Barry Nice & The Nice Guys is de eerste band die mag laten zien waarom zij een belofte is. Toch oogt de band vanavond wat ongeïnspireerd en nonchalant. Mede door het vele poseren van gitarist Julian Dijkstra vergeet je haast hoe goed de muziek is. Gelukkig blijkt Hit Me Baby een keerpunt in de set. Eindelijk mag er geglimlacht worden. Het nonchalante wordt verruild voor plezier. De momenten dat frontman Jesse de Jong vervolgens zijn gitaar loslaat en zich volledig concentreert op het zingen, werken in het voordeel van zijn stemgeluid.
Misschien een beetje de vreemde eend in de bijt, maar daarom niet minder gezellig: Billy Benton & The Birddogs. Met een combinatie van eigen nummers en echte rock ‘n’ roll klassiekers wordt er met zichtbaar veel plezier een vrolijke set voorgeschoteld. Overwijk beklimt zijn contrabas, Fopma gooit zijn gitaar in de nek en Romkes bespeelt zijn gitaar met een bierflesje. Als klap op de vuurpijl wordt er ook nog een gelukkige uit het publiek gekozen voor een snelcursus gitaarspelen. Hoezo rock ‘n’ roll is dead?
En dan is daar Alpine Pack. Stonden ze op het Freeze Festival nog in de nachtelijke uurtjes geprogrammeerd, vanavond zijn ze verantwoordelijk voor het middenstuk van de avond. De winnaars van de Kleine Prijs van Fryslân 2010 komen nog maar net kijken. Het staat echter als een huis. Zonder theatrale opsmuk, maar met veel bezieling en overtuiging bespeelt Alpine Pack De Koornbeurs. Halverwege de set wordt de band versterkt met een toetsenist en een trompettist. Onnodig, want Alpine Pack zelf is sterk genoeg om de nummers te dragen.
De Basis is niet rapper Ico Balt met band. Integendeel, De Basis is eerder een rockgroep met een rappende frontman. Juist dat gegeven maakt de band zo interessant. De liedjes kennen muzikaal veel variatie en diepgang. Met actuele teksten in de Nederlandse taal, die live ook nog eens goed verstaanbaar zijn, blijft de band een boeiende formatie om naar te kijken. Het is dan ook onbegrijpelijk dat ze afgelopen september tijdens de Sena Pop Awards niet meer boekingen in de wacht hebben gesleept.
Van een volle Oosterpoort naar een lege Koornbeurs. Het contrast is groot, maar het maakt de Pioneers of Love niet uit. Ze gelden al een paar jaar als belofte en het wordt hoog tijd dat ze die gaan inlossen. Een blik op de merchandising leert ons dat de promo uit juli 2009 niet langer verkrijgbaar is. Volgens de band is deze niet langer representatief en die conclusie moet onderstreept worden. De band is duidelijk gegroeid. Het geluid is voller en zanger/gitarist Jeroen Grendelman is in zijn rol als frontman alleen maar overtuigender geworden. De promo mag dan wel niet meer representatief zijn, de meeste nummers staan gelukkig nog wel op de setlist. Afsluiter New Frontiers bijvoorbeeld, waarmee de band nog altijd een geweldige uitsmijter in huis heeft. Als de Pioneers of Love deze lijn weet door te trekken, dan staan ze volgend jaar gegarandeerd op eigen benen.
In tegenstelling tot de vijf bands liet Franeker het vanavond helaas afweten. Waarschijnlijk deed de naam Fryske Popbelofte iets anders vermoeden, maar diegene die verder keek dan alleen de naam zag een affiche met vijf talentvolle bands. Hoe dan ook, met die Fryske beloftes zit het wel goed.
Wat: De Fryske Popbelofte
Wie: Pioneers of Love, De Basis, Alpine Pack, Billy Benton & The Birddogs, Barry Nice & The Nice Guys
Waar: De Koornbeurs in Franeker
Wanneer: 16 oktober 2010
Opkomst: heel matig
Het zit wel goed met die Friese beloftes
Niets Friestalig aan de Fryske Popbelofte
De Fryske Popbelofte is een nieuw festival voor beloftevolle regionale acts. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, is er echter niets Friestalig aan de avond. In een slecht gevulde Franeker Koornbeurs is het aan vijf talentvolle Friese bands om te laten horen waarom juist zij bestempeld mogen worden als beloftes.