Triviantvraag: wat hebben Metallica, Ramones en Green Day met elkaar gemeen? Simpel, ze hebben alle drie in Friesland opgetreden. Met name over de eerste twee bands is het nodige wel bekend. Metallica staat in 1984 in het voorprogramma van Twisted Sister in Zwaagwesteinde, terwijl Joey Ramone en zijn makkers twee jaar later het affiche van SneekWave sieren. Over het optreden van Green Day is echter niet zo veel bekend. Ja, de locatie was de Scamele Rùter in Leeuwarden. Bezocht door, als we de verhalen mogen geloven, zo’n driehonderd Liwwadders. Maar wat is er nu eigenlijk écht bekend over deze avond?
3voor12/Retro: Green Day voor 35 nuchtere Liwwadders
Amerikaanse wereldband als broekjes in Leeuwarder Scamele Rùter
Wereldwijd heeft de Amerikaanse band Green Day meer dan 65 miljoen albums verkocht. Elk groot festival ter wereld heeft een headlineplek voor de heren Armstrong, Dirnt en Cool. Zo ook de aankomende editie van Pinkpop. En dan te bedenken dat slechts twintig jaar geleden de band als jonge jochies nog in een kroeg om de hoek op zolder stonden te spelen. Niet voor een festivalweide, maar voor een handvol Friezen.
Hollebatsers Nieuwjaarsreceptie
Aan het einde van 1991 wordt organisator Ton van der Werf benaderd met de vraag of hij ook een Amerikaans punkbandje in het noorden van het land wil boeken. Green Day genaamd. “Ik kende de naam Green Day maar ik had geen platen van hen”, blikt Van der Werf terug in 1995 voor jongensblad Webber. “Green Day was in mijn optiek weer zo’n typisch bandje van het platenlabel Lookout: slappe productie en poppy, catchy nummers.” Desondanks gaat hij akkoord en besluit de hulp in te schakelen van vriend Sytse van Essen, bekend van punkbands als It Dockumer Lokaeltsje en LUL. Onder de naam Stifting Hollebatsers organiseerden de twee regelmatig concerten in de Leeuwarder Brouwershoek. “De Brouwershoek was al bezet maar we waren ondertussen enthousiast geworden om dit te regelen. We besloten er een soort Nieuwjaarsreceptie van te maken: De Stifting Hollebatsers Nieuwjaarsreceptie. Hoe verzin je het. In de Scamele Rùter.”
En dus hangt er begin januari 1992 een poster op de deur van de kroeg aan het Ruiterskwartier. 3 januari: Green Day. Slechts enkele dagen voor de Nederlandse release van tweede album Kerplunk. Op de poster prijken foto’s van de nog piepjonge Billie Joe Armstrong, Mike Dirnt en oud-drummer Al Sobrante, die op dat moment al is vervangen door Frank Edwin Wright, beter bekend als Tré Cool. Na een goed bezocht optreden in het Groninger Simplon en de nacht te hebben doorgebracht op een slaapmatje in de huiskamer van Ton van der Werf, stonden de drie mannen voor een entree van fl.7,50 op de zolder van de Scamele Rùter. De werkelijke opkomst? Nog geen 35 man.
Matige show
Douwe Walsweer staat op de betreffende avond met zijn hardcorepunkband O.D. On Holy in het voorprogramma van Armstrong, Dirnt en Cool. “Het waren eigenlijk hele normale jongens”, blikt Walsweer terug. “Zoals wel vaker met punkbands waren ze heel vriendelijk en beleefd. We hadden geen idee dat ze zo groot zouden worden.”
De kleine opkomst op de nieuwjaarsreceptie had een matig optreden van nog geen drie kwartier als gevolg. “De mensen die er waren zullen wel raar hebben opgekeken toen Green Day massaal doorbrak. Helemaal de mensen die toch maar niet zijn gegaan”, denkt van der Werf. Het tegenvallende optreden lijkt de band weinig te interesseren. Er kwamen toch wel genoeg andere optredens.
Een dik jaar later breekt de band definitief door met het album Dookie en de rest is bekend. Miljoenen platen verkocht, talloze wereldtournees, elk groot festival wordt aangedaan en alle soorten seks, drugs en rock-‘n-roll zijn door het drietal uitgeprobeerd. Met de nodige gevolgen van dien. De tijd dat Billie Joe Armstrong met een lichte kater eens rustig een Leeuwarder skateboard uitprobeerde, lijkt ver achter hem.