Ter bevordering van een meer intieme sfeer is de zaal voor de gelegenheid gehalveerd door een rij schotten. Het grootste deel van de schotten is gedrapeerd met zwarte kleden. De zwarte kleur draagt natuurlijk goed bij aan de toon van de avond.
Orkan mag als eerste band van vanavond de donkere toon gaan inluiden. Er wordt keurig op tijd begonnen, maar de publieke belangstelling is vooralsnog klein. Het kwartet heeft ex-leden aan boord van de headliner. Gedurende hun set ligt de nadruk op het materiaal van hun tweede en meest recente album Livlaus. Ze brengen vooral het meer traditionele Noorse black metal concept ten gehore. De daarmee gepaard gaande rauwe sound komt goed uit de verf en het geeft het primitieve karakter van de metal een sfeervolle, sinistere lading. Dat sinistere wordt nog verder uitvergroot doordat de zanger af en toe middels een loop-apparaat zijn vocale kreten/uithalen reproduceert. Daarbij is de op de ’oe-hoe’ lijkende klank van een uil herkenbaar.
Taake laat de black metal vlag goed wapperen
Noors onderonsje moet publiek wat over de streep trekken
Leeuwarden´s verse poptempel Neushoorn organiseert vanavond haareerste concert in de oudste concertzaal van de stad. Vanwege de nog niet afgeronde werkzaamheden in het eigen pand wordt er uitgeweken naar het Schaaf City Theater. Neushoorn pakt deze avond meteen stevig uit met het neerzetten van een drietal bands uit de donkere krochten van de metal. Alle bands zijn afkomstig uit Bergen in Noorwegen, het land dat als één van de meest voorname bakermatten van de black metal kan worden beschouwd.
De presentatie van Orkan richting het publiek laat mogelijk wat te wensen over. Op de geregeld dreigend voorover gebogen houding en felle blik in de ogen van de zanger na, oogt de rest van de band wat teveel in zichzelf gekeerd. Tijdens het optreden van Orkan druppelt het publiek binnen, maar de heren worden nogal lauw ontvangen. Desondanks zet het gezelschap op het podium een overwegend goed optreden neer en de sfeer van Orkan’s black metal geeft een prima voorzet aan het vervolg van de avond.
De volgende band op het programma kent muzikaal meerdere facetten. Dominanz verwerkt naast black metal, gothische en industrieële elementen in hun muziek. Met betrekking tot die elementen doemt daarbij sterk de naam op van het Zwitserse Samael. Dominanz heeft ongekend de black metal-vibes, maar dat is met name terug te horen in het venijnig hoge stemgeluid van zanger/bassist Roy.
Het materiaal van de band kenmerkt zich veelal door songs met hoekige gitaarpartijen en vaak terugkerende mid-tempo’s. Van blackmetal getinte ratelende drumpartijen is praktisch geen sprake. De band weet deze avond niet tot het einde van hun ongeveer drie kwartier durende set te boeien. Ja, Dominanz laat zeker in hun muzikale smeltkroes avontuurlijke momenten horen. Maar op de één of andere manier brengt de band zelf de kwalitatief goed gespeelde songs net iets te vlak. Echt spannend wil het dus niet worden en het publiek ondergaat de band dan ook vrij gelaten.
Na een pauze van een kleine drie kwartier is het de beurt aan afsluitende act van de avond Taake. De formatie rond het boegbeeld met het pseudoniem Hoest (herfst, vanuit het Noors vertaald) gooit meteen de beuk erin. Daarmee weten ze de in tussentijds grote getale toegestroomde bezoekers ook direct bij de lurven te pakken.
Taake is het Noorse woord voor mist en de band bestaat inmiddels twintig jaar. In die periode worden zes albums uitgebracht. Het vorig jaar uitgekomen album Stridens Hus is net als eerdere albums, alleen door Hoest opgenomen. Hij neemt daarbij alle muziekinstrumenten voor zijn rekening. De teksten zijn, zoals overigens ook bij Orkan, in het Noors.
Taake is de eerste band vanavond waarvan alle leden voorzien zijn van corpse paint. En dat past zeker bij hun black metal die op meerdere fronten meedogenloos is. Naast de energieke presentatie van de gehele band is de muziek zeer dynamisch. De blasts van de drumritmes zijn rijkelijk aanwezig. Er wordt geregeld afgewisseld met mid-tempo passages. Die passages herbergen veel old-school metal sferen, denkend aan het oude werk van bands als Venom en vooral ook Celtic Frost.
Taake is de eerste band vanavond waarvan alle leden voorzien zijn van corpse paint. En dat past zeker bij hun black metal die op meerdere fronten meedogenloos is. Naast de energieke presentatie van de gehele band is de muziek zeer dynamisch. De blasts van de drumritmes zijn rijkelijk aanwezig. Er wordt geregeld afgewisseld met mid-tempo passages. Die passages herbergen veel old-school metal sferen, denkend aan het oude werk van bands als Venom en vooral ook Celtic Frost.
Frontman Hoest spuwt zijn teksten met zijn alom prettig aanwezige ’krijs’ zang gretig uit over het publiek. Teksten die onder anderen inspiratie putten en/of verwijzen naar oude sagen en overige historische zaken. Voor het overgrote deel van het publiek dus niet te volgen, gezien het gebruik van de Noorse taal. Hoest is verder een bezig baasje op het podium. Hij lijkt volledig op te gaan in de muziek en beweegt alle kanten op. Het publiek verliest hij hierbij niet uit het oog. Er is veel contact door middel van ’opruiende’ armbewegingen en enige woorden. Hoewel deze woorden ook voornamelijk in het Noors zijn, is de intentie ervan meer dan goed.
Na goed anderhalf uur zit het erop voor Taake. De band heeft het publiek de gehele set bij de les weten te houden. Er is volop gesmuld van het gebodene. Tijdens het optreden van de band gaan vele hoofden in het publiek op en neer en valt het enthousiaste gezelschap na elke song een ruim applaus ten deel. Ondanks de overwegend matige respons van de bezoekers bij de eerste twee acts van de avond, zal het gros van het publiek dan ook met een tevreden gevoel Schaaf verlaten.