HET CONCERT:
Twin Shades, Jailbreak Festival 2014, Podium Asteriks, vrijdag 13 juni 2014
DE ACT:
Het Amsterdamse Twin Shades is geen onbekende in Asteriks. Afgelopen jaar toonden ze hun kunsten al in het voorprogramma van Shaking Godspeed. Hier bewees hun psychedelische geluid een goede match te zijn voor de headliner. Inmiddels hebben ze alweer shows op Eurosonic achter de rug en ontdekken langzaamaan steeds meer mensen de psychedelische garagerock van dit viertal. Jailbreak is dus de perfecte gelegenheid om weer eens te horen hoe het de heren vergaat.
HET NUMMER:
Reaper's Mind is nog steeds het spannendste nummer in het repertoire van Twin Shades, met een fuzzy gitaargeluid en een continu herhalende, galmende zang. Vanavond gaat dit nummer live echter - samen met de rest van de set - ten onder aan een abominabele geluidsmix, waarbij de drums de gitaren volledig overstemmen en elk gitaargeluid wordt weggedrukt. Hierdoor blijft er weinig over van het psychedelische geluid en klinkt de band meer als een zeer matige doorsnee rockband. Alleen de vocalen brengen nog enige redding.
HET MOMENT:
Tijdens het laatste nummer gaat de band nog wel een keer volledig voluit en spelen ze een redelijk, maar onherkenbaar nummer. De soundcheck vormt echter muzikaal gezien het hoogtepunt, aangezien de nummers hier in elk geval herkenbaar zijn en daadwerkelijk een psychedelisch gitaargeluid bevatten.
OOK OPMERKELIJK:
Beide gitaristen gebaren na vrijwel elk nummer nadrukkelijk naar de geluidsman om het gitaargeluid omhoog te gooien en de drums omlaag, maar het helpt weinig. De bandleden raken zichtbaar gefrustreerd, maar spelen wel door. Het feit dat het publiek verder voor weinig aanmoediging zorgt, helpt ook niet mee.
HET PUBLIEK:
Nog tijdens het soundchecken wordt de band door een deel van het publiek luidkeels aangemaand om te beginnen. Op zich al irritant, maar dit ritueel herhaalt zich tijdens vrijwel iedere interval tussen de nummers. Uiteindelijk wordt er na elk nummer amper geapplaudisseerd, maar ontstaat er vooral een ongemakkelijke stilte die opgevuld wordt door dronken geschreeuw en de wanhopige pogingen van de band om te communiceren met de geluidsman.
HET OORDEEL:
Het erbarmelijke geluid en het grotendeels gedesinteresseerde publiek zorgen voor een vrij dramatische show. Alle nummers klinken samengedrukt en worden volledig overstemd door drums. Dit valt niet echt aan de band te wijten: zij spelen al hun nummers nog wel met overgave, maar halen door de pauzes tussen de nummers de vaart er wel compleet uit. Op plaat klinken de nummers nog steeds uitstekend en de band geldt nog altijd als een belofte binnen de Nederlandse undergroundscene. Vanavond komt het er echter niet uit.