Icky Pack geboren uit frustratie

Yorn Overwijk doet het nu helemaal alleen

Tekst: Wilbert Elting | Fotografie: Hesseltsje de Jong ,

Als frontman van Heatmachine ging het bij Yorn Overwijk vooral om feest en plezier. Nu met Icky Pack heeft hij een meer donkere kant van zichzelf omarmd. Hij is een rock-'n-rolldichter en helemaal alleen.

Yorn Overwijks solo-project Icky Pack werd geboren uit frustratie. Vorige zomer viel Heatmachine, de band waarvan hij jarenlang de frontman was, uit elkaar. Hij wist even niet meer wat hij moest doen en zocht naar iets nieuws. “Als er één iemand mee ophoudt, dan kan je die nog wel vervangen," vertelt Overwijk, “maar als ze er allemaal mee stoppen, dan is de sound weg."  Als reactie op het einde van de band begon hij voor zichzelf.

Omgebouwde gitaar
Om helemaal alleen te kunnen spelen liet hij een gitaar ombouwen, zodat die twee signalen uit kan sturen. Zo speelt hij tegelijk bas en gitaar. Verdere begeleiding komt uit een drumcomputer, waarvoor hij de samples zelf maakte met huis-, tuin- en keukenspullen. Overwijk laat een nummer horen. “Hoor je die snare? Dat is een pedaalemmer", zegt hij triomfantelijk.

“Het moet de illusie geven dat er meerdere mensen staan te spelen, terwijl ik alleen sta", zegt hij. “Ik probeer een zo groot mogelijk geluid te maken. Zonder dat ik met meerdere lagen werk."  Met meerdere lagen bedoelt hij de klassieke truc, waarbij één muzikant alle instrumenten afzonderlijk inspeelt en vervolgens tot één harmonie laat versmelten op de mengtafel. Dat heeft hij niet willen doen, het moet echt alleen Yorn Overwijk zijn. Zonder trucjes.

Inspiratie uit gedichten
Bij de Heatmachine gingen de teksten vaak over banale dingen, als dansen en feestjes. Nu hij alleen is, is dat anders geworden. Yorn Overwijk is nu veel meer een dichter, vindt hij zelf. “De teksten die ik op het moment schrijf, zijn veel meer van toepassing op mijn eigen leven. Ik haal dingen uit de realiteit of ik bedenk situaties die ik vervolgens op een metaforische manier probeer te omschrijven."

Alle teksten schrijft hij in een boekje en vervolgens bedenkt hij de muziek erbij. Zijn muziek heeft daardoor veel meer inhoud gekregen. “Ik probeer niet meer lego in duplo te klikken. Het past beter bij elkaar. Omdat de teksten er al zijn, heb ik veel meer vrijheid." Daardoor is het allemaal wel donkerder geworden.
 
Hij wil dat de luisteraar de mogelijkheid heeft om over zijn teksten na te denken. Maar dat hoeft niet, de muziek moet ook gewoon leuk zijn. “Ik wil niet dat het pretentieus wordt", zegt hij. Grote voorbeeld is de Amerikaanse band Morphine. “Het gevoel dat zij overbrengen probeer ik ook te benaderen. De grens tussen écht puur en vermaak. Als je dat combineert, blijft je muziek ook veel langer 'vers'."

Kinderlijk vies
Een belangrijk thema in Overwijks liedjes als Icky Pack is seks. In alles hangt een broeierige sfeer. Hij kan moeilijk definiëren wat hem intrigeert aan het onderwerp. “Seks is zo intrigerend, omdat het heel plat kan zijn maar ook iets hogers. Neuken en seks zijn hetzelfde, maar toch ook iets totaal anders."

Het is het dubbelzinnige wat hem aanspreekt. De bandnaam Icky Pack komt er ook uit voort. Icky is kinderlijk Engels voor vies. Het is zoiets als bah. Of jakkie. “Ik schrijf vaak vanuit het kinderlijk perspectief," vervolgt hij. “De metaforen die ik gebruik zijn kinderlijk." Hij voelt frustratie en jaloezie over hoe een kind de wereld ervaart. “Als volwassene kan je al in de problemen komen als je iemand te lang aankijkt. Kinderen hebben dat niet. Die spelen gewoon samen in de zandbak."
 
Waar het vandaan komt, weet hij niet precies. Misschien is het de fase waarin hij op dit moment zit. “Op het moment zit ik in zo'n leeftijd dat mijn oudere vrienden moeten werken en vaste relaties krijgen. Terwijl ik nog steeds aan het zoeken ben, moeten zij verder. Ik zing ergens ‘I refuse to grow old’, en dat is ook zo."
 
De nadelen van alleen zijn
Soms mist hij wel een band. Om mee te jammen bijvoorbeeld. “Als je samenwerkt met andere mensen, dan haal je je inspiratie ook deels uit hen. Nu moet ik het meer uit mezelf halen." Wat hij ook mist is de bevestiging. “Als band ben je aan het oefenen en op een gegeven moment besluit je samen dat het af is. Dat heb ik nu niet meer. Ik ben continu mijn muziek aan het bijschaven. Naar mijn gevoel is het nooit af." Om toch die stap te kunnen nemen praat hij veel met Chris Mulder, bassist van Daily Bread en producer van Icky Pack's EP. “Hij geeft mij nu de bevestiging." Overwijk treedt overigens nog altijd op met zijn rockabillyband Downbeat Maestros. "Maar Rockabilly sluit wel veel stijlelementen buiten."
 
Goochelaar en cross-dresser
Eind februari presenteerde Overwijk zijn eerste EP als Icky Pack in Podium Asteriks. Van tevoren had hij zenuwen. “Ik ben heel erg tevreden over de sound, maar ben wel onzeker over de presentatie. Is er wel genoeg te zien? Een man alleen is uiteindelijk niet heel erg lang boeiend." Als oplossing had hij een paar show-elementen. Er kwamen danseressen, gastmuzikanten, een goochelaar en een cross-dresser voorbij. “Het is Icky Pack op de kermis. Maar Icky Pack is zelf geen onderdeel van de kermis. Bovenal moet duidelijk zijn dat ik het alleen doe."