3voor12/Friesland cd-recensies!

Recensies van William Seen's Transport Music, Frisian Metal Massacre en Brückenbauer

Redactie 3voor12/Friesland ,

Elke maand brengen Friese artiesten hun muziek op de markt: de ene keer een full-length album, de andere keer een demo-cd'tje of elpee. De redactie van 3voor12/Friesland vindt dat al deze releases een podium verdienen en start daarom met een nieuwe tweewekelijkse rubriek, die we voor het gemak maar gewoon 3voor12/Friesland cd-recensies noemen. In deze aflevering: William Seen's Transport Music, Frisian Metal Massacre en Brückenbauer. Wil jij ook een oordeel over jouw release? Neem dan contact op met de redactie.

William Seen's Transport Music
Can I Sit Here And Absorb?
Door: Arina Banga

We hadden niet gedacht dat deze debuutplaat ooit nog op onze deurmat zou vallen. Gelukkig zaten we er daarmee volledig naast en zijn de acht jaar geleden opgenomen folky popliedjes van William Seen's Transport Music toch nog de wijde wereld in geslingerd. Of we dat nou wel of niet te danken hebben aan het uiteenvallen van Jan Peter Hoekstra's band Krezip en Egbert van der Werffs heimwee naar Friesland is niet helemaal duidelijk, maar dat doet er eigenlijk ook niet toe. Met Can I Sit Here And Absorb levert de band een diverse plaat af, waarop een Beatlesque geluid zich moeiteloos verenigt met hedendaagse indie. De muziek klinkt bovendien het ene moment verdrietig ('Sea Of Love'), terwijl die op andere momenten dromerig ('Song Indeed') of zelfs vrolijk energiek ('Sunkeneyed') aandoet.
Met de sterke harmonieuze samenzang, het vakkundige gebruik van een handvol gitaarsoorten en de fijne uitwerking van de nummers voeren de mannen de top-10 der kampvuurbandjes aan. Sterker nog, ze bewijzen dit niveau ruimschoots ontstegen te zijn. Nu maar hopen dat we op het vervolgalbum niet weer acht jaar hoeven te wachten!
----------

Frisian Metal Massacre - Vol. 2
Door: Rudie van den Bos

Frisian Metal Massacre is een vinylproject van Big Bad Wolf Records (Tamme Oosterhof) en stichting Metalization (Jelle Hamstra en Ferdinand Wanders). Na Volume 1 in zomer 2011 is er nu met vier nieuwe bands een Volume 2. De deathmetal van Braincasket mag deze LP openen. Het zestal uit Heerenveen levert twee nummers van hun in 2011 verschenen demo, die voor deze gelegenheid opnieuw zijn opgenomen. 'Go with no face' en 'Methods Of persuasion' halen beide de tweeënhalve minuut niet, maar knallen van begin tot eind. Sadotank draait al jaren mee en maakte in 2007 een herstart. Het thrashmetal-vijftal dat Tytsjerk als uitvalsbasis heeft, nam voor deze plaat drie nummers op in de bunker te Leeuwarden: 'Chainsaw penetration', 'The Bone Destructor' en 'Beerwitchery (Beer is the Devils blood)' als afsluiter van de A-kant van de LP. De laatste driekwart minuut van dit verder prima nummer bestaat uit enigszins overbodige meligheid.
De B-kant is gereserveerd voor Leeuwarder bands. Methusalem gaat net als haar bijbelse naamgenoot al enige tijd mee. De zelfbenoemde Frisian Metal Warriors leveren met 'Forever' en 'Running in circles' twee nummers van hun vorig jaar verschenen album Unite And Conquer. Denk hardrock in jaren ’80-stijl. Lyonite sluit af, waarbij 'Fates deceit' als intro dient voor 'The last day'. Hun enigszins symfonische metal klinkt bijna als pop na alle geweld van de eerdere bands. In de productie zijn de vocalen van zangeres Claudia erg helder naar voren gehaald, waardoor de rest van de band naar de achtergrond verdwijnt.
Al met al een leuke sampler van wat er zich in de regio afspeelt, zonder echte uitschieters. 
----------

Brückenbauer - z.t.
Door: Obe Alkema

Ze hebben helaas niet de Kleine Prijs van Fryslân gewonnen, maar met hun eerste titelloze EP laat Brückenbauer zien dat ze gemakkelijk hadden kunnen winnen: popnummers die heerlijk in het gehoor liggen. De EP opent met 'You make it sound' met een Bombay Bicycle Club-achtige gitaarloop en een vocale partij met een randje. Het liedje luistert gemakkelijk weg en zet de toon, die de rest van de EP doorgaat. Het intro van het tweede nummer, 'The trip', doet denken aan 'Heartbreak warfare' van John Mayer, maar blijkt veel zoeter van aard te zijn. 'The trip' blijkt een erg geschikt nummer om live te spelen: aanstekelijk deuntje en prachtige uithalen van zanger Bert. Afsluiter 'Everything is golden' neigt meer naar indie: gitaren leiden, geen invloed van electronica, terwijl dat in de andere twee nummers wel zo is. Vocaal is het prima in orde, het zwoel bezingen van de liefde, “everything is golden, you and me.” Drie constant goede nummers op een korte EP. Gelukkig heeft Brückenbauer aangegeven een tweede EP uit te gaan geven: moge dat het verlengde van deze EP zijn!