Of het door het enorme populaire Fryske Cash project komt die de Friesland Bank zaal opent, of dat er al veel mensen voor het optreden van Triggerfinger zijn gekomen is niet duidelijk ,maar al voor negen uur kunnen de blaadjes met ‘Uitverkocht!’ op de deuren. 2200 kaartjes lijkt veel, maar was dit jaar nog veel te weinig om alle liefhebbers een plek te bieden. Binnen is het dan voornamelijk bij Fryske Cash erg druk. Een grote selectie Friese ‘popsterren’ spelen mee en die afwisseling zorgt voor een gevarieerd concert waarbij ze de aandacht van het publiek geen moment laten verslappen.

Vlaamse acts imponeren
Het is geen geheim dat de organisatie van Freeze fan is van Triggerfinger. Al drie jaar zijn ze bezig om de populaire Vlaamse rockband naar Leeuwarden te halen. Een geslaagde zet, want nooit eerder werd Freeze zo druk bezocht. Tijdens Triggerfinger is het zelfs zo druk, dat de deuren van de Friesland Bank zaal gesloten worden. Menig bezoeker blijft dan ook enigszins beteuterd achter en kan alleen maar hopen dat er iemand is die voortijdig de zaal verlaat. Wie wel binnen wist te komen, ziet een geoliede rockmachine die haar status als headliner met gemak weet waar te maken.

Voor een paar gelukkigen gaf Triggerfinger eerder op de avond een intieme akoestische sessie. Hier lieten de heren zien dat hun nummers ook zonder het gitaar- en drumgeweld als een huis staan. Met name Ruben Block excelleert in deze setting, zijn fenomenale zang komt nog beter tot zijn recht. De afsluitende Ray Charles cover zorgt dan ook, hoe cliché ook, voor kippenvel.

Voor wie Triggerfinger deze keer liever laat schieten is er nog een ander kneiterhard rockend Belgisch drietal dat rond dezelfde tijd speelt. Wallace Vanborn stoeit meer met stoner dan het op classic rock geschoeide Triggerfinger en zet in de met twee podia ingedeelde Aegon zaal een dijk van een optreden neer. Een raar soort dansbaarheid wordt gecombineerd met verschroeiend harde en goede riffs en drums, een beetje Death From Above 1979 in herinnering brengend. De nieuwe nummers klinken erg veelbelovend en wie weet staan er op Freeze 2013 dikke rijen voor Wallace Vanborn, zoals nu bij Triggerfinger het geval is.

Ook het tevens Vlaamse SX weet later op de avond te imponeren. De band, onder aanvoering van zangeres Stefanie Callebaut, speelt in de Aegon Zaal voor een select gezelschap, maar lijkt net als Wallace Vanborn hard op weg om een hele grote te gaan worden. De korte soundcheck verstoort het optreden van Pioneers of Love, het nadeel als je met twee podia in één zaal werkt, maar het is SX snel vergeven. De stampende ritmes, de bezwerende zanglijnen en melodieuze toetspartijen doen je voor even de hele wereld vergeten.

Frisse Friezen
Niet alleen de Vlaamse acts imponeren vandaag. Als een van de eerste veelbelovende Friese bandjes speelt Blackbox Red in de Aegon Zaal. Na een twijfelachtig begin komt de vaart er in en laten ze zien waar ze hun buitenlandse avonturen en vele aankomende shows aan te danken hebben: sterke nummers, tonnen energie en een goede sound die toegankelijk is maar toch ballen heeft.

Natuurlijk blaast Herder, genoemd naar de bekende Friedrich Herder messen en met roots in de Zwaagwesteinde,  hier even later in de ‘metalzaal’ met gemak overheen. Ex-leden van meerdere bekende metalbands hebben de handen ineen geslagen voor dit, naar eigen zeggen, stoner doom project.  Hun slogan HERDER=HARDER doen ze in ieder geval eer aan.

Echt los gaat het in de Foyer als Mr. Wallace aan het werk gaat. De female-fronted ska formatie trekt alle registers open en weet voornamelijk de voorste rijen heftig aan het dansen en springen te krijgen. Een kunststukje dat Daily Bread later in de Foyer zelfs nog weet te overtreffen. De nieuwe nummers zijn meer elektronisch dan voorheen, iets wat erg lijkt aan te slaan. Hoogtepuntje van de set is zonder twijfel Ghostsuits van het vorige album, waarbij de vrienden van Pioneers of Love meespelen.

Freeze is meer dan muziek alleen
Maar Freeze is meer dan simpel wat bandjes kijken. De muziek mag dan overal zijn, zelfs de rookruimte is omgetoverd tot een club, ook zonder de muziek is er genoeg te beleven in De Harmonie. De prachtige aankleding, verschillende standjes van de Friese podia, de merchandise en dit jaar onze eigen 3VOOR12/Friesland foto-expositie zijn genoeg om het eerste uur door te komen. Om nog maar niet te spreken over de onvermijdelijke stroom bekenden die vanuit heel Friesland zijn gekomen.

Buiten de Harmonie zijn dit jaar ook diverse dingen te zien. Zo is in het aangrenzende filmhuis de premiere van The LMN3’s nieuwe clip en een van de eerste screening van de film die Lex Vesseur samen met A Liquid Landscape maakte. Met name deze laatste zorgt voor vele open monden. Een prachtig document dat nog veel meer bezoekers verdient. Aan het water naast de Harmonie speelt Reina Rodina voor een bescheiden publiek haar WetterKâld voorstelling. Prachtige Friestalige muziek die tussen ambient en post-rock zweeft.

Nacht vol vraagtekens
Na middernacht worden de vragen gesteld. Hoe klinkt de vernieuwde Daily Bread? Wie zijn Hyenas en Year of the Diamond Dogs? Hoe en wat het concert van Hyenas, een nieuw project uit de Bonne Aparte/Adept/Eklin stal, is wisten niet veel mensen van tevoren. De elektronische improvisatie is vervreemdend en bezwerend tegelijk, een beetje vergelijkbaar met hoe de mannen vroeger met Eklin te werk gingen. Ook Luik, van hetzelfde Samling label, is prachtig om live te zien. De fluisterzang van Lukas Dikker is sereen en rustgevend en hij heeft een paar absurd mooie nummers geschreven.

Aansluitend maakt de nieuwe band rond Yorn Overwijk haar debuut in de Aegon Zaal. De naam Year Of The Diamond Dogs doet vermoeden dat het om een Bowie tribute gaat, maar de muziek vertelt ons wat anders. Eigen nummers geschoeid op de leest van stoner- en hardrock bands als Them Crooked Vultures en, daar zijn ze weer, Triggerfinger. Daar waar Overwijk zich als een waar podiumbeest ontpopt, komt de rest van de band vooralsnog wat onwennig over.

Ook ’s nachts kunnen we niet om Triggerfinger heen. Zanger Ruben Block verrast een ieder door de twee grootmeesters van de Nederlandse dubstep Gomes en Brutuzz vocaal bij te vallen. Yanesh, die eerder op de avond met haar achtkoppige band de Aegon zaal opende, doet ook mee en samen slepen ze de bezwete festivalgangers de nacht in.

---
Freeze 2011 gaat de boeken in als het jaar van Triggerfinger, het jaar van Fryske Cash en het jaar van de eerste uitverkochte editie in het vijftienjarig bestaan. Dat het festival, wat zich presenteert als hét staalkaart festival van de Friese popmuziek, daar een grote buitenlandse headliner voor nodig had, maalt niemand om.