Als kind wilde Darktrousers graag striptekenaar worden, maar toen hij op de middelbare school kennis maakte met Nirvana besloot hij zijn pijlen op de muziek te richten en gitaar te gaan spelen. Daarnaast is hij, dan wel in mindere mate, altijd blijven tekenen en schilderen. De hoes van zijn lp Goede Raad is Duur heeft hij getekend en vormde het startpunt van een periode waarin het potlood weer steeds vaker opgepakt werd.
Willie Darktrousers presenteert zijn stripboekdebuut
Friese troubadour blijkt ook fervent tekenaar te zijn
Willie Darktrousers (Emiel Joormann) presenteert op 21 juni zijn stripboekdebuut "Wortels #1: Vrienden en Buren" in een leegstaand winkelpand in winkelcentrum het Zaailand. Het debuut is geen traditioneel stripboek. De paginavullende tekeningen doen lezers kennismaken met een magische, grillige wereld, die een kijk geeft in de duistere fantasiewereld van Darktrousers. Reusachtige kevers klooien wat rond met oude televisies, er duiken hier en daar mysterieuze kuilen op en een eenzame robot probeert zijn draai te vinden in een mistroostige omgeving. Bente Hout sprak hem over dit bijzondere werk.
Vertel, hoe ontstond het idee om dit stripboek te maken?
"Het afgelopen jaar heb ik een paar korte verhalen geschreven, waarin ik dezelfde sfeer probeerde te vangen als in mijn tekeningen en liedjes. Toen het tijd was om af te studeren aan de Academie voor Popcultuur, opperde mijn vriendin dat ik misschien een verzameling tekeningen en verhaaltjes kon maken. Ik vond dat een goed idee. Waar ik eerst een boekje voor me zag met allemaal verschillende soorten tekeningen en kleuren met rare verhaaltjes, merkte ik dat tijdens het tekenen steeds weer de wortels terugkwamen. Uiteindelijk besloot ik dat het boekje dus helemaal over wortels moest gaan."
Ben je, tijdens het maken van het stripboek, door iets of iemand geïnspireerd?
"Ik raakte geïnspireerd door het boek Gloaming van Britse zanger Keaton Henson. In dit boek heeft hij de buurt waarin hij is opgegroeid getekend met de spoken die hij er altijd in heeft gezien. Het zijn een soort Japanse geesten. Op een geven moment verlaten ze de stad, gaan ze over het veld het bos in en daar wordt het boek alsmaar raarder en raarder. Ik wilde ook een soort abstract stripboek maken, waarin een bos, een veld en een bewoond gebied voorkwamen. Daarnaast denk ik dat Wortels heel erg samenvalt met mijn muziek, het is magisch, donker, er zit een raar soort humor in en het Friese platteland komt er sterk in terug."
De fantasiewerelden die je schetst, zowel in het stripboek als in je muziek, zijn altijd wat duister. Wat maakt die duistere kant zo interessant?
"Ik vind die duistere kant om meerdere redenen zo interessant. Er worden al zoveel lieve, zoete dingen gemaakt. Alles heeft twee kanten, maar je ziet toch vooral dat mensen de lichte en leuke kant zoveel mogelijk opzoeken. Ik heb de neiging om aan een soort cultureel tegengewicht te gaan hangen. Als er alleen maar Nicks en Simons zouden zijn, zou het een saaie boel zijn!
Daarnaast is de duistere kant ook interessant omdat er intense gevoelens bij horen. Diepe angsten, smerig verdriet, maar ook een mysterieus soort kracht. Het is dat rare, opwindende gevoel wat je als kind had toen je wel eens iets deed wat niet mocht. Daar waar de nieuwsgierigheid het wint van schuldgevoelens zit veel energie. Het heeft iets bevrijdends, maar met een nare nasmaak. Mensen zijn bang voor de dood, dus denken ze er liever niet aan. Maar door er af en toe toch aan te denken, zie ik het leven wel meer als een unieke kans om er wat moois van te maken!"
Eenzame, mistroostige sferen komen veel voor binnen de thema's die je aansnijdt in het stripboek. Deze sferen zijn weliswaar omhuld door een vriendelijk ogende fantasiewereld, maar waar komt die treurige kern vandaan?
"Mijn moeder vindt het soms leuk om een chique woord te zeggen. Dan zegt ze wel eens dat ieder mens een existentiële eenzaamheid heeft. Als in: je wordt alleen geboren en je gaat alleen dood. Dat kan mij behoorlijk intrigeren. Ergens vind ik het namelijk best zielig voor iedereen dat het leven zo hol en betekenisloos is. Het is maar net van welke kant je het bekijkt, natuurlijk. Ik heb wel eens gehoord dat als we inzoomen tot de schaal van moleculen, er heel veel ruimte tussen al die moleculen zit. We zijn meer niets dan iets, zeg maar. Toen ik daar verder over nadacht, kwam ik tot de conclusie dat twee geliefden elkaar dus nooit echt aanraken. Er zit altijd ruimte tussen hun moleculen. Daar kan ik me ergens toch wel een beetje sip om voelen, als is dat misschien flauwekul."
Kun je een voorbeeld noemen van hoe deze gevoelens zijn omgezet naar tekeningen?
"De robot in het stripboek is in het bos gevonden door wortels. Ze proberen wel wat contact met hem te maken, maar het lukt niet echt. De robot voelt zich gewoon niet thuis tussen de levende groentes. Hij vindt het helemaal geen vriendelijk ogende fantasiewereld, voor hem is het de harde realiteit en hij kan er maar moeilijk mee dealen."
Ik luisterde laatst een interview met jou op 3FM, waarin je uitlegde waar je single Schuim over ging. Die bleek compleet geïnspireerd te zijn op een ervaring die je had in je jeugd. Is dat ook zo met dit stripboek?
"Ze hebben in dat interview op 3FM wel een beetje zitten te knippen en plakken, hoor."
Dat zal best. Hoe ging het dan echt?
Schuim doet me denken aan een ervaring in mijn jeugd, maar is eigenlijk heel plotseling en als vanzelf geschreven. Ik zong het grootste gewoon in een keer en heb er later nog twee of drie zinnetjes aan toegevoegd. Echter, de sfeer van mijn jeugd of het leven in Donkerbroek probeer ik wel te vangen in de dingen die ik maak. Ik kwam vroeger vaak in het bos en heb heel veel tussen de weilanden gefietst. Nee, ik kan het nog beter zeggen: ik probeer dingen te maken die alleen hier gemaakt kunnen worden. Want daar worden ze misschien wel origineel van en dan vertellen ze echt iets.
Hoe bedoel je, dingen die alleen hier gemaakt kunnen worden?
"Ik heb zoiets van, waarom zou ik bossen en bergen uit Scandinavië gaan fotograferen en tekenen of muziek maken die de sfeer van dat soort landschappen heeft? Dat doen die lui daar zelf maar! De weilanden in Friesland zijn net zo romantisch en misschien wel romantischer. De bomen hebben hier ook groeipijn, de mistslierten kronkelen hier veel spookachtiger boven de sloot, de paddestoelen mompelen hier veel gezelliger en de takken van de nacht zijn hier veel zwarter!"
In datzelfde interview op 3FM zei je dat je jouw muziek, of misschien jouw werk in het algemeen, niet ziet als kleinkunst. Hoe zou je het wel omschrijven?
"Ik zie wat ik met mijn muziek doe als een poging om zo dicht mogelijk bij rock-'n-roll te komen, maar dat is best moeilijk met Nederlandse liedjes. Daarom zeg ik voor de beeldvorming soms maar dat het geen kleinkunst is. Het mooie aan een stripboek vind ik dat er veel verbanden zijn met rock-'n-roll en underground cultuur. In de jaren tachtig en negentig had je een bloeiende smallpress beweging in de stripwereld. Die stroming was onderdeel van de underground van toen. Veel striptekenaars maakten bijvoorbeeld ook muziek. Een stripboek is volgens mij meer rock-'n-roll dan een roman of een schilderij."
Terugkomend op de fantasiewereld die je schetst in het stripboek. Zitten er in die wereld, of in het verhaal, veel metaforen verwerkt?
"Ja, er zitten wel metaforen in, maar meestal verzin ik pas naderhand waar de tekening voor staat. Of misschien ontdek ik naderhand welke gedachten of ervaringen de tekening verbeeldt. Ik vind het fijn om dingen te maken die op verschillende manieren te interpreteren zijn. Je zou Wortels als een serie koortsbeelden kunnen zien, of als een metafoor voor de onmogelijkheid van zuivere communicatie, of als een post-apocalyptisch visioen. Hoe zou de wereld eruitzien na een kernoorlog? Heb je wel eens zo'n foto gezien van een tomaat die in de buurt van Fukushima groeit? Dat is snoepgoed voor mijn fantasie!"
Zoals de titel van Wortels #1: Vrienden en Buren doet vermoeden, komt er een vervolg op het stripboek. Wat kunnen we verwachten?
"Ik heb nu nog ideeën voor vier delen: Reis door het Moeras, Een Geheim Experiment, Het Een-ogige Monster en Weerzien op de Maan. Dat worden allemaal zulke schitterende titels. Ik denk dat deel twee over ongeveer twee jaar uitkomt. Ik ga rustig verder tekenen, maar er zijn zat andere projecten en misschient eken ik wel een ander stripboek tussendoor."
Op de presentatie van het stripboek, op 21 juni, heb je een heel programma van artiesten. Heb je bewust gekozen voor die artiesten en zo ja, waarom?
"Ach Bente, natuurlijk heb ik bewust gekozen voor de artiesten die op het programma staan. Ik kan toch niet zomaar wat doen! Ik heb met Douwe Dijkstra en Adriaan Groffen flink gebrainstormd over hoe die presentatie eruit moest gaan zien. Alles moest de sfeer van het stripboek hebben. Ik vind het heel leuk dat Douwe Dijkstra en de Sneue Vertoning de catering gaan doen. Ze hebben dezelfde soort pakjes als de wortels aan en gedragen zich zeer kalm. Bastard Sugar komt een heel donkere set spelen, Martin Schautdum en Gido Lahuis maken non-stop dark ambient en Joost Oomen en ik zullen een korte lezing/spreekbeurt over het boekje geven. Er is bier en fris en er zijn lekkere hapjes. Ik heb bijna alle tekeningen op A0-formaat uitgeprint en die hangen in de ruimte. Het wordt een mooie middag, met een lekker donkere sfeer."
Het klinkt alsof er over de hele presentatie goed is nagedacht.
"Natuurlijk. De keuze van de hapjes is een leuk voorbeeld van een detail dat precies moest kloppen qua sfeer ten opzichte van de strip. Het zou volgens mij veel te flauw zijn om wortelhapjes te maken. We hebben uiteindelijk gekozen om oerhollandse feesthapjes te maken. Blokjes kaas, plakjes worst en plakjes komkommer. Die kneuterige, bijna lullige sfeer past goed bij het dorpse, ietswat ouderwetse en sobere element in het stripboek. Bovendien vind ik het echt heel lollig om een beetje suffige hapjes te gebruiken tijdens de presentatie van zo'n donker iets."
Uitgeverij Heksenhamer presenteert debuutstrip 'Wortels #1: Vrienden en Buren' van Willie Darktrousers op 21 juni vanaf 15.00 uur in Zaailand 139. De productie is mede mogelijk gemaakt door De Popfabryk, De Ontwerpkamer en Winkelcentrum Zaailand. Het 40 bladzijden tellende boek is deze middag te koop voor €10, de tekeningen uit het stripboek zullen na de presentatie nog een week lang op groot formaat in deze ruimte te bekijken zijn.