Een keer in het jaar komt Ameland iets dichterbij het vasteland om een lading surfers aan te laten meren. MadNes is een walhalla voor een ieder die iets met golven en planken heeft, maar biedt ook een riant muzikaal programma. Mr. Wallace was erbij en schreef er over!
Ons eerste optreden op een eiland belooft uit te draaien op een mooi weekend. Drie dagen lang is het strand van Ameland omgetoverd tot surf-, skate- en muziekwalhalla met een erg brede programmering. We zijn gepland voor de zaterdag, maar het grootste deel van de band heeft er voor gekozen om het hele festival mee te pakken en stapt dan ook vrijdagmiddag op de boot naar Ameland.
Na het opzetten van de tenten op de festivalcamping en het nuttigen van pizza lopen we de duinen over en vallen we midden in het optreden van Def P en de Beatbusters. We zitten bij hetzelfde boekingskantoor en het is altijd leuk om deze band en onze boeker even te spreken. Aangezien we de volgende dag pas hoeven te spelen en we allemaal zin hebben in een feestje worden de consumpties in hoog tempo genuttigd en vindt er het nodige ‘nuver ôfwaaid praat’ plaats. De programmering van Madnes gaat door tot diep in de nacht en terwijl de zon alweer opkomt worden de laatste bandleden door de bezemwagen in de vorm van de security die ook naar huis wil verzocht om het terrein te verlaten.
Na een korte nachtrust die wreed wordt verstoord door enkele regenbuien en de eerste surfers die al om half acht ’s ochtends de Waddenzee opzoeken wordt het ontbijt genuttigd op het festivalterrein. We spelen die avond van tien tot elf uur en hebben dus de hele dag nog voor ons. ’s Middags zien we de optredens van Mr. Midje en de Pinheadz en brengen we onze instrumenten naar de backstage waarna we op zoek gaan naar onze avondmaaltijd. Voor het optreden is er tijd voor een uitgebreide monitor check waardoor we goed voorbereid los mogen in de grote tent die direct flink vol staat. Er spelen dit weekend meerdere ska bands. Het publiek heeft de juiste dansmoves dan ook snel te pakken en het duurt niet lang voordat de eerste crowdsurfers voorbij komen. De relaxte festivalsfeer, het enthousiaste publiek en het goede geluid zorgen ervoor dat we een van onze leukste shows tot nu toe spelen.
Na het spelen van twee nummers als toegift zit het er na een uur op en laden we snel onze apparatuur weer in om daarna te gaan skanken bij de Hardheid, die speciaal voor dit festival een reünie optreden geeft. DJ Paullie Wants a Cracker neemt als afsluiter het stokje over van de Hardheid en draait een erg leuke en gevarieerde set: van Pendulum naar Nirvana tot Bob Marley en weer terug, het gaat er in als zoete koek bij het uitgelaten publiek en het massaal meegebrulde Bro-Hymn van Pennywise is waarschijnlijk op het hele eiland te horen geweest.
Op zondagmiddag wordt na een wederom korte en vochtige nacht (die tent was dus écht lek) alle bagage in de bus geladen en beginnen we aan de terugreis. Moe maar erg voldaan spoelen we een paar uur later enkele kilo’s zand van het strand van Ameland door het doucheputje en is het op naar een goede nachtrust en de volgende shows: Ons eerste optreden in België en het Zwarte Cross Festival!