Doodsaai Di-rect veinst huiskamergevoel

Band weet zich pas te herpakken na de pauze

Tekst: Marilyn de Beurs | Foto's: Ronald de Jong ,

Wanneer een band besluit een theatertour te doen, doet dat vermoeden dat ze graag serieus genomen willen worden. Dat ze iets te vertellen hebben en hebben nagedacht over de voorstelling. De rits aan ingestudeerde en bovendien slechte grapjes van zanger en frontman Marcel Veenendaal staan daar echter nogal haaks tegenover, evenals de over het algemeen weinig dynamische set. Is dit een poging tot cabaret met muzikale omlijsting, of staat hier een volwassen geworden Di-rect?

Marcel knipt een schemerlampje aan. Toetsenist Vince van Reeken ook. Samen brengen ze een prachtige, gevoelige versie van Natural High ten gehore, die heel wat belooft voor de rest van de voorstelling. Een voor een druppelen de andere bandleden het podium op. Ze knippen ieder een lampje aan en nemen plaats op een kruk, stoel of bankje. Het geheel ziet er knus uit.

Marcel vertelt dat de eerste plaat n.M. - de telling wat betreft platen van Di-rect is kennelijk gelijk aan onze jaartelling; zoveel jaar na Christus, de tweede plaat na Marcel - een uiteenlopend allegaartje was van stijlen, omdat ze met zoveel verschillende mensen in een band zitten. Dat over de tweede plaat n.M. véél meer is nagedacht, maar dat dat niet persé iets goeds is. En dat ze nu drie nummers van de eerste (This Is Who We Are), drie van de tweede (Time Will Heal Our Senses) en drie van de derde (Daydreams In A Blackout) plaat zullen spelen. En dat doen ze.

Forgiveness, Flies, Ants and Elephants en Long Way Home worden al zittend door de band gespeeld. Sommige bandleden lijken ronduit verveeld te zijn, anderen verstopt achter een gordijn van haar en weer anderen half met de rug naar het publiek toe. Het is vast de bedoeling een gevoel te geven van een kijkje in de repetitieruimte, maar het gevoel van buitengesloten worden is eerder het gevolg.

Na een kabbelend begin, is daar het eerste opkikkertje. Still Life brengt leven in de brouwerij. Al is dat daarna al gauw weer over, wanneer Time Will Heal Our Senses nogal mat ten gehore wordt gebracht. Tot nu toe ontbreekt het de set flink aan dynamiek. Dit is niet hoe we Di-rect kennen. Van de nieuwste plaat worden Daydreams In A Blackout, That Would Be Something en All In Vain gespeeld. Die laatste, dat is een verrassing: enkel Spike en Marcel blijven over op het podium, en samen zorgen ze voor kippenvel met het prachtige, misschien wel mooiste nummer van het nieuwe album.

Na de pauze hebben de schemerlampjes en luie stoelen plaats gemaakt voor een concertopstelling en godzijdank: de mannen staan en blijken opeens te bulken van de energie. Was het soms een kwestie van er even in moeten komen? Met spectaculaire lichteffecten en haast bezeten danspassen van zanger Marcel worden You & I en First Time gespeeld. Nummers die geenszins passen bij het eerdere repertoire van Di-rect en die doen denken aan de muziek van Thomas Azier. Veel elektronisch geweld en veel lange, bezwerende uithalen. Invincible, dat daarna gespeeld wordt, is harder, steviger en meer Di-rect hoe we het kennen.

Klassiekers n.M. krijgen we ook te horen en voor het eerst vanavond wordt er meegezongen. Met This Is Who We Are en later met Hold On en Times Are Changin'. Van het nieuwe album krijgen we Paper Plane nog te horen en Out In The Wild, een ode aan moeder natuur die wordt afgesloten met een toffe jam. Zo horen we het graag!
 
Het publiek wil graag een toegift. "Nog tien!" schreeuwt een man. Nog twee krijgen we er: Young Ones en Love Me 2 Times, oorspronkelijk van The Doors. Marcel heeft nog een laatste ludieke actie voor het publiek in petto. Omdat er vanavond "zo'n mooie bubbel gecreëerd is, en de wereld zo mooi is, dankjewel", krijgt het publiek Louis Armstrong kado. What a Wonderful World.

Al met al: de enorme strot van Marcel maakt veel goed, want wat kan die man zingen. Dat neemt echter niet weg dat de show voor de pauze ronduit doodsaai was, wat pas na de pauze werd gecompenseerd. Conclusie? Di-rect is geen theaterband.

Gezien: Di-rect Daydreams Tour
Waar: De Harmonie, Leeuwarden
Wanneer: Vrijdag 13 maart 2015
Opkomst: Goed