Bij het Posteratelier op het Sportveld maken Popacademiestudenten artprints en pamfletten die o.a. onverwachte optredens op ITGWO aankondigen. Dit project van Mara Piccione en Roos Giethoorn brengt de postercultuur hopelijk weer meer bekendheid.

Het is bedrijvig in het Posteratelier op het Sportveld. In deze open werkplaats begeleiden postermaker Mara Piccione en Subwalk-initiatiefnemer Roos Giethoorn studenten van de Leeuwarder Academie van Popcultuur bij het maken van artprints en festivalpamfletten. Deze zullen de festivalgangers informeren van spontane acties en optredens. De studenten moeten dus net zo spontaan met hun posters aan de gang. ‘Maar we willen de studenten ook de sfeer van het festival laten neerzetten.’

De werkwijze is anders dan normaal. Kan je meestal even broeden op een goed ontwerp, hier moet het ‘nu’ gebeuren, aldus Piccione, ’de druk is ook hoger met het publiek erbij.’ Want er lopen voortdurend nieuwsgierige bezoekers het atelier in en uit. De studenten gaan echter ongestoord hun gang: schetsen, uitsnijden, met verf en met de hoogdrukker in de weer, want voor echt zeefdrukken is geen ruimte. ‘Dan hadden we zoveel machinerie nodig gehad als deze hele ruimte,’ wijst Piccione. Er hangen wel een aantal zeefdrukposters van ITGWO –bands aan de wand, ook van internationale artiesten, want ‘de inspiratie komt vanuit popcultuur.’ De nog lege muren vullen zich snel met A5-pamfletten met blauwe, gele en rode ontwerpen. Ze worden met knijpers opgehangen aan waslijntjes. ‘Het is heel tof om te zien wat er uitkomt als we verschillende ontwerpen over elkaar op één pamflet drukken,’ zegt Popacademiestudente Berbel Zijlstra.

Piccione en Giethoorn proberen met dit project de postercultuur onder aandacht te brengen. Giethoorn: ‘Ik richt me met mijn platform Subwalk op de subcultuur in de hedendaagse kunst. We willen graag aan creatieven laten zien dat er hier werk is binnen de popcultuur, maar ook bezoekers laten kennismaken met postercultuur. Dit kijkje in de keuken maakt het een stuk levendiger.’ Piccione vult aan waarom de postercultuur de moeite van het ontdekken waard is. Ze gebruikt de Black Eyes Peas als voorbeeld. ‘ Zij hadden tijdens hun Europese tour in iedere stad een andere poster, ontworpen door een lokale artiest. Zo worden posters ook verzamelobjecten.’ Het kwartje begint op Vlieland al te vallen: van de zeefdrukken die in het atelier hangen, waren er vrijdagmiddag al drie van de vijf uitverkocht.

---
Dit artikel verscheen eerder op de 3VOOR12 Into The Great Wide Open festivalsite.