“We waren al bezig met de voorbereidingen van deze editie toen we als donderslag bij heldere hemel een bericht van de gemeente kregen over de locatie waar we de twee voorgaande edities het festival hadden. Op dat terrein is de gemeente van plan een asielzoekerscentrum neer te zetten. Zo loyaal als de lokale bevolking altijd is aan ons festival, zo loyaal zijn wij weer tegenover mensen die een plek nodig hebben om veilig opgevangen te worden. Maar ja, we waren wel ons mooie plekje kwijt”, vertelt Chiel als we richting het geraamte van het hoofdpodium van Dokk'em Open Air lopen.
#DOA16: Dokk'em Open Air wint nieuw terrein in Dokkum
Metalfestival verhuist voor de zesde maal binnen de stadsgrenzen
De organisatie van Dokk’em Open Air heeft al heel wat grasvelden versleten in de loop der jaren. Noodgedwongen moet voor deze elfde editie voor de zesde maal een nieuwe locatie uit de hoge hoed getoverd worden. Marije Heida ontmoet mede-organisator Chiel Visser op het nog bijna lege festivalterrein en spreekt met hem over de uitdagingen die een nieuwe locatie met zich meebrengt én hoe belangrijk de samenwerking is met lokale ondernemers.
Het zoeken naar een nieuwe locatie is Chiel in de jaren niet geheel vreemd, aangezien het inmiddels de zesde maal is. De zaken die nodig zijn voor een geschikt terrein zijn inmiddels wel in kaart gebracht. Het liefst moet er een verharde weg om het terrein lopen, plek zijn om te schuilen bij noodweer en parkeer- en kampeerruimte naast het festivalterrein. Na wat speurwerk in de omgeving stuit Chiel op een bouwterrein naast Nederlands snelstgroeiende bedrijf Probo. “Dit terrein voldoet aan alle eisen en ik heb de eigenaar van Probo gevraagd of het festival hier plaats kon vinden. Die reageerde meteen heel enthousiast en eigenlijk was het vrij snel rond. De eigenaar van het weiland tegenover het bouwterrein, waar ik de camping en het parkeerterrein wil hebben, is de buurman van mijn ouders en die vond het ook allemaal prima. Dat was maar goed ook, want toen ik mijn broer Jort belde om te vertellen dat ik een locatie gevonden had, zei hij: ‘Mooi, want ik heb de eerste bands al geboekt’.”
Heel even lijkt het erop dat het festival alsnog op het andere terrein van voorgaande twee edities kan plaatsvinden, omdat de bouw van het azc vertraging oploopt. Helaas is de teleurstelling bij de organisatie wederom groot als ze te horen krijgen dat in hetzelfde weekend van Dokk’em Open Air het Concours Hippique plaatsvindt. De gemeente vergeeft het terrein aan dit evenement en dus moeten de plannen voor het bouwterrein naast Probo serieus uitgewerkt worden. “Eigenlijk zitten we in Dokkum te springen om een evenemententerrein. We zijn al jaren bezig met de gemeente Dongeradeel. Ze willen het wel heel graag, maar de financiële middelen zijn er gewoon niet”, geeft Chiel aan. “Ook vanuit de omgeving zelf is er grote behoefte aan evenementen. Dokkum is vrij geïsoleerd, en je moet dus met je bewoners en ondernemers zelf voor reuring in je omgeving zorgen.”
Misschien is het daarom ook wel dat Dokk’em Open Air zoveel krediet heeft opgebouwd in de loop der jaren bij de bevolking en middenstand van Dokkum. Want reuring brengt een metalfestival zeker met zich mee. Eenmaal per jaar wordt het stadje niet alleen overspoeld met metalheads uit de omgeving, maar uit heel Nederland komt het in zwart gehulde volk naar Dokkum. Jaar in jaar uit bewijzen de metalliefhebbers ideaal publiek te zijn. Ondanks dat het er in de moshpit vooraan bij het podium altijd hard aan toe gaat, is de gemiddelde bezoeker van een metalfestival daarbuiten zo gemoedelijk en vriendelijk als een mens maar zijn kan.
Tijdens het gesprek wordt het heel duidelijk dat voor het mogelijk maken van Dokk’em Open Air de inzet van de vrijwilligers heel belangrijk is. Daarnaast is ook de betrokkenheid van de ondernemers uit de omgeving een belangrijke factor. Met veel vastberadenheid en inzet probeert Chiel de ondernemers bij elkaar te brengen, omdat volgens hem dat dé manier is om dingen voor elkaar te krijgen. “Voorgaande jaren bleven een hoop ondernemers aan het hek staan kijken, om te zien wat er allemaal gebeurde. Nu heb ik deze mensen uitgenodigd voor een presentatie over het festival en het bijwonen van de Nacht van Dokkum, en daar is massaal gehoor aan gegeven. Ik vind het belangrijk dat ondernemers onderling een lijntje krijgen met elkaar en een gevoel, waardoor er mooie samenwerkingen ontstaan. Dokk’em Open Air is een stichting en heeft geen winstoogmerk. Daarom moeten we het met de onvoorwaardelijke inzet van de vrijwilligers en met de steun van de locale ondernemers doen. Dat zie je nu met een bedrijf als Probo, maar ook met supermarkt Jumbo hebben we een mooie deal. Vorig jaar had de winkel een prachtige omzet tijdens het Dokk’em weekend. Dit jaar heb ik de manager gevraagd of hij het niet een leuk idee vond om een campingwinkel in te richten. Wederom kreeg ik een hele positieve reactie op dat idee. Weer via een andere weg heb ik bijvoorbeeld ook warme douches kunnen regelen voor de camping. De mensen reizen voor een onbekommerd weekendje muziek en plezier naar het uiterste Noorden van het land, dus je moet ze ook iets goeds bieden hier in de weilanden”, vertelt hij terwijl we uitkijken op een nu nog leeg en onaangeroerd strook groen aan de overkant van de weg.
Aanstaande weekend kleurt een bouwterrein aan de rand van Dokkum zwart van de metalheads, die ongetwijfeld hun weg heus wel weer kunnen vinden naar de nieuwe locatie. Zolang er goede metalmuziek, bier en een versnapering voorhanden is, zal de gemiddelde bezoeker van Dokk’em Open Air zich prima vermaken op welk lapje grond dan ook. De tijd zal het leren wat de lobby van Chiel zal opleveren de komende jaren voor de onderlinge ondernemersbanden en de voortzetting van het festival.