#ETN14: Klarälven dendert flink door de Kanselarij

Tribale drums en overstuurde synths

Tekst: Alwin Sinnema | Foto's: Oscar Anjewierden ,

Elektronische bands zijn populair tegenwoordig. Ondersteunende elektronische apparaten geven soms net dat extra toefje op de muzikale markt. Er wordt dan ook voortdurend geëxperimenteerd met nieuwe apparaten. Scandinavië is hierbij zeer verfrissend. Zo is daar ook een band als Klarälven die electro-indiepop maakt. Ze openen de tweede dag van Explore the North. De grap is dat deze band gewoon Nederlands is, maar wel met een Zweedse oorsprong.

HET CONCERT:
Klarälven, Explore The North, Kanselarij, zaterdag 29 november 2014

DE ACT:
Je zou verwachten dat een band met de naam Klarälven uit Scandinavië komt. Maar niks is minder waar. Het is een project van Finn Kruijning, de drummer van Moss en singer-songwriter Leine. Gehuisvest in Amsterdam en met een concept dat doet denken aan de Friese band Sväva. Al maakt Kläralven meer gebruik van elektronische apparaten. De naam verwijst naar de langste rivier van Zweden. Vanaf het begin knalt men flink door het authentieke geraamte van de Kanselarij. Alsof je op een trilband staat terwijl de heftige klanken hard door je borstkas dreunen.  
 
HET NUMMER:
Als een trein denderen de elektronische ritmes voort. Het podium staat dan ook vol met apparatuur. De nummers van Kläralven klinken als de woeste golven van de Zweedse rivier, dit komt vooral door de drums met de bijbehorende drumpads. Een simpele formule rekent uit dat 2 x 2 vier is, maar met twee drumpads plus twee synthesizers kom je in dit geval toch op meer uit. Daarnaast heb je ook nog de lange uithaal van de zangeres, die eveneens zeer krachtig is. Het bepalende nummer van de set is wel Whyhow. Je voelt een kabbelende rivier steeds ruiger worden.  
 
HET MOMENT:
Een specifiek moment is niet te noemen. Eigenlijk is het gehele optreden bijzonder. Eenmaal luisterend waan je jezelf in ijzige sferen, alsof je op de Noordpool staat. Waar de harde, stevige klanken scheuren in het ijs veroorzaken. Wellicht komt deze inbeelding door de blauwe, ijzige visuals die achter de band worden geprojecteerd. 
 
OOK OPMERKELIJK:
Een leuk feitje is dat halverwege de set genoemd wordt dat drummer Wubbo Siegers een kater heeft en dat het uitermate bijzonder is dat hij er vandaag überhaupt bij is. De zelfgecreëerde luide drumritmes zullen zijn hoofd vast goed doen. 
 
HET PUBLIEK:
Jas aan, sjaal om en een typische Elfstedentocht trui aan. Zo loopt het publiek de Kanselarij binnen. Buiten is het ijzig koud. Maar eenmaal binnen kunnen de jassen uit, toch gebeurt dat niet. Het publiek is nog niet in volle bewegingsextase. Koude spieren wellicht? Kläralven oogt zeker als een band die de kracht heeft om hele zalen los te krijgen. Maar het publiek is tijdens de vroege middad van Explore the North aanvankelijk gewoon te stug. Is het te vroeg en is de nodige alcohol misschien nodig om publiek los te krijgen?
 
HET OORDEEL:
De band is instrumentaal gezien erg versterkt. Elektrische gitaren, synthesizers, drums en drumpads. Het is dan ook een lastige kwestie voor zangeres Leine om er vocaal overheen te komen. Maar of dat lukt, is de vraag. Het antwoord is: gedeeltelijk. Of is het juist de bedoeling dat de elektronische klanken de overtoom moeten voeren? Afwisseling zou fijn zijn. Bijvoorbeeld om met een lange schreeuwerige uithaal er flink doorheen te knallen. Nu neigt het na een tijdje naar eenzijdigheid. Af en toe verwacht je gewoon een ondersteunende mannelijke uithaal.