Een interview willen doen, omdat alles rondom de band even stil ligt... Het is niet de meest voor de hand liggende reden, maar voor progmetalband Insidiae uit Leeuwarden is het een belangrijke stap. De band wil graag in the picture blijven, totdat zanger Harm-Jan Broekema (29) weer helemaal hersteld is van de drie zware chemokuren die hij moest ondergaan. Samen met drummer Jelle Hamstra (31) schuift hij aan voor een openhartig gesprek: over de band, de nieuwe plaat, maar ook over zijn ziekte en de toekomst. "Ik wil wel vertellen wat er aan de hand is, als mensen me maar niet zielig gaan vinden."

Met zijn lange postuur oogt hij sterk en gezond, maar gedurende het gesprek krimpt Harm-Jan ('Hampie' voor zijn bandleden) af en toe ineen van de pijn. Het herstel gaat de goede kant op, maar het gaat langzaam. "Het is net eb en vloed. Soms gaat het goed en soms ook niet. Laatst ben ik voor het eerst weer naar café Scooter'S geweest, maar daarna lag ik twee dagen met koorts in bed." Het maken van afspraken is daardoor moeilijker geworden. "De ander moet er rekening mee houden dat ik 's ochtends kan afbellen omdat ik me niet goed voel."

Een jaar geleden werd bij Harm-Jan testikelkanker geconstateerd en de operatie die volgde leek succesvol. Het was dan ook een zware klap dat vier maanden geleden, bij de gebruikelijke nacontroles, uitzaaiingen werden geconstateerd in onder andere de buikholte. Chemotherapie was de enige optie. "Ik heb nu drie chemokuren van elk drie weken achter de rug. Zoals het er nu naar uitziet, is een vierde chemo niet nodig. De chemo's waren zwaar, ik had last van misselijkheid, huiduitslag, pijn in mijn huid, maar ook pijn in mijn mond en keel." 'Schoonverklaard' is hij echter nog niet. "Ik ga nu de fase in van scans en maandelijkse controles."

Pragmatisch
Zijn lange blonde haren en rossige sik zijn verdwenen. "Ik heb mijn lange haar preventief laten ruimen voordat de chemo's begonnen. Daarvoor ben ik naar zo'n speciale kapsalon geweest, waar ze haar inzamelen om pruiken van te maken. Vanaf mijn twaalfde had ik al lang haar, dus het is erg wennen, maar ach, het groeit wel weer aan." Lachend: "Een voordeel is wel dat ik me al maanden niet heb hoeven scheren!"

Humor en positiviteit zijn belangrijk voor de hechte vriendengroep die Insidiae is. Harm-Jan en Jelle roepen lachend in koor: "We kunnen er de tumor wel van inzien!" Toch denkt Harm-Jan niet dat hij deze gebeurtenissen gaat gebruiken voor de songteksten die hij schrijft voor Insidiae. "Mijn teksten zijn persoonlijk, maar gaan alleen over zaken waar ik me over kan opwinden, dingen die me kwaad maken. En ik heb me nooit kwaad gemaakt over mijn ziekte. Ik ben heel pragmatisch. Ik bedoel, wat kan ik er zelf aan doen? Niets. Ik berust daarom in de medische wetenschap. Daar kan ik heel helder over denken."

Schuldgevoel
Wat Harm-Jan uiteindelijk het meest aangrijpend vond, was de periode die hij in het ziekenhuis verbleef. "Daar krijg je een heel duistere spiegel voorgeschoteld, eentje van hoe het ook had kunnen zijn. Sommige mensen die ik daar heb ontmoet, sommigen jonger dan ik, zijn er nu al niet meer. Ik voelde me daar ook wel schuldig over, dat ik zelf een relatief positieve prognose heb gekregen en anderen, soms schrijnende gevallen, niet."

Ondanks alles is het nu tijd om vooruit te kijken. "Ik wil graag werken in de geriatrische verpleging, daarom was ik net gestopt met mijn andere studie. Wat dat betreft kwam de ziekte me qua timing wel goed uit," grapt hij. "En ook al kan ik nu nog niet fysiek meeoefenen met Insidiae, we kunnen vanaf nu weer opbouwen."

Frisian Metal Massacre
Door de ziekte van Harm-Jan werden de activiteiten van Insidiae noodgedwongen op een laag pitje gezet. Geplande optredens moesten worden afgezegd. "Maar," benadrukt Jelle, "het optreden op 18 september in poppodium Romein gaat wel door." Dan is namelijk de presentatie van de vinylschijf van de Frisian Metal Massacre, een verzamelelpee met muziek van vier Friese metalbands, waaronder Insidiae. "Het wordt een speciaal optreden, hoe dan ook. Misschien dat Hampie wel mee kan zingen, misschien hebben we ook wel een aantal invalzangers. Iedereen in de metalscene is bereid te helpen."

Vol enthousiasme vertelt Jelle over de vriendschappelijke sfeer binnen de Friese metalscene en over het nieuwe platenproject. "Tamme van Big Bad Wolf Records is de absolute Godfather. Hij kreeg een cd'tje van Posthuman in handen en vond gewoon dat er wat meer mee moest gebeuren. Zo is het balletje gaan rollen." Door een groepje fanatiekelingen werd sponsoring geregeld, het artwork gemaakt en de platenhoezen gevuld met inlays. "Heel old-school allemaal. En belangrijker nog, het geluid en de productie zijn echt goed." De voorbereidingen voor een tweede verzamelelpee, met daarop vier andere Friese metalbands, zijn inmiddels begonnen.

Sincerus
In de tweede helft van 2010 begon Insidiae voortvarend met de release van de demo 'Through the eyes of the blind'. Toch deed hun snelle start menigeen de wenkbrauwen fronsen: vijf van de huidige zes Insidiae-leden maakten tot die tijd namelijk deel uit van de succesvolle en veelbesproken Friese metalband Sincerus. Door hun vertrek bij Sincerus bleef gitariste en songwriter Methilde Bouma met lege handen achter. Harm-Jan legt uit: "Sincerus was Methildes project en dat groeide uit tot een complete band. Uiteindelijk bleek echter dat Methilde een heel andere muzikale richting op wilde gaan dan de andere vijf bandleden. Het was dus een creatief meningsverschil, onze vijf neuzen stonden gewoon de andere kant op."

Veel mensen trokken de conclusie dat de vijf muzikanten Methilde uit haar eigen band hadden gezet. Niets was minder waar, volgens Jelle. "Het is echt in goed overleg gegaan. Methilde kan nu juist lekker met haar eigen ding bezig gaan. Er is ook geen kwaad bloed gezet tussen ons, we spreken elkaar nog heel vaak." Harm-Jan vult aan: "Sincerus was muzikaal gezien heel symfonisch en bombastisch. Insidiae maakt juist veel meer moderne, progressieve metal."

Optredens
Binnen Insidiae schrijven alle bandleden mee aan een nummer. Jelle: "Alle bandleden hebben een andere muzieksmaak, maar iedereen levert input." Harm-Jan: "Daardoor is het een ratjetoe aan stijlen, maar het gaat om wat we zelf leuk vinden." De band wil graag een volledig album opnemen, maar om dat te kunnen bekostigen moet er opgetreden worden. En juist dat was in de afgelopen maanden niet mogelijk. Harm-Jan baalt er wel van: "Voor het hele gedonder met mijn gezondheid begon, hadden we een paar nieuwe songs geschreven. Maar eigenlijk moet je nieuwe nummers live spelen, om als muzikant beter te worden en zodat je kunt zien hoe de nummers bij het publiek vallen."

Gelukkig voor de band hebben Jelle en zijn partner Janneke (Smids, toetseniste van Insidiae) een kleine thuisstudio. Daar namen zij de eerste aanzetten tot nieuwe nummers op, terwijl Harm-Jan in het ziekenhuis lag. "Als we dan iets af hadden, stuurden we dat naar hem op voor feedback. Zo kon hij mooi laten zien: 'Ik ben er wel'." De rest van 2011 doet Insidiae het rustig aan. Jelle: "We hebben een plan van aanpak gemaakt voor als Hampie straks weer beschikbaar is. We hopen er in december of januari weer helemaal te zijn. Met een nieuw logo, nieuwe merchandise en natuurlijk een nieuwe plaat. Het complete Insidiae-pakket, terug van weggeweest." Harm-Jan knikt instemmend. "We gaan ervoor!"

---
Dit artikel staat ook in de ‘Spread-special: Week van de Friese Popcultuur’, het magazine van Friesland Pop dat begin september overal in Friesland gratis te verkrijgen is.