Voor de Tweede Wereldoorlog kende bijna iedere grote stad wel een joodse buurt. Voor Leeuwarden was dit niet anders. In de straten rondom De Put woonde een bruisende joodse gemeenschap waarin het Leeuwarder stadsdialect zich vermengde met het Jiddisch. Na de oorlog is vaak weemoedig teruggekeken naar die tijd door niet-joden. Dit viel niet bij alle overlevende joden in even goede aarde. Zij hekelden het geromantiseerde beeld van hun stadsgenoten, die de ogen sloten voor de grote armoede en het antisemitisme, maar wel met veel plezier verhalen ophaalden over het joodse leven.

De Leeuwarder Klezmerband Di Gojim lijkt zich hier ook een beetje schuldig aan te maken. Dat geromantiseerde beeld van de joodse gemeenschap in Leeuwarden. Aan de hand van verschillende liedjes en anekdotes vertellen Jaap Mulder en de andere leden van het orkest over het Leeuwarden van voor de oorlog. Mulder zelf is overigens getrouwd met een joodse vrouw wiens grootvader de eigenaar was van het illustere café Het Oranje Bierhuis. In de setting van dit café komen verhalen over Leeuwarders, plaatsen in de stad en anekdotes uit de families van de muzikanten voorbij. Het is jammer dat het enkel bij anekdotes blijft en dat men niet of nauwelijks stilstaat bij datgene wat het einde van deze gemeenschap betekende. De muziek leent zich er wel degelijk voor.

Vanaf 2008 tourt Di Gojim al met Roots en dat is te merken. Toen ik ze twee jaar geleden zag was het allemaal nog wat spontaner en nu leek men de sketches tussen de nummers door meer op de automatische piloot te spelen. Het zijn dan ook muzikanten en muziek maken dat is waar Di Gojim in excelleert. Veel koper op stuwende balkanritmes en contrabasloopjes maken de muziek tot een genot voor het oor en het oog. De muzikanten zijn goed op elkaar ingespeeld en de ene solo loopt vloeiend over in de andere. Jaap Mulder is een begenadigd klarinettist en op de viool weet Joris van Beek de zaal regelmatig in vervoering te brengen. Naast goede muzikanten zijn de heren bijna allemaal goede zangers wat zo nu en dan tot ontzettend mooie samenzang leidt.

Het liefst zou ik Di Gojim daarom willen zien in een tent. Een feesttent. Met houten vlonders op de vloer, schuimend bier, mooie meisjes en muziek! Veel muziek en wat minder theater. Want de muziek en vrolijkheid daar is waar het om draait bij Klezmer. En dansen natuurlijk. Heel veel dansen!

Wie: Di Gojim
Waar: Stadsschouwburg De Harmonie, Leeuwarden
Hoeveel: De zaal was helemaal uitverkocht, met een opvallend hoge gemiddelde leeftijd.