Pablo:
Jonathan Wilson - Desert Raven
Ik heb deze grote man, die een redelijke bekendheid geniet als producer van oa. Elvis Costello en Jackson Browne, onlangs live mogen aanschouwen en dat was het beste concert dat ik ooit heb bijgewoond. Twee en een half uur lang een ultieme mix van psychedelica, roots, folk en jamrock is bepaald geen straf! Zijn hele plaat is fantastisch, maar dit nummer heb ik eruit gepikt omdat dit het eerste nummer van Jonathan Wilson was dat ik leerde kennen. Een awesome mysterieus en onheilspellend intro, dan die heerlijke gitaarharmonie, dan ook die geweldige zang en dat 8 minuten lang!
Voor dit lijstje besloten we niet te gaan voor de nummers die ons in onze muzikale ontwikkeling het meest hebben geïnspireerd, want dan kunnen we het hele lijstje van the Doors, Led Zeppelin, Deep Purple en Justin Bieber weer afgaan. Nee, niets van dat. We besloten om alle drie een lijstje te maken van nummers, artiesten die ons op dit moment erg inspireren. KOMT IE DAN!
Pablo:
Jonathan Wilson - Desert Raven
Ik heb deze grote man, die een redelijke bekendheid geniet als producer van oa. Elvis
Costello en Jackson Browne, onlangs live mogen aanschouwen en dat was het beste
concert dat ik ooit heb bijgewoond. Twee en een half uur lang een ultieme mix van
psychedelica, roots, folk en jamrock is bepaald geen straf! Zijn hele plaat is fantastisch,
maar dit nummer heb ik eruit gepikt omdat dit het eerste nummer van Jonathan Wilson
was dat ik leerde kennen. Een awesome mysterieus en onheilspellend intro, dan die
heerlijke gitaarharmonie, dan ook die geweldige zang en dat 8 minuten lang!
Wolf People - One by One From Dorney Reach
Voortreffelijke psychedelische rock van deze aller-sympathiekste gasten uit Engeland!
Het intro bevat een van de beste gitaargeluiden ooit, FUCK! Ik dien ook te vermelden
dat de gitarist, Joe Hollick, ver bovenaan mijn lijstje van favoriete gitaristen ooit prijkt.
Dit nummer is een soort van combinatie van brute psychedelica en lieflijke Engelse folk,
twee stijlen die op het hele album “Steeple” terug te horen zijn. Geweldige band, ga ze
live zien nu dat nog kan voor 5 gulden!
Leon Russell - Shootout on the Plantation
Een van mijn laatste ontdekkingen. Leon Russell was sessiepianist in de band van Phil
Spector en heeft zo ontelbaar veel hits uit de jaren ’60 ingespeeld. Toen liet hij zijn haar
en zijn baard groeien en startte hij een solocarrière met een geweldige plaat waarop
gastmuzikanten als Eric Clapton, Ringo Starr en George Harrisson te horen zijn. De grote
ster op deze plaat is echter Leon Russell, een beest van een songschrijver, een beest van
een pianist en een BEEST van een zanger! Het speelplezier druipt echt van deze plaat af,
dankzij Russell’s panische zang met zwaar Zuidelijk accent, zijn humoristische teksten
en de heerlijke instrumentale chaos. Ooit ga ik ook zo’n muziek maken.
Father John Misty – Tee Pees 1-12
Father John Misty is eigenlijk de ex-drummer van Fleet Foxes en de ex-drummer van
Fleet Foxes is eigenlijk Joshua Tillman, een man met een solocarrière die inmiddels al
zo’n acht albums beslaat. Allemaal dezelfde mooie, maar oh zo droevige muziek. Maar
toen doopte hij zichzelf ineens om tot Father John Misty en kwam zijn absurdistische,
humoristische en –naar eigen zeggen- échte kant naar boven. Deze resulteerde in het
album “Fear Fun” (geproduceerd door eerdergenoemde Jonathan Wilson), een grote trip
van de panische country van “Tee Pees 1-12” tot theatrale, bizarre melancholische roots-
disco. Een keileuke plaat, kortom!
Dr. John – Eleggua
THE NITE TRIPPER IS TERUG! Dr. John, ooit de New Orleans voodookoning, was
een beetje in de vergetelheid geraakt met zijn steeds stoffiger wordende piano.
Toen duikelde Dan Auerbach, de helft van the Black Keys, de 71-jarige man weer op,
verzamelde geweldige muzikanten om hem heen en nam hen mee naar zijn analoge
studio “Easy Eye” in Nashville en dat resulteerde in het meesterwerk “Locked Down”.
Jezus, wat een opwindende plaat! Luister naar dit nummer en je weet precies wat ik
bedoel. ELEGGUA! 71 jaar hè!
Robin:
Santa Barbara Machine Head - Rubber Monkey
Deze vrijwel onbekende band is in werkelijkheid een zorgvuldig gelegde collage van
knipsels uit Deep Purple, The Rolling Stones, The Birds en The Pretty Things. In 1967
zijn namelijk Jon Lord, Ron Wood, Kim Gardner en John Alder voor een gruwelijk klein
aantal van drie instrumentale nummers de studio ingegaan. Het hoogtepunt is bij uitstek
Rubber Monkey, wat naar mijn mening een van de geilste Hammond-riffs ooit bevat. De
rest van het nummer grooved gewoon als een tiet.
Tame Impala - Half Full Glass of Wine
Hoe onwerkelijk het ook lijkt, de Homo Universalis Kevin Parker heeft dit nummer
volledig geschreven, ingespeeld, opgenomen, gemixt en geproduceerd in zijn eigen huis
onder het genot van een lekkend dak en een falende 8-track. De zweverig gedubbelde
stem, de Dungen achtige drums, het vertragende intro en de overige swagger waarmee
dit nummer is doordrenkt, verzekeren het van een plek in mijn top 4. (red. dit nummer is helaas niet in Spotify te vinden)
Sleepy Sun – Marina
Tijdje geleden live gezien, en nog steeds bij het opzetten van deze plaat wordt mijn
bewustzijn terug gezogen naar die trage psychedelica trip. Dit nummer heeft net
als ‘Half Full Glass of Wine’ een intro dat je bij wijze van spreken al vòòr de eerste
seconde herkent. Het vervolgt en eindigt in een langzame trekkende groove die perfect
een zonsopgang na een lange avond kan vergezellen.
The Meters - Cissy Strut
Dit is zo’n nummer dat altijd lekker is om te horen. Droge drums, tuffend orgel,
snerpende snaartjes en een diiieeepe bas. Voor dit nummer en een koud stuk pizza kan
je me altijd ‘s nachts wakker maken. Mits salami spinazie combi.
Luka:
The Funkees - Akula Owu Onyeara
Akula Owu Onyeara is een van de meest pakkende, groovende afrobeat nummers die ik
ken. Het orgelintrootje is uit duizenden te herkennen en de tekst zou je het liefst de hele
7 minuut 28 mee willen schreeuwen. Jammer dat het onverstaanbaar is.
Voor mensen die van afrobeat houden, is dit zeker een nummer dat je gehoord moet
hebben. Voor mensen die nog nooit van afrobeat gehoord hebben is dit al helemaal een
nummer dat je gehoord moet hebben!
The Beginning of the End - Funky Nassau pt. 1
Ik heb deze band onlangs leren kennen via een vriend die op een feestje dit nummer liet
horen. Ik werd meteen omver geblazen door de blazers die er vanaf de eerste seconde
dik opliggen.
"Mini skirts
Maxi skirts
And afro-haired dudes
People doin' their own thing
They don't care 'bout me or you
Nassau's gone funky
Nassau's gone soul
And we've got a doggone beat now
We gonna take care of business too"
Yesss!
K. Frimpong & His Cubano Fiestas - Kyenkyen Bi Adi M'awu
Dit is een zeer mooi nummer van de ghanese zanger Alhaji K. Frimpong. Samen met zijn
cubano fiestas maakt hij twee titelloze albums (n blauwe en n zwarte). Dit is het eerste
nummer van de blauwe, en ook meteen het beste nummer van die plaat! Heerlijk, die
intro's van tweeëneenhalve minuut; compleet met trompetsolo's, stuwende orgeltjes
(die afrikanen weten wel hoe orgeltjes moeten klinken!) en tegendraadse, vette drums.
Kippenvel. En dan heeft K. Frimpong nog geen woord gezongen!
Bola Johnson & His Easy Life Top Beats - Lagos Sisi
Het is erg moeilijk om één goed nummer van Bola Johnson te kiezen, want ze zijn
allemaal errrg goed. Check ook eens de nummers Buroda Mase, Lagos Special, hot pants
of het wat meer highlife-achtige baby £1:10/-
Óf schaf gewoon de verzamelaar "Man No Die" aan van Bola Johnson. Succes verzekerd!