Knallend UITfestival Leeuwarden

Cultureel aanbod zeer divers, maar muziek overheerst

Tekst: Marije Heida en Theo van der Veer | Foto's: Keri Stoelinga ,

Op het UITfestival presenteren verschillende cultureel ondernemers hun plannen en programma voor het komende seizoen. Een wandeling door de stad leert dat het een veelbelovend cultureel seizoen gaat worden. Over vier jaar is Leeuwarden culturele hoofdstad en steeds beter wordt de opkomende bruisende cultuur hier zichtbaar. Het aanbod van het UITfestival is gevarieerd, maar er is vooral veel muziek.

Op het Waagplein is vandaag voor de gelegenheid het talentenpodium van Friesland Pop opgebouwd. Vanmiddag kan het winkelend en rondlopend publiek daar een kijkje in de keuken van de huidige Friese popscene nemen. De set van Drift wordt met een flits, een donder en een paar laatste druppels regen precies op de geplande tijd ingezet. Drift is in 2012 opgericht en omvat het talent en de ervaring van vier heren die de klappen van de zweep goed kennen. Het gezelschap uit Leeuwarden verzoekt de goden tijdens het spelen halverwege de set door het nummer ’Here Comes the Rain’ te spelen. Deze blijven gelukkig rustig.


Onwetende passanten van het Waagplein moeten toch hebben omgekeken tijdens het optreden van Echoland. Met niet goed te plaatsen, ietwat mysterieuze, maar lekker in het gehoor liggende psychedelische pop in combinatie met de interessante zang van Chris de Graaf onderscheidt Echoland zich van andere bands. Vorig jaar zomer heeft De Graaf een vijftal nummers opgenomen in Garageband op zijn iPhone. Deze moderne en verrassende aanpak resulteerde in de EP ‘This Is A Picture’.

Het gezellige hart van het festival wordt gevormd door en in de Prinsentuin, waar een heuse “UITmarkt” te vinden is. Tresoar en De Moanne presenteren daar muziek en poëzie. De revelatie van de recente Kleine Prijs van Friesland, zangeres Djûke, is een van de optredende muzikanten. Met een indrukwekkend solo-optreden weet ze indruk te maken. Van achter een (elektronische) piano eist ze alle aandacht op en voor zover mogelijk doet zij de Prinsentuin verstommen. Djûke is een van die vele, jonge talenten die Friesland de laatste jaren heeft voortgebracht.

Eveneens op dit podium: Meindert Talma, cultheld uit Surhuisterveen. Ook hij brengt zijn liedjes solo. Het oogt kolderiek, de grote Talma, zittend op een stoel met een klein formaat piano op z’n knieën. Met z’n liedjes over zijn calvinistische jeugd en de bizarre avonturen uit zijn Groningse studententijd heeft hij de lachers op zijn hand. 


De creatievelingen van Podium Asteriks zijn, in samenwerking met Explore The North, zeer kundig in het vinden van aparte en bijzonder mooie locaties in de stad. Publiek kan optredens van dichters en singer-songwriters bekijken en beluisteren in de Pier Pander Tempel in de Prinsentuin of in de Oldehove. Voor liefhebbers van knetterende en rammelende gitaren wordt na het succes van vorig jaar tijdens de UITmarkt een gedeelte afgezet in de parkeergarage aan het Oldehoofsterkerkhof. Als eerste is de eer aan The Homesick om de wieldoppen van de geparkeerde auto’s in de garage los te doen trillen. De drie eigenzinnige, creatieve Dokkumers zijn uniek in hun soort. Het type jongens dat je absoluut niet in je klas wilt hebben als docent, ligt te roken achter de sporthal van het dorp en al op jonge leeftijd weet wat ze wil: muziek maken. Niet voor niets was de jury van de Kleine Prijs van Friesland het dit jaar unaniem eens dat deze talentvolle jongens moesten winnen.

Nog een tandje harder is het Britse Space Rock trio Riddles. Drie jongens uit de krochten van London die zich helemaal op hun plek voelen in Nederland. Ze spelen materiaal van hun debuut EP Death To Sound Goat. Helaas valt de opkomst tegen.

Zo gaar en brak als een garnaal in zoet water hebben de heren van The Black Cult hun bedoezelde hoofden toch weten te zetten naar een optreden in de kelder van de Oldehove. De dag daarvoor stonden de Groningers nog de wanden van een container weg te blazen op Noorderzon. Met de merchandise in de kofferbak van een oude Volvo dalen ze af de kelder in en weten ze een te kleine groep toeschouwers te boeien met hun garage-punkrock.

Op het podium van Het Gouverneursplein staat inmiddels de band Orgel Vreten. Een prettige live- en festivalband rondom de Hammondorgels van Robin Piso (DeWolff) en Thijs Schrijnemakers (Wende Snijders) Laatstgenoemde praat alle nummers op droogkomische wijze aan elkaar. De heren vechten duels uit op hun Hammondorgels, maar de meest in het oog springende actie komt voor rekening van sousafonist Arno Bakker. Hij klimt met zijn immense blaasinstrument in een mast naast het podium, om daar nog een moppie te blazen. Later verschijnt ook gitarist Ruud Borgers nog ten tonele om een paar nummers mee te zingen, waaronder een verrassende uitvoering van ‘Limit to Your Love’ (bekend van James Blake, oorspronkelijk van Feist). 

Weer later beklimmen de heren van Jungle by Night het podium. Het kost hen weinig moeite en tijd om het publiek deelgenoot te maken van het feest dat inmiddels op het podium is losgebarsten. Het meerkoppige afrobeat gezelschap krijgt met speels gemak de mensenmassa op Gouverneursplein in beweging. Ze zijn inmiddels niet meer zo groen, maar de sleet zit er nog lang niet in. De heren zijn nog altijd vaste gast op menig festival, maar ook in de zaaltjes een geheid succes. Binnenkort op de planken van Podium Asteriks.


Dotan zou de naam kunnen zijn van een goochelaar of tovenaar. Nu is dat in zekere mate toepasselijk bij de singer-songwriter die het UITfestival vandaag afsluit op het Gouverneursplein. Deze man is in staat om grote groepen mensen te betoveren met zijn stem, looks en muziek. Meisjes van zestien die met grote ogen naar het podium staren, oudere dames die zenuwachtig staan te hippen op hun benen en ook de kritische muziekliefhebber ondergaat met respect het optreden van Dotan. Afsluiter en megahit ‘Home’ mag natuurlijk niet ontbreken aan de lijst. Opvallend is dat dit nummer het meest opzwepend is in het repertoire van Dotan. Het publiek lijkt gehypnotiseerd door voorgaande nummers en reageert weinig enthousiast op de eerste klanken van ‘Home’. Gelukkig verandert dit wanneer Dotan drie maal op zijn magische drum slaat en gaan de eerste handen de lucht in.