voorheen worden weer hervat en de aandacht lijkt verdwenen te zijn. De zanger speelt passievol door als een ware artiest en zijn met korte verhaaltjes tussendoor herpakt hij de aandacht enigszins. Vol enthousiasme sluit Macrooy af met titelsong Brave Enough.
 

In 2008 maakt Johannes Sigmond zijn entree op de Nederlandse concertpodia onder de naam Blaudzun. Sigmond is een opvallende verschijning en Nederland omarmt hem direct. Met zijn gitzwarte haar en grote, bijpassende bril is het geen artiest die men snel vergeet. Achter het brede montuur verschuilt de muzikale duizendpoot die ondertussen al zes albums en verschillende projecten op zijn naam heeft staan. Het laatste album Jupiter (Part I) maakt deel uit van een beginnende trilogie, welke vanavond haar debuut in Leeuwarden maakt. 
 

Iets voor tienen stormt Blaudzun het podium op om zich anderhalf uur lang in het zweet te werken. Er wordt direct ingezet en zo onbekommerd als het publiek een klein uurtje geleden nog was, zo enthousiast reageert men nu op de Amersfoortse zanger. Met een evenwichtige balans tussen het oude en het nieuwe materiaal houdt hij de aandacht dan ook de gehele show vast. Blaudzun wisselt het volle bandgeluid af met akoestische nummers en bewijst daarmee eigenlijk niet meer nodig te hebben dan alleen zijn stem. Met de vraag om uiterste stilte zet de zanger Wolf’s Behind The Glass in. Gewapend met een ukelele en geheel zonder microfoon betovert hij de zaal.
 

Jupiter (Part I) is live amper te onderscheiden van de oudere platen, zoals Heavy Flowers (2012) of Promises Of No Man’s Land (2014). Vergelijkbaar met de oudere songs bevat ook Jupiter sterke, pakkende hooks en de gebruikelijke echo’s van de zanger zijn ook zeker terug te vinden. Het is een plaat die volle energie afwisselt met duistere ballads. Toch is het niet helemaal wat we van Blaudzun gewend zijn. Het in 2015 gestarte project Haty Haty, een samenwerking tussen Sigmond en David Douglas, duikt af en toe even naar boven en laat zekere accenten achter. Er zijn elektronische elementen terug te vinden in onder andere Alarmalarma en Everything Stops. Tijdens Don’t Waste The Shadow worden de geliefde synthesizers erbij gepakt. Blaudzun laat zien dat verandering vertrouwd kan zijn. Met zijn eigen, kleine universum onder de naam Jupiter blijven we voorlopig dus aardig dicht bij huis. Of dat bij Part II en Part III ook zo blijft, is nog even afwachten. Part II is onder constructie en is op 3 maart 2017 te verwachten.