Podium Asteriks komt met een Brits randje

Een maand lang Never Mind The British

Sierd van der Bij ,

In tijden als deze denkt de mens weer steeds vaker in hokjes. Dat kan nare gevolgen hebben, maar in het geval van de gedachtes achter Podium Asteriks levert dat steeds vaker spannende concepten op. Eerder maakte Leeuwarden onder de noemer Vlaanderen Roept! kennis met Vlaamse talent, deze maand serveren de Galliërs fris talent van Britse bodem.

Een maand lang Never Mind The British

Het Oostelijke eiland van het Verenigd Koninkrijk noemt zich sinds jaar en dag met trots Groot-Brittannië. Reden te over om groots van de toren te blazen, want het is lastig om over het randje van die immense krijtrotsen te kijken. Dat Britse randje wat sinds het ontstaan van popmuziek te kust en te keur wordt genoemd. Dat randje, daar hoeven we niet laconiek over te doen, want er is geen hond die nooit in aanraking is gekomen met dat typische Britse randje. ‘De muziek is altijd net iets anders dan we gewend zijn’, weet ook Dorien Padding van Podium Asteriks. Is het de stijve poot, het accent of de mentaliteit van een eilandbewoner? In dat laatste geval zouden wij Friezen ons tot de Waddeneilanden moeten wenden, maar deze staan samen qua omvang nog steeds in schril contrast tot het eiland van de Britten.

Toen in 1964 vier hippe jongens uit Liverpool op Schiphol landden, wist de muziekliefhebber nog niet dat er sprake was van een Britse Invasie. The Animals, The Hollies, The Kinks en wat te denken van The Rolling Stones en The Who. Het Britse randje heeft zich de daaropvolgende jaren ontpopt in minstens net zo legendarische namen als The Sex Pistols, The Stone Roses, Joy Division, Pulp, Oasis, The Verve , maar ook Franz Ferdinand en Arctic Monkeys. De rek is er nog lang niet uit vindt ook Padding: ‘Op dit moment zijn er nog steeds zoveel onwijs vette bands uit Groot-Brittannië die wij niemand willen onthouden. Daarom hebben wij Never Mind The British in het leven geroepen en nodigen wij bands uit die hun hele ziel en zaligheid in de muziek bloot leggen.’

Vrijdag gaat de maand van start met de komst van Matthew And The Atlas en Dina Drinks Tea. De soulvolle folk met, jawel, een Brits randje wordt een week later afgelost door Ice Black Birds en The Sea met een vleug garagepop. Maar de klapper op de vuurpijl klinkt in Stadsschouwburg De Harmonie, want daar staan 3 juni Blood Red Shoes met Talon en ons eigen Blackbox Red. ‘Dat is ons kersje op de taart,’ vertelt Padding enthousiast, ‘want daar zullen zowel het zweet als de gitaren je om de oren vliegen.’ De vraag is wat er zal volgen. Never Mind The British, Here are The Germans? Padding: ‘Er zijn nog geen plannen voor een Duitse maand, maar wie weet. Mocht het ooit zover komen, dan staat er zeker bier en bockworst op het menu.’