#DOA15: Loodzware doommetal van Candlemass trilt regen uit de wolken

Indrukwekkende headliner houdt met moeite het publiek bij het podium

Tekst: Marije Heida | Foto's: Femme van Steel ,

Met headliner Candlemass uit Zweden haalt de organisatie van Dokk’em Open Air een legendarische doommetalband naar Dokkum. De heren draaien al vanaf de jaren tachtig mee in het metalcircuit en hebben hun sporen meer dan verdiend. Daarom is het ook teleurstellend dat tegen het einde van het optreden blijkt dat een hoop mensen zijn afgehaakt vanwege de kou en nattigheid. Deze band verdient absoluut meer publiek.

HET CONCERT: 
Candlemass, Dokk’em Open Air, Large Rockhand Stage, vrijdag 19 juni
 
DE ACT: 
Zo trefzeker en solide de epic doommetal van de Zweedse band Candlemass is, zo onrustig en variabel is de bezetting van de band. Bassist Leif Edling richt halverwege de jaren tachtig Candlemass op en samen met de toenmalige bezetting wordt Candlemass gezien als de grondleggers van de doommetal. Het eerste album Epicus Doomicus Metallicus (1986) is een regelrechte klassieker van het genre. Qua bandbezetting wordt het in de jaren die volgen een ware stoelendans. Na al die jaren bestaat de bezetting tegenwoordig weer uit voornamelijk oudgedienden. Het meest verse bloed is dat van zanger nummer zes Mats Levén, die in 2012 aangetrokken wordt als opvolger van Robert Lowe. Wegens gezondheidsproblemen is drijvende kracht Edling echter uit de roulatie en verschijnt hij niet op het podium tijdens Dokk’em Open Air. 
 
HET NUMMER:
In de loop van de jaren worden er maar liefst elf studioalbums uitgebracht, en tijdens Dokk’em Open Air komt aardig wat oud materiaal voorbij. Ze beginnen de set met het nummer Mirror, Mirror van het album Ancient Dreams uit 1988. Wellicht is dit niet het meest opvallende nummer van de set, maar het zet wel meteen de toon van het hele optreden. Zodra de eerste aanslagen van de muzikanten klinken, slaat het hart over vanwege de loodzware trillingen die vanaf het podium over het veld worden gestuwd.

HET MOMENT:
Halverwege de set moeten de gitaren gestemd worden. Zanger Levén loopt even van het podium en twee van de drie gitaristen buigen zich over hun snaren. De derde gitarist speelt een soort van solo en zodra hij ziet dat zijn collega’s klaar zijn geeft hij een uiterst subtiel teken. Bij deze actie is het duidelijk dat de bandleden opmerkelijk goed op elkaar ingespeeld zijn, want op zijn teken trekt de volledige band meteen weer van leer. Ontzettend strak en uitermate goed getimed.

OOK OPMERKELIJK:
De tweede zanger van de band, Messiah Marcolin, wordt beschouwd als de meest toonaangevende zanger van Candlemass. Ten tijde van Marcolin staat Candlemass bekend om de dramatische en theatrale elementen die mede door zijn toetreden worden ingevoerd. Hij kleedt zich in monnikspij en massa’s brandende kaarsen sieren het podium. Met de wisselingen qua bezetting en persoonlijkheden binnen de band, verdwijnt de theatrale opschmuck in de loop der jaren. 
 

HET PUBLIEK:

Candlemass trekt als headliner in eerste instantie redelijk wat metalvolk richting het podium. Na de overdosis aan energieke hardcore van onder andere Biohazard en Madball eerder op de dag, is de bij vlagen zeer trage doommetal van een andere orde. Je merkt dat dit meer concentratie van het publiek vergt. De groep mensen voor het hoofdpodium dunt echter behoorlijk uit als de regen serieus uit de hemel komt vallen halverwege de set. De mensen zijn nat en koud en veel kunnen het niet opbrengen om het optreden uit te kijken, met uitzondering van de die-hard fans die de regen trotseren. Een groep van zo’n tweehonderd tot driehonderd mensen zal de regen een worst zijn en staan gebiologeerd te kijken en te luisteren naar de legendarische doommetal van Candlemass. 
 
HET OORDEEL:
De trillingen die de mannen van Candlemass weten te produceren is van een hogere macht en zijn vanuit de voetzolen tot de kruin voelbaar. Gelukkig zijn er ook momenten dat het lichaam even trillingvrij blijft. De variatie in de nummers is uiteindelijk de kracht van Candlemass. Er zijn momenten van rust, waarna de boel weer op volle kracht wordt ingezet. Dat het weer zo tegenzit is zonde. Het publiek haakt in grote mate af door de nattigheid en de kou. Daardoor krijgt Candlemass eigenlijk niet de aandacht dat het verdient.