Solide rockabilly van de bovenste Noord-Nederlandse plank. Bands die zich puur en alleen concentreren op de wortels van de moderne popmuziek. Deze wortels heten rockabilly. Het was onder andere Elvis Presley die deze plant in de beginjaren van zijn carrière van water voorzag. In de loop der jaren ‘50 is het plantje onder andere verzorgd door Carl Perkins, Johnny Cash en Roy Orbison. Daarna vernieuwden The Stray Cats rockabilly vooral, maar het moederplantje is nooit dor geworden. Anno 2009 zijn er in Nederland circa 100 bands bezig met de uitvoering van de karakteristieke pittige gitaarloopjes en ruige contrabaslijnen. In Bergum stonden Friese en Groningse afgevaardigden van het rockabilly arsenaal op het podium.
Het kersverse, maar authentieke stringtrio Bopville Trio had nooit durven denken dat ze het podium op zouden warmen voor een volle zaal. Want van een volle zaal is wel sprake, net zoals er sprake is van een volle trap, een volle onderzaal en een vol rookhok. Het festival is amper begonnen of de organisatoren zien dat Kiehool tot de rand vol begint te lopen. Na een half uur goed in het gehoor liggende bluesy rockabilly à la Johnny Burnette is Kiehool dan ook echt uitverkocht. Laatkomers worden tot spijt van de beveiliging geweigerd. Op dat moment zijn er zo’n 250 mensen binnen.
Kees “Wâldrock” Koudstaal is de beheerder van de prachtige tot poppodium omgebouwde boerderij Kiehool en ziet dat zijn beveiligers toestromend publiek moeten weigeren. “Ik denk dat het zo’n 10 jaar geleden is dat we zoveel publiek hebben gehad. Maar dat was tijdens een optreden van Osdorp Posse!” zegt Koudstaal. De rockabilly liefhebbers, die herkenbaar zijn aan een vetkuif, dan wel petticoat, vinden het prachtig dat er deze avond zoveel belangstelling is: er wordt gesprongen en als er maar even ruimte is, wordt er gedanst zoals men dat een dikke vijftig jaar terug deed.
Vervolgens kondigt MC Rockin’ Daddy Highway 54 aan. Deze band repeteert in Leeuwarden, maar treedt nauwelijks op in eigen provincie. Onderzoek leert dat ze vooral shows geven in rockabillyclubs in het westen en bij onze oosterburen. Het publiek lijkt uiterst content tijdens het daaropvolgende uurtje rockabilly met een cadans die je normaal gesproken alleen hoort bij het passeren van de oudste locomotieven. Uitstekend fingerpicking werk van de gitarist en een bassist die bij zijn tweede band nog beter uit de verf komt dan bij zijn eigen Bopville Trio. Het ijs is gebroken!
De sfeer is ronduit gezellig en vooral erg retro als het de beurt is aan de Tumblin’ Gogo’s. Ze scharen zich onder de noemer powerbilly en dat is vooral te zien en te horen aan de frontman. Getooid met hoed en een Misfits shirt staat (!) hij voor een authentieke fifties microfoon te rammen op zijn kleine drumkit. Met een bloedrood gekleurde gitaar en een brute zwarte contrabas aan zijn zijde geeft dit een voortreffelijk beeld van de zwartere kant van de rockabilly. Het snellere ritme en hardere drumwerk in de geest van The Stray Cats is een welkome toevoeging aan het fifties repertoire.
De Wildmen of Wongo laten in hun set Hank Williams optreden met de band van Elvis. Dit is tifties repertoire met een knipoog naar de fourties. Een combinatie waar Williams zelf helaas in zijn tijd door teveel morfine en alcohol nooit op had kunnen komen. Jammer, want het klinkt! Yee-haw!
De organisatie kan alvast na gaan denken over een voortzetting van het festival, want achteraf blijkt dat er circa 100 mensen geweigerd zijn en dat de politie ouderwets veel moeite had met bewaren van de rust bij de ingang en het regelen van het verkeer. Binnenkort de polygoon beelden in uw bioscoop.
Wat: Rock Solid Festival Waar: Kiehool Opkomst: Sold out. Circa 250 gelukzaligen en 100 teleurgestelden.