Op het podium staat een grote zwarte man in een fleurig pak. Om hem heen staan nog 5 muzikanten, maar de voorman van Dramali is het breeduit lachende middelpunt van de band. Voor zijn heupen hangt een onhandig lijkend snaarinstrument, wat het midden houdt tussen een harp en Siamese tweelinggitaar. Hoe lomp het bijzondere ding ook lijkt, Dramane Diarra kan prima overweg met deze kora, waar bezwerende melodieën uit lijken te golven. De afro jazz van de Malinees-Nederlandse band ligt makkelijk in het gehoor en zonder moeite vult Dramali de iets meer dan halfvolle zaal met een aangename sfeer.
Geen maskers, maar wel diepe beats van Umeme Afrorave
Podium Asteriks goes Africa, van vrolijk naar duister
Wie op vrijdagavond bij Podium Asteriks naar binnen liep, waande zich een avondje in Afrika, waar vrolijke afro jazz werd afgewisseld door donkere beats. Zoals gebruikelijk op vrijdagavond, stonden er drie bands geprogrammeerd. De eerste twee bands lieten een wat traditioneler geluid horen, terwijl hoofdact Umeme Afrorave met een modernere, veel rauwere variant de hele avond een andere sfeer gaf.
De oplettende kijker valt het al vrij snel op dat de tweede band van de avond best veel lijkt op de eerste. Dramane Diarra heeft zijn kora ingewisseld voor een drumstel, maar is dankzij zijn traditionele pak toch vrij eenvoudig te herkennen. Ook de gitarist en percussionist stonden deze avond al eerder op het podium. Gelukkig zit er wel degelijk verschil in de bands. Waar Dramali een meer eigen geluid heeft, klinkt Baoema wat algemener. Voor zover je dat over Afrikaanse muziek kan zeggen, natuurlijk. Hoe dan ook, Baoema klinkt een beetje als de blauwdruk voor Afrikaanse muziek. Hartstikke leuk en werelds, maar heel bijzonder is het nou ook weer niet.
Veel van het publiek is waarschijnlijk meegekomen met de eerste twee bands, want Asteriks loopt vreemd genoeg een beetje leeg voor de hoofdact. De vier jongens van Umeme Afrorave zitten er niet mee en starten hun set. De term 'Afrorave' doet vermoeden dat er snoeiharde BPM's door de boxen geramd gaan worden, maar dat valt alleszins mee. Als Groove Armada was ontstaan in donker Afrika, hadden ze geklonken als Umeme Afrorave. De mannen serveren een lekkere portie Afrobeat, met een niet aflatende stroom aan allerhande sampletjes. Door dwingende en donkere drums wordt een warme, intieme sfeer neergezet. Hierdoor voelt de zaal voller aan dan hij eigenlijk is, wat een prestatie genoemd mag worden.
Op eerdere shows droegen de mannen nog bizarre maskers, die afkomstig leken uit een gesticht in de diepere krochten van de Afrikaanse Rimboe. Helaas zijn die vanavond afwezig. Ook afwezig: interactie met het publiek. Behalve dan dat er een keer wordt gevraagd of de mensen toch wat dichter bij het podium willen komen. Overigens een chronisch euvel van het Leeuwarder publiek. Net zoals het uitblijven van beweging. Dit, terwijl de lekker dikke en club-achtige afro beat toch echt enorm dansbaar is. Ach, het zal de Friese nuchterheid zijn. Getuige de drukte bij de merchandise van de band, is Umeme Afrorave vanavond wel in goede aarde gevallen. Het volledig uitblijven van de zo geprezen visuals lijkt ze daarmee vergeven.
---
Gezien: Dramali + Baoema + Umeme Afrorave
Waar: Podium Asteriks, Leeuwarden
Wanneer: vrijdag 16 oktober 2015
Opkomst: Redelijk