De dag van zwartgeblakerde metal start keurig op de aangegeven tijd. Klokslag drie uur bijt Dystopia het spits af. Als eerste band mag het al rekenen op een redelijk gevulde zaal. Het verwelkomt zijn publiek met gedragen gespeelde noten. De formatie uit Den Helder maakt interessant klinkende black/death metal met vleugen thrash en geeft de nodige ruimte aan doom. De doom passages laten de nummers op een prettige manier ademen, ze geven evenwicht aan de snellere delen. Het geheel wordt door de zanger/gitarist verdienstelijk met afwisseling voorzien van grunts, screams en meer cleane zang. Dystopia speelt zijn materiaal verder ook zeer overtuigend. Een mooie opening van het festival.
Into Darkness duikt weer goed in duistere dieptes
Ggu:II en The Great Old Ones vormen grote hoogtepunten binnen sterk bezet festival
De organisatie van Into Darkness heeft weer een fraai scala aan donkere en grimmige metalbands bij elkaar weten te krijgen. Het gecancelde Emptiness werd tijdig vervangen en met de aanwezigheid in de line-up van drie Nederlandse bands doen ”wij” opnieuw ook een leuke duit in het zakje. De nieuwe thuishaven Neushoorn in Leeuwarden biedt het festival hierbij haar beide podia aan. Het gros van de bands zal in de grote zaal spelen, de laatste twee bands treden op in de (kleinere) Arena-zaal. Fans van metal binnen het spectrum van doom/death, diepdonkere sludge en black mogen vandaag weer hun vingers aflikken.
Ggu:ll is vandaag de tweede band van Nederlandse bodem. De Tilburgers met de creatieve bandnaam smeren hun dreigende doom, vergezeld van rookontwikkeling op het podium, uit over het publiek. Doom die een behoorlijk zompige en heavy sound heeft en organisch overkomt. De uitgesponnen nummers schuren heerlijk, mede ook door het op bepaalde momenten venijnig aanwezige gitaarspel. De geregeld herhalende stukken binnen de nummers trekken je mee door een donker universum. Er is sprake van veel sfeer. Sfeer die daarbij aangedikt wordt door de zang, die nogal wat wanhoop in zich meedraagt. Men is getuige van een erg sterk en bedwelmend optreden. Veel handen in het publiek gaan dan ook stevig op elkaar.
Vervolgens mag het Engelse Lychgate zijn ding gaan doen. De bandleden zijn allen gehuld in lange statige jassen. De toon van een duister statement is er meteen mee gezet. Lychgate, dat maar liefst drie gitaristen in de gelederen heeft, vermengt ferme blackmetal met avant-garde en doomy metal delen. Door het toevoegen van klassieke muziek patronen klinkt het bij elkaar vrij orkestraal. De band heeft hiermee wel iets weg van Emperor. Lychgate komt in het gebodene soms wat vlak over. Dat is met name toe te schrijven aan de redelijk monotone zang en een continu daarop te horen echo effect.
Ophis uit Hamburg brengt overwegend plechtig slepende doom/death. Hun in 2010 uitgekomen album Withered Shades wordt in dat jaar door de pers aangeprezen als één van de beste doom/death metal albums in tien jaar tijd. De compacte doomriffs komen goed uit de verf, ze liggen mooi diep verzonken in het songmateriaal dat gedurende de set voorbijkomt. Ook de lange melodieuze gitaarlijnen worden fraai naar voren gebracht. Ze geven de nummers een geloofwaardig hoog treurgehalte. Na verloop van tijd dreigt het allemaal wel een beetje opelkaar te gaan lijken. Maar de muziek is toch prettig sfeervol en je laat je er licht headbangend prima op meedeinen. Het publiek bedankt de band met een ruim applaus.
De avond is inmiddels al gevallen wanneer de Fransen van The Great Old Ones op het podium staan. Centraal voor op het podium prijkt als blikvanger de beeltenis van een octopus. De grote zaal is bij dit optreden goed volgelopen en vooraan ontstaat de eerste voorzichtige moshpit van vandaag. De mannen uit Bordeaux slaan duidelijk goed aan bij het publiek. De atmosferische blackmetal klinkt eigenzinnig, er zijn ambient- en shoegaze invoeden te bespeuren. De blackmetal passages zijn veelal zeer rap en opzwepend. The Great Old Ones mogen veel lofuitingen in ontvangst nemen. Een fijne dynamische band.
Nightbringer is de tweede band deze dag die deel uitmaakt van een huidige tour met Lychgate en het na hun spelende Naglfar. De Amerikanen spelen rauwe pure black, in de stijl van de Scandinavische blackmetal (denk aan Watain of Marduk). En doen dat met een agressieve klap in het gezicht. Twee zangers spugen afwisselend hun grunts en ijzige screams richting het publiek. Op een aantal momenten wordt er gas teruggenomen met doomy spel.
Naglfar sluit vandaag af in de grote zaal. De Zweden zijn grote jongens binnen het genre van de black/death metal en het is daarom niet vreemd dat ze bij deze Into Darkness editie bovenaan op de poster staan. Hun razende metal zit enigszins in het verlengde van die van Nightbringer. De nummers van Naglfar laten echter meer variatie horen. Ook zit er in vergelijking met Nightbringer meer melodie in het materiaal.
De band speelt o.a. werk van Vittra, een album dat in het genre als een klassieker wordt beschouwd. Het publiek laat het zich allemaal heel goed smaken en juicht Naglfar na hun slotnoten grondig toe.
De eindakkoorden van deze tweede Into Darkness vinden vervolgens plaats in de Arena-zaal. De Gentenaren van Goat Torment brengen voor een nog voldoende overgebleven publiek hun compromisloze blackmetal ten gehore. De metal is niet bepaald origineel maar wordt met overtuigende slagkracht gebracht. Het Utrechtse Terzij De Horde beëindigt het festival met een knallende set. Een uitgekookte mix van soms dromerige postmetal en hectische blackmetal slaat de moegestreden festivalgangers nog even goed om de oren. De tweede jaargang van Into Darkness kent wederom een gevarieerd en prima aanbod van bands uit de donkerste regionen van de metal. Er kan met een gerust hart worden uitgekeken naar de volgende editie.
Gezien: Into Darkness, meerdere bands.
Waar: Grote en kleine zaal (Arena) in Neushoorn, Leeuwarden.
Wanneer: Zaterdag 28 november.
Opkomst: Goed.