'Als er echt kaboutertjes wonen in het Vlielandse bos, dan zal dat zometeen tijdens Efterklang duidelijk worden,’ kondigt de presentator Efterklang aan. Of de kaboutertjes er nou waren of niet, het publiek werd meegenomen in een sprookje.
CONCERT
Efterklang, Into the Great Wide Open: Sportveld, zondag 6 september
MUZIEK
Zodra het Deense gezelschap het podium op komt, is de eerste kabouter er al in de vorm van frontman Casper Clausen. In een faal groen shirtje met daarover een nog faler groen vestje en een fale gele broek staat hij te midden van tientallen instumenten, waaronder anderhalf drumstel. Op het eerste gezicht zou je Clausen overigens niet graag tegen komen met zijn ingevallen oogkassen en vieze snorretje. Maar schijn bedriegt: hij is heel lief. Hij is gewoon weg gelopen uit een sprookje.
Sprookjesachtig. Efterklang kan niet beter beschreven worden. Melancholische maar toch ook vrolijke muziek met invloeden uit de folk, klassiek, electronica en rock. Vanaf het eerste moment wordt het publiek meegezogen in een verhaal dat je wel moét uitluisteren tot aan het einde. De menigte rond het podium zwelt dan ook aan. Clausens ogen schieten continu door het publiek waarbij hij steeds een enkel persoon enkele seconden aankijkt. Hij geniet van het publiek dat geniet. Heel Efterklang geniet. Dat is te zien aan de zachte glimlach tijdens het driestemmige Cutting Ice To Snow tot aan de muzikale uitspatting van Mirador.
PLUS
Van de koortjes tot de dubbele drums, het klopt allemaal bij Efterklang. Elk geluidje is op zijn plaats. Alles valt op zijn plek. Het is niet zozeer een concert maar meer een theaterstuk waarin het publiek zelf een sleutelrol heeft. Je wordt meegenomen, maar ook weer terug gebracht. Efterklang is de ITGWO band bij uitstek: die hele –positieve- vaagheid die ook wat over het festival heen hangt. Geen grote schermen met de tijden maar mysterieuze snaarklanken uit boomboxen verstopt in het bos.
Toch is er niet de hele tijd die vaagheid. ‘We’re like the Russians on the Red Square,’ zegt Clausen wanneer het hele publiek meezingt. Hij doet de imitatie van een soldaat na. Of wanneer hij zich verwondert dat er mensen fietsen op het festival terrein. ‘At the Roskilde youngsters are drunk all the time and then they’re pissing in the vensters. People are cycling here. It’s wonderful! ’
MIN
Welke?
CONCLUSIE
Vrolijk doch melancholiek. Klassiek en electronic. Ingetogenheid en uitbundigheid. Vaagheid en scherpte. Efterklang is een schot in de roos geweest voor de organisatie en waarschijnlijk vond Efterklang zelf het ook een bijzondere ervaring op zo’n eiland. ‘This is a very nice part of the world.’
CIJFER
10