Nog maar 15 was Boris toen hij z’n debuut maakte als dj in danscafé De Stoep op Terschelling. De positieve reacties van vrienden op zijn ‘gepiel’ met house muziek spoorden hem aan hiermee verder te gaan. Het eilander leven stimuleerde zijn ontwikkeling maar beperkte hem ook. “Op een gegeven moment sloeg ik dicht daar. Mensen begrepen mij niet meer, vonden dat ik me arrogant opstelde. Alleen omdat ik zelfverzekerd sprak over dingen waarmee ik bezig was. Ik heb erg moeten wennen aan Leeuwarden maar waardeer het steeds meer. In het begin stond ik nog in twee werelden maar geleidelijk heb ik het eiland achter me gelaten.”
Inspelen op het publiek
Het maken van muziek begon thuis op de slaapkamer. “Ik was vooral bezig met mixen. Gewoon pielen met tapes opnemen en technoplaatjes lenen van Bas van de Stoep. Zo is de liefde voor techno ook wel ontstaan.” De 23-jarige Leeuwarder is nu acht jaar bezig met muziek. “Draaien doe ik niet veel meer. Ik kreeg op een gegeven moment last van mijn gehoor. Ik besef nu des te meer hoe waardevol het is, wat ik nog heb aan gehoor. Daarom probeer ik bij wat ik nog kan het maximale eruit te halen.” In eigen stad draait hij nog wel eens op een feestje. “Vaak zijn dat besloten feestjes met vrienden, waar we meer puristische technoplaten draaien. Zodat ik in ieder geval m’n ei kwijt kan. Ik draai veel eigen muziek omdat ik het gewoon niet kan laten live iets met mijn producties te doen. Tijdens zo’n live-set kan ik met al die segmentjes van mijn producties spelen. Je kunt een track op die manier helemaal manipuleren en meer inspelen op het publiek. Ook materiaal dat niet uitkomt, kan ik zo toch nog aan mensen laten horen. Het is een unieke en eigenzinnige visie op muziek die je laat horen. Je beperkt je wel tot je eigen ding maar dat is ook weer iets wat je creatief gezien uitdaagt.”
Dansvloerpotentie
Zo nu en dan doet Boris live-gigs, ook in het buitenland. Hij ziet dit als een verrijking. “Je kunt je producties aan een nog breder publiek laten horen. In Oostenrijk bijvoorbeeld, stond ik in een cultuurpodium te draaien. Vrij klein, een soort underground setting. Het dak ging eraf, m’n laptop sprong alle kanten op. Dat was voor mij een bevestiging dat mijn diepere sound toch dansvloerpotentie heeft.” In 2008 stond hij op het Sonar Festival in Barcelona. “Dat was helemaal bizar. Ik stond samen met Daniel Bell, een grote naam in de minimal-techno scene, op de line-up. Daar sta je dan als Fries jongetje met je eerste live-setje naast zo iemand. Dat was een bijzondere en vooral leerzame ervaring.”
Album op cd én vinyl
Zijn eigen producties brengt hij het liefst uit op vinyl. “Tegenwoordig wordt verwacht dat je muziek digitaal uitbrengt maar ik heb het liever op vinyl. Dat heeft meer waarde voor mij. Je wordt als koper volgens mij ook selectiever omdat iets op vinyl duurder is dan een mp3 die je downloadt. Op internet komt zoveel muziek uit die in mijn ogen kwalitatief niet goed genoeg is. Ik stel hoge eisen aan de muziek die ik zelf uitbreng. Daarom duurt het soms langer voor er iets van mij uitkomt. Het afgelopen jaar heb ik erg hard gewerkt aan mijn eigen geluid en heb ik mijn studio uitgebreid met wat apparaten. Een mooi resultaat daarvan is denk ik mijn release die onlangs bevestigd werd door het Londense Meanwhile.” In januari 2010 staat deze release gepland, een album dat zowel op cd als vinyl wordt uitgebracht. “Meanwhile is een label dat vier keer per jaar een fysieke release doet van artiesten met een eigenzinnige en nieuwe visie op techno. Weliswaar met respect voor de oudere house en techno uit onder andere Detroit en Chicago.”
Dieper geluid
Boris heeft het druk met releases. Deze week kwam de 12" CCCP EP uit op het Parijse label Modelisme Records en in november staat de release van de 12" EP Cruising gepland op het toonaangevend minimal/techno label Curle Records. Van claimerig gedrag van labels houdt hij niet. “Ik ben veel breder dan één label. Ik ben een artiest, ik wil meer uitbrengen en niet aan één label vastzitten. Bij Rush Hour heb ik twee platen uitgebracht die heel erg in de Detroit-techno hoek zitten. Dat betekent niet dat ik daar aan vast wil zitten. Je ontwikkelt je gewoon, m’n geluid is nu een stuk dieper. Dat past beter bij Curle. Ik kijk eerst kritisch naar het repertoire van een label, welke artiesten er muziek uitbrengen. Bij Modelisme zitten wat artiesten, zoals Luke Hess bijvoorbeeld, waar ik wel tussen wil staan. Wat ik belangrijk vind, is dat iemand oprecht in mijn muziek gelooft en daar met alle liefde iets mee wil doen.”
Dichtbij jezelf blijven
De net afgestudeerde Leeuwarder legt de lat vrij hoog voor zichzelf. “Ik wil gewoon op m’n eigen intuïtie afgaan. Zo ben ik m’n hele leven al met dingen bezig. Ik ben snel verveeld dus zoek steeds naar nieuwe uitdagingen. Er zit ook gevaar in het snel verveeld zijn, het kan frustrerend zijn. Want alles wat ik doe wil ik goed doen. Altijd de lat hoog leggen en de dingen zelf willen doen. Voor mezelf, voor m’n eigen voldoening, wil ik gewoon dat beetje extra proberen. Soms lukt dat, soms niet. Tegenwoordig durf ik mensen steeds meer te betrekken bij wat ik doe, advies te vragen. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik nu de juiste mensen om me heen heb in Leeuwarden die er hetzelfde tegenaan kijken. We werken hier aan een eigen identiteit. Die is grotendeels ontstaan uit een bepaalde onvrede ten opzichte van het cultuurbeleid en een bepaalde main-stream scene die de overhand lijkt te hebben.” Met ‘we’ bedoelt Boris jongens als Jelle Groen (Detache), Niels Luinenburg (Delta Funktionen) en Samuel van Dijk (Mohlao). ”Zij hebben mij gestimuleerd en geholpen in mijn ontwikkelingen als producer. We leren van elkaar. Je openstellen voor kritiek is erg belangrijk. Zelfreflectie ook. En toch dichtbij jezelf blijven.”