1 juli 2011. Een datum zoals zovelen maar niet voor twee van Frieslands meest talentvolle gitaristen. Sietze Bouma (24) presenteert die dag zijn solodebuut Strings ’n Air in de Leeuwarder stadsschouwburg de Harmonie. Hille Stellingwerf (22) staat diezelfde avond, in de categorie singer/songwriter, in de kwartfinale van de Grote Prijs van Nederland in Merleyn te Nijmegen.

Het welbekende muzikale nest
Elk verhaal heeft een begin en het verhaal van deze twee jonge gitaristen begint nagenoeg gelijk. "Mijn vader is muziekdocent", begint Sietze, "zijn hele leven al. Hij geeft keyboard- en accordeonles en sinds kort ook gitaarles. Mijn moeder was ook muziekdocente en dat is wel de aanleiding geweest om op mijn zesde Algemene Muzikale Vorming te gaan doen." Hille lacht, "Ja dat heb ik ook gedaan, AMV. Mijn pa speelt gitaar en vroeger speelde hij orgel in de kerk. Mijn moeder heeft in een koor gezongen."

Ook met gitaarspelen begonnen de heren ongeveer gelijktijdig. Rond hun twaalfde werden voorzichtig de eerste akkoorden aangeslagen. "Ik was toen helemaal nog niet zo serieus", blikt Hille terug, "Ik heb heel vaak periodes gehad dat ik vond dat ik er mee moest kappen. Maar mijn ouders zeiden dan steeds dat ik moest doorgaan. Dat heeft nu wel zijn vruchten afgeworpen." Sietze had zijn ouders niet nodig om hem te motiveren. "Mijn vader had het denk ik stiekem leuker gevonden als ik profvoetballer was geworden", grijnst hij.

Muzikale vervolgopleiding
Profvoetballer was lange tijd een serieuze optie voor Sietze. Tot een paar jaar geleden. Toen zag hij Tommy Emmanuel, de Australische fingerpicking jazz-/folkgitarist voor het eerst live aan het werk. "Vanaf toen wilde ik ook akoestisch gitaar gaan spelen." Sietze moest en zou naar de Academie voor Popcultuur, eenmaal daar besloot hij er volledig voor te gaan. Voor Hille, die iets langer dan gemiddeld over de havo deed omdat hij altijd aan het gitaarspelen was, volgde hetzelfde traject. Maar hij is inmiddels gestopt.

"Ik heb daar twee jaar gezeten," vertelt Hille, "en ben ermee opgehouden omdat ik het gevoel heb dat ik alles daar al uit heb gehaald." In september hoopt hij te beginnen aan het Conservatorium van Amsterdam. Sietze wil wel afstuderen aan de Leeuwarder Popacademie. Over één ding zijn ze het sowieso eens. Uit je comfortzone durven stappen, dat is het belangrijkste wat ze daar hebben geleerd. "Meer overtuigd zijn van je eigen product en geloven in jezelf", stelt Sietze. "Het is een cliché, maar dat is wel iets wat ik heb geleerd."

Eigen liedjes schrijven
Naast het gitaarspelen en arrangeren, schrijven ze ook hun eigen muziek. Daar waar Sietze zijn composities volledig instrumentaal zijn, moet Hille zijn liedjes ook nog van teksten voorzien. Iets wat niet altijd even makkelijk gaat. ‘Ik heb mijn dips wel eens met het tekstschrijven ja. Soms komt er echt geen zak uit die pen.’ Een zorg die Sietze niet heeft. ‘Ik vertel mijn verhaal tijdens een optreden wel voor en na de liedjes. Ik denk met mijn akoestische nummers wel eens: hoe moeilijk moet een singer/songwriter het wel niet hebben?’

Om inspiratie op te doen wordt er natuurlijk ook naar andermans muziek geluisterd. "Tot een jaar terug luisterde ik niets anders dan Tommy Emmanuel en Harry Sacksioni", vertelt Sietze. Van laatstgenoemde kreeg hij al eens feedback op zijn spel. Sacksioni herkende heel veel invloeden van anderen terug. "Het bleek dat ik heel veel naspeelde, dus nu luister ik steeds minder gitaarmuziek." Hille daarentegen luistert wel veel gitaarmuziek. "Ik heb sowieso heel veel blues, B.B. King en Eric Clapton. Een vader van een vriend van mij heeft me daar toe aangezet. Hij zei: Hille, hier moet je eens naar luisteren!"

‘Ik denk dat wij twee wel loners blijven’
Inmiddels zijn zowel Sietze als Hille uitgegroeid tot gitaristen met een eigen herkenbare sound. Door het vormen van die eigen sound en de muziekstijl waarin gespeeld wordt, mist Sietze toch wel wat uitdaging binnen de Friese provinciegrenzen. "Ik raakte op een gegeven moment heel erg gefrustreerd dat er niemand was die mij alle hoeken van de kamer liet zien", vertelt hij. "Soms denk ik wel eens: wat haal je in je hoofd om überhaupt een gitaar om je nek te hangen. De drempel wordt wat dat betreft steeds lager. Mede omdat instrumenten goedkoper worden en toelatingscriteria lager."

Is het eenzaam aan de Friese gitaartop? "Ik denk dat wij twee wel loners blijven", grijnst Sietze. "Maar dat kan geen kwaad dat je de enige bent", vindt Hille. "Inderdaad", beaamt Sietze. "In Amsterdam sta ik nu al bekend als dé Friese akoestische gitarist." Het lijkt dan ook slechts een kwestie van tijd voordat beide gitaristen de provincie verruilen voor ’s lands hoofdstad. Sietze speelt op 2 juli nog met de Spotrockers in de categorie rock/alternative in de GPvNL, daarna vertrekt hij met Wim den Herder naar Parijs om vervolgens op kamerjacht te gaan in Amsterdam. En Hille? "Bijschaven en beter worden. Daarom heb ik me nu ook voor het Conservatorium in Amsterdam aangemeld."

----
Wat: cd presentatie Strings ’n Air
Wie: Sietze Bouma met special guest Harry Sacksioni en support van Wim den Herder
Waar: Stadsschouwburg de Harmonie, Leeuwarden
Wanneer: 1 juli 2011, aanvang 20.00 uur
 
Wat: Kwartfinale Grote Prijs van Nederland, categorie singer/songwriter
Wie: Hille Stellingwerf
Waar: Merleyn, Nijmegen
Wanneer: 1 juli 2011, 21.00 uur