Stripboeken en milkshakes. Voor de gemiddelde Vlielandganger waarschijnlijk al een tijdje verleden tijd. Voor Eddie Argos is het echter nog dagelijkse kost. Het is voor hem zelfs genoeg reden om er een lied over te schrijven. En als het niet over stripboeken gaat, dan gaan de teksten wel over goede of slechte weekenden. Alledaagse doch aparte dingen bij Art Brut.

MUZIEK
Na alle singer-songwriters die al op Into The Great Wide Open voorbij getrokken zijn, is het nu een keer tijd voor iets luchtigs. Art Brut brengt je alledaagse dingen, maar deze alledaagse dingen zijn op het tweede gezicht helemaal niet zo alledaags. Eerder absurdistisch en daarmee geeft Art Brut een flinke knipoog.

Broertjes die rock ’n roll ontdekken, Art Brut die het opneemt tegen Satan en verhalende  liedjes over bijvoorbeeld de platenwinkel. Want liggen daar tegenwoordig niet veel te veel computerspellen? De oplossing is simpel als we Art Brut mogen geloven. We kunnen toch allemaal een band beginnen en voor meer plaatjes zorgen?

Juist. Een lach, een grijns en veel sympathie voor deze Britten, want het volgende nummer wordt een Direct Hit. De boodschappen van Eddie Argos komen over en dat is te zien aan het eerder zo tamme publiek. Er wordt gedanst en er hebben dit weekend nog niet eerder zoveel mensen meegeklapt. Art Brut wisselt het fonkelnieuwe album zorgvuldig af met de oudere albums en met een tikkeltje improvisatie weet de band het optreden tot een samenhangend geheel te smelten.

PLUS
Into The Great Wide Open is geen groot festival en het zal ook zeker nooit zo groot worden als het Glastonbury Festival waar Eddie Argos het over heeft. De verhalen die hij in en tussen de nummers vertelt, houden het publiek volledig geconcentreerd. Een knappe kunst die blijk geeft van een gedegen portie entertainment. Een absurdistische greep uit het leven die de festivalganger even doet relaxen. Daarnaast houdt het zorgvuldig afgewogen repertoire het ritme er in, en ook al is het vandaag droog, lijkt het erop dat deze heren en dame het zelfde kunstje ook best kunnen flikken in de regen.

MIN
Tekst technisch haalt Art Brut niet het onderste uit de kan. De verhalen zijn boeiend en van tijd tot tijd lachwekkend, maar de refreinen worden te vaak herhaald en menig toehoorder zal zijn opgevallen dat Eddie wel erg vaak aan de band vraagt of ze er klaar voor zijn.

CONCLUSIE
De presentator deelde ons bij de aankondiging mede dat Art Brut grote bekendheid geniet in Engeland. Dat doen ze inderdaad, maar bekender dan dat zullen ze waarschijnlijk niet worden. Een pakkende festivalband die het goed doet in de indierockscene. Die zelfde scene wordt alsmaar meer mainstream, maar dat zou wel eens aan Art Brut voorbij kunnen trekken. Art Brut doet de kunsstroming eer aan: een vreemde eend in de bijt die er zeker wel ready voor is.

CIJFER
8,3