‘We waren als 14-jarigen nog te jong om zelf naar een feest te gaan, dus wat doe je dan? Je organiseert je eigen feest.’ Een oude scheepswerf in Lemmer diende als locatie voor Niels zijn eerste illegale feest. ‘We draaiden zelf destijds hardcore en gabber en het werd uiteindelijk behoorlijk succesvol. Nog steeds zijn er mensen van het eerste uur die komen kijken als ik ergens moeten draaien.’

Schilder’s bedrijf
Inmiddels zijn we vijftien jaar verder en heeft het plaatjes draaien veelal plaats gemaakt voor produceren. ‘Op den duur merkte ik dat ik uitgekeken raakte op het dj’en. Ik draaide platen van anderen en was meer voor het publiek bezig dan voor mezelf. Ik haalde er geen voldoening meer uit. Drie tot vier jaar lang heb ik toen niets meer met muziek gedaan, totdat Phat Wax (Patrick Dijkstra) mij belde. Hij wilde graag samen met mij een plaat produceren. Het produceren gaf mij een nieuwe impuls. Ik kon weer doen wat ik zelf leuk vond.’ Langzamerhand begon het voor Niels weer wat serieuze vormen aan te nemen. ‘Samen met Patrick produceerde ik al het een en ander, maar een eigen artiestennaam had ik nog niet. Mijn broer begon destijds een bedrijf als schilder. Gezien onze achternaam Schilder is koos ik voor de Duitse variant van het woord: Malbetrieb.’

Klopfgeist wil geen gewone boontjes
Het Friese label Klopfgeist toonde interesse in zijn producties en inmiddels is Niels zodanig geïntegreerd in het label dat hij ook de A&R voor ze doet. Het huidige succes van Klopfgeist komt voor hem niettemin als een verrassing. ‘Onze naamsbekendheid in het buitenland is echt ongekend snel gegroeid. De Labelnights die we gepland hebben in diverse Europese steden als Berlijn, Napels en Wenen bevestigen dat succes.’ In Nederland valt volgens Niels echter nog een hoop winst te boeken. ‘Op zich staat Klopfgeist nog in de kinderschoenen. Ik wil het label dan ook niet te veel pushen, het moet een natuurlijke gang krijgen. Onze beste releases moeten wat dat betreft ook nog komen. Als die eenmaal uit zijn verwacht ik dat de aandacht ook in Nederland zal toenemen.’ Als het gaat om de releases op Klopfgeist is Niels heel stellig in wat hij voor ogen heeft met het label. ‘Met Klopfgeist kennen we maar één voorwaarde en dat is kwaliteit. Verder doen we niet aan hokjes of stempels. We kiezen niet voor techno, tech-house of minimal. We kiezen voor kwaliteit en daarbinnen is bij ons veel speelruimte en vrijheid voor de artiest. Ik vergelijk het graag met koken. Je zet bijvoorbeeld boontjes op het vuur, dat is je basis. Wat je vervolgens er bij in doet maakt het anders. Doe je er niets bij in, dan blijven het gewone boontjes en dat is voor ons label niet interessant.’

Inspiratie opdoen in Berlijn
Afgelopen zomer verbleef Niels twee weken in Berlijn bij mede Klopfgeist-er Robert Mertin. Een periode die van grote invloed op hem is geweest. ‘Berlijn was voor mij echt een Eye Opener. Sinds ik terug ben uit Berlijn maak ik andere muziek. Voordat ik naar Berlijn ging maakte ik nog wel eens concessies met mijn publiek, nu niet meer. Nu maak ik wat ik het publiek wil laten horen.’ Samen met Robert dook Niels onder in het Berlijnse nachtleven. ‘Elke dag reisden we af naar Kreuzberg. Club Visionaire vond ik vooral een hele interessante locatie. Overdag loungen de mensen daar en ’s avonds werd er gedanst. Op zich niets bijzonders. Het werd pas bijzonder door het feit dat gedurende de dag de muziek amper veranderde.’ Naast het opdoen van inspiratie moest er natuurlijk ook genetwerkt worden voor, iets wat in Berlijn vrij gemakkelijk gaat wanneer je een Nederlander bent. ‘Wij kijken dan wel op naar hun technocultuur, maar in het buitenland vinden ze Nederland toonaangevend als het gaat om moderne house. Als je dan vervolgens house draait met techno invloeden, dan vinden ze dat in Berlijn super interessant.’

De pizza moet groter
Berlijn mag dan wel ontzettend inspirerend werken, vooralsnog is Friesland een prima uitgangspositie. ‘In Friesland ken ik als producer alle vrijheid. Een echte scene zoals in Amsterdam of Berlijn kent Friesland niet, maar daar moet je jezelf niet te veel aan storen. Doe je dat wel dan kun je beter verhuizen.’ Met Klopfgeist en de evenementorganisatie Arthouse wil Niels dan ook laten zien dat het in Friesland best mogelijk is om een scene te creëren. ‘Een scene moet ontstaan, dat kun je niet kopen. Mensen die komen om iets te horen: dat is voor mij een scene. Met Klopfgeist en Arthouse staan we voor kwalitatieve elektronische muziek. Dat is wat mensen van ons verwachten en dat is waar ze voor terugkomen. Door constant een bepaalde kwaliteit te bieden proberen we om een steeds groter en breder publiek aan te trekken. Om er nog maar eens een metafoor met eten op los te laten: je moet niet de pizza in andere punten versnijden, maar je moet zorgen dat de pizza groter wordt.’

Connectie met publiek
‘Als ik nu draai, dan draai ik met een doel. Ik wil mensen die muziek laten horen. Ik wil de muziek met ze delen. Als er dan één iemand is die de volgende ochtend denkt, wat een tof feest, dan heb ik mijn doel al bereikt. Nuno Dos Santos is wat dat betreft wel een voorbeeld voor mij. Hij kan letterlijk een plaat draaien. Hij weet wat zijn publiek wil horen en toch draait hij in de eerste plaats voor zichzelf. Er moet een connectie met je publiek ontstaan, een soort wisselwerking. Zodra dat ontbreekt is er voor mij als dj geen meerwaarde meer.’ Toch zal Niels nooit bewust dansvloermateriaal produceren om die connectie te vinden. ‘Mijn producties zijn in de eerste plaats platen die ik graag zelf zou willen horen. In plaats van dat mensen één keer uit hun dak gaan tijdens mijn set, heb ik liever dat ze over vijf jaar denken: die Niels heeft destijds een paar te gekke platen gemaakt. Wat het precies is? Je moet het gewoon eens horen.’


Benieuwd naar Niels zijn producties? Kijk dan eens op zijn SoundCloud: soundcloud.com/malbetrieb