#JBF14: Flying Trashcans durven te experimenteren

'Oude' lokale bekenden treden op voor een nieuw publiek

Tekst: Marije Heida ,

Hoe beland je als 18-jarige binnen de muren van een gevangenis? Of je doet dingen die niet mogen, of je doet iets heel erg goed. In het geval van Flying Trashcans gaat er iets heel erg goed, want ze staan op het programma van Jailbreak Festival 2014. Het moet een enerverende en 'geslaagde' periode voor de jonge heren geweest zijn. Drie van de vier bandleden zijn geslaagd voor het eindexamen. Tijdens het studeren stonden ze op het hoofdpodium van het Befrijdingsfestival en in april brachten ze een single inclusief video uit. Met gierende banden en een diploma op zak vliegen de Trashcans de zomer in, op naar de festivals met Jailbreak als vliegende start.

DE ACT:

Flying Trashcans staan op het punt volwassen te worden. In 2010 worden de jongens samengebracht in het project Het Jongerenlab. Ze krijgen de kans om zich te gaan ontwikkelen als band. Een kleine vier jaar verder laten ze zien wat ze kunnen. Festivals staan in de rij om ze te boeken, de band speelt in het voorprogramma van gevestigde bands als DeWolff en Birth of Joy en ook de grotere podia op Freeze en Befrijdingsfestival worden bespeeld. Onder de vleugels van Freesonica ambiëren Flying Trashcans optredens buiten Friesland. Freesonica begeleid en ondersteund bands middels coaching en workshops. Op die manier krijgen jonge bands de beste mogelijkheid om zich te richten op het verbeteren van de performance en muziek zonder zich druk te maken over het ‘promotie’-wiel dat reeds is uitgevonden.

HET NUMMER:

Het eerste nummer is meteen een gewaagde keuze. Geheel instrumentaal en met een heel rustig begin. De kans dat je in de eerste fase van een optreden daardoor publiek kwijtraakt is groot. De keuze pakt uiteindelijk goed uit, gaandeweg bouwt er een climax op waarbij elke muzikant kan laten zien waar hij toe in staat is. Het bouwt op tot een kakofonie aan geluiden waarbij effectpedalen voor zowel saxofoon, gitaar als toetsen worden ingezet.

HET MOMENT:

Drummer Wytse pakt zijn moment tijdens het slotnummer. Een prachtige kop met blonde krullen, ietwat merkwaardig zittend achter zijn drumstel en uitdrukkingen op het gezicht die goud waard zijn. Deze jongen verdient dit moment in de schijnwerpers. Hij brengt kleur aan binnen de band met zowel zijn spel als energieke aanwezigheid.

OOK OPMERKELIJK:

Na het behalen van zijn diploma afgelopen week lijkt het voor zanger en toetsenist Jan tijd voor een metamorfose. Samson is zijn lange haren kwijt, maar zeker niet zijn kracht. Met een volwassen uiterlijk lijkt ook zijn zang en spel vooruit te gaan bij elk optreden. Helaas is zijn zangpartij pas bij het derde nummer Luxury qua sterkte in balans met de rest van het geluid.

HET PUBLIEK:

Het is nog vroeg op de warme avond, maar toch staat er al verrassend veel publiek in de zaal. Het Asteriks volk is reeds bekend met vliegende prullenbakken, dus des te leuker is een zaal vol niet-lokale muziekliefhebbers. Ondanks pogingen van gitarist Thomas om publiek naar voren te krijgen blijven de meesten toch liever van een afstand kijken en luisteren. Gelukkig voor de heren geven een aantal leuke jonge meiden wel gehoor aan de oproep van Thomas.

HET EINDOORDEEL:

Flying Trashcans is een jonge band met veel potentie. Door de toevoeging van saxofoon onderscheidt de band zich van andere psychedelische formaties. Saxofonist Martijn moet een enorme longinhoud hebben want hij speelt bijna ieder nummer lange ondersteunende stukken en solo’s. De band durft risico’s te nemen met effecten, geheel instrumentale nummers en de jongens gunnen elkaar de muzikale solomomenten.