Namen en rugnummers
Erik Spaan: Gitaar, backing vocals. Speelt tevens bij the Montanas en Echoland.
Dirk Bouke van der Staal: Drums. Van jongs af aan al actief in muziek variërend van speedrock tot bigband, voorheen actief in Lucky Bastards en Dripping Nipples.
Erwin Pijpker: Bas. Ex-New Killer Stars, Human Corrosion en Dripping Nipples; afkomstig uit de punk/grindcore-hoek.
Sytse Bloem: Gitaar, zang. Ook oud-lid van New Killer Stars en daarvoor nog actief bij Cobra Carnival.
Buffalo Roam raakt op stoom
“We zijn gewoon goed op elkaar ingespeeld”
Een van de spannendste nieuwe namen in de Friese popscene is Buffalo Roam. Het viertal speelt hard, ruig en drukt het gaspedaal flink in, zonder daarbij ‘het liedje’ uit het oog te verliezen. De donderende riffs gaan gepaard met sterke melodieën. De verschillende achtergronden van de bandleden maken het plaatje vervolgens compleet: vier muzikanten die elkaar goed aanvoelen en vooral veel willen spelen.
De drie laatstgenoemden zijn vanaf het begin betrokken bij de band. Allemaal speelden ze al eens eerder samen. Dat maakte het voor oprichter Sytse vrij gemakkelijk zijn keuze te maken. “Van Erwin en DB weet ik precies wat ik aan ze heb. Als je samen muziek maakt, is dat ontzettend belangrijk”, aldus de frontman. “We zijn gewoon goed op elkaar ingespeeld”, vult Erwin aan. “Vooral het samen muziek maken heb ik na het wegvallen van New Killer Stars ontzettend gemist.”
Chemie
Na de eerste paar oefensessies merkte het drietal, toen nog onder de noemer Black Toxedo, dat er toch nog wat firepower ontbrak. Het laatste ontbrekende stuk gitaargeweld werd gevonden in de persoon van Eric Spaan. “Zelf kom ik meer uit de 60s/gitaarpop-hoek. Dat maakt het juist heel interessant: we hebben allemaal een andere muzikale achtergrond, maar tegelijkertijd zijn er heel veel raakvlakken. En dan helpt het natuurlijk ook dat we allemaal al aardig wat jaren ervaring hebben opgedaan.”
Drummer Dirk Bouke gaat verder: “Doordat we zo makkelijk samen spelen, is het ook erg prettig werken. Sytse komt met een idee voor een nummer, dat oefenen we en vervolgens heeft iedereen evenveel inbreng over hoe we het nummer kunnen verbeteren.” Die onderlinge chemie in de oefenruimte heeft ook op het podium veel voordelen. “We spelen met veel energie, proberen altijd het randje op te zoeken”, vervolgt Sytse. “Onze laatste show in Asteriks (voorprogramma voor Navarone en Radio Moscow) is daar een goed voorbeeld van: na twee nummers stond de zaal al vol en kregen we zóveel enthousiasme terug van het publiek, dat was geweldig!” Erwin vult aan: “Voor ons was die show echt een beginnend hoogtepunt.”
Als alles volgens plan verloopt, kunnen we het debuutalbum van Buffalo Roam ergens in de zomer verwachten. Tot die tijd moeten we het nog even doen met enkele nummers op hun Soundcloud en komende liveshows. Het lyrische juryrapport van de Kleine Prijs van Fryslân (“Hitpotentie in een grunge-jasje”) belooft in ieder geval al veel goeds.
Festivals en popzalen, weest gewaarschuwd. Buffalo Roam raakt op stoom en wil het liefst de hele wereld platspelen met hun giftige, smerige en overrompelende gitaarriffs.