Garments
The Need To Belong
Door: Arina Banga
Garments komt zogenaamd met een debuutalbum, maar in werkelijkheid is de dromerige rock afkomstig van een in een nieuw jasje gestoken Monstertux. Toegegeven, Garments is geen naam van likmevestje, maar een mooie, volwassen naam die iedere groep zichzelf zou wensen. Of dit schijfje daadwerkelijk vraagt om een nieuwe bandnaam valt echter te betwijfelen. Precies dezelfde muzikanten maken nog steeds ongeveer dezelfde muziek, hoewel een geconcentreerde luisteraar misschien een sound kan ontwaren die net een tikkeltje zweveriger en minder rauw is in vergelijking met het tijdperk van monsters verjagen. Dit neemt niet weg dat de band fijne melancholische indieliedjes heeft opgenomen die prima wegluisteren. Het album is bovendien vrij van frutsels en behoorlijk gevarieerd. Waar Plastic Dreams lekker stevig en zelfs bijna catchy aandoet, klinkt Both Feet In Quicksand dramatisch. The Need To Belong is eigenlijk net een bloemetjesjurk waarop verschillende soorten bloemetjes prijken: divers, nooit saai en goed passend. De kleuren van de bloemetjes zijn herfsttinten, want tekstueel snijdt Garments geen al te vrolijke thema's aan, zoals onzekerheid en verlies. In afsluiter What A Girl is er gelukkig ook hoop hoorbaar, zodat de luisteraar na afloop in staat is niet al te neerslachtig richting kledingzaak te kuieren om de nieuwe voorjaarscollectie te bewonderen.
3voor12/Friesland cd-recensies!
Recensies van Garments, Insidiae en Daily Bread
Elke maand brengen Friese artiesten hun muziek op de markt: de ene keer een full-length album, de andere keer een demo-cd'tje of elpee. De redactie van 3voor12/Friesland vindt dat al deze releases een podium verdienen en start daarom met een nieuwe tweewekelijkse rubriek, die we voor het gemak maar gewoon 3voor12/Friesland cd-recensies noemen. In deze aflevering: Garments, Insidiae en Daily Bread.
Insidiae
Where Demons Dare
Door: Saskia Boree
Na het uiteenvallen van Sincerus wordt door vijf ex-leden de nieuwe modern/progressive metalband Insidiae opgestart. Slechts dagen na de doorstart presenteert de gloednieuwe formatie hun eerste single. Through The Eyes Of The Blind ontvangt goede kritieken maar de vreugde is van korte duur. Terwijl de band bezig is met debuutalbum Where Demons Dare, is zanger Harm-Jan Broekema wegens ziekte langdurig afwezig. Toetsenist Janneke Smids en drummer Jelle Hamstra verzorgen de eerste aanzet voor Where Demons Dare. Het resultaat mag er zijn. De professioneel klinkende plaat is voorzien van een typische progmetal sound. De tien nummers met verschillende tempo’s worden afgewisseld met een opvallend drumpatroon. Deze komt al vroeg naar voren in het intro March Into Hell, gevolgd door Mercenary: Lock & Load. Het album is duidelijk voorzien van een conceptueel verhaal. De zang wordt sterk afgewisseld met stevige grunts en hoogstaande instrumentele beheersing. Opvallend is de Franse titel Folie á Plusieurs vanwege de bijna non-stop gruntende Broekema, de Engelse tekst en het uiteindelijk rustig wegvallen van het nummer. Na het beluisteren van het volledige album, met als sterke afsluiter titeltrack Where Demons Dare, blijven de songs van Insidiae’s debuutalbum nog heerlijk in je hoofd plakken.
Daily Bread
Iterum
Door: Obe Alkema
Daily Bread kan wat mij betreft de belangrijkste Friese band van dit moment genoemd worden. Na het zinderende debuutalbum Well, You’re Not Invited komt de band nu met het in zichzelf gekeerde Iterum, waarop er meer aandacht is voor de stem van frontvrouw Kimberley van der Velden, maar tevens voor de elektronische kant van de band.
Al vanaf albumopener Allure waan je jezelf in de jaren tachtig. De invloeden van Joy Division, New Order en Propaganda zijn kenmerkend voor het grootste gedeelte van het album. White Lies hebben hun invloed achtergelaten bij het intro van The Conflict. Via Loverst, al bekend van de EP The Present die begin dit jaar uitkwam en een positieve indruk en hooggespannen verwachtingen opwekte, kom je bij The River. Een Cut Copy-achtig deuntje vormt in combinatie met de sterke vocalen van Van der Velden een prachtlied. Daarna komt het wat duistere Iterum, dat in het Latijn ‘opnieuw’ betekent.
En Daily Bread bewijst zich opnieuw met dit album, maar slaagt er eveneens in om via het instrumentale Metamorphosis, symbool voor de nieuwe richting van de band, het tweede deel van het album opnieuw even goed te maken als de eerste, ijzersterke nummers. She Spider is een fijngevoelige ballad waarna het album voortkabbelt album tot het explosieve technonummer Silica. Uiterst sluw toegevoegd aan het album om de luisteraar uit een tedere trip te halen. Om vervolgens de gemoederen weer te laten bedaren met In All, al bekend van de EP en You Have Become, het minste nummer van het album.
Daily Bread is volwassen geworden. De liedjes zijn gelaagd, het brutale imago is afgedaan en met Iterum heeft dit kwartet een van de betere, Nederlandse albums afgeleverd voor 2012.
Wil jij ook een oordeel over jouw release? Neem dan contact op met de redactie.
Wil jij ook een oordeel over jouw release? Neem dan contact op met de redactie.