Het festivalseizoen staat op het punt van losbasten als Jiska, Danny en ik ons melden in Mukkes voor een weekendje Schijndel. Samen rijden we naar de bus waar we Doeke, Marinus en Bertus treffen. Als de dixi (ons toilet) achterop de bus is gemonteerd, geeft onze chauffeur Doeke het vertreksein. We zijn maar anderhalf uur achter op schema. Als we op de afsluitdijk rijden, is het tijd voor de eerste alcoholische versnapering. Ondertussen kijken we naar de videoclips op de tv’s. De reis verloopt uitstekend totdat we 15 kilometer van Schijndel verwijderd zijn. Na een stoplicht wil de bus niet meer optrekken. Doeke krijgt hem nog even aan de praat, maar na nog geen 500 meter verder valt het doek definitief. Doeke laat de bus uitrollen naar een afslag waar er veilig naar de motor gekeken kan worden. Het blijkt dat we diesel verloren zijn. De oorzaak is een lekke retourleiding. Dat kunnen we in principe wel zelf repareren, maar er is in de hele bus geen ty-rap te vinden. En dat terwijl we zelf altijd zeggen dat je niet van huis mag gaan zonder ty-raps en tape! Dus de wegenwacht moet er aan te pas komen en die heeft het probleem in een half uurtje opgelost. Met een vertraging van een dik uur komen we aan in Schijndel waar Nico, Jasmin en Sicco op ons wachten. De camping van Paaspop gaat pas op zaterdag open, dus we moeten een nachtje op een parkeerterrein staan. Naast het zwembad van Schijndel is gelukkig ruimte genoeg voor de bus. Een taxi brengt ons naar het centrum van Schijndel, naar café De Beurs, een sponsor van onze verenging Frisian Party Zone. Mijn eerste indruk is: “Wat een kinderfeestje hier.” Deze mening moet ik snel bijstellen: uiteindelijk hebben we namelijk een complete bar voor onszelf met Beerenburg en goeie muziek! Tegen drieën komt iemand van security vragen of we willen vertrekken. Met toestemming van de eigenaar van het café wijzen we dit verzoek subtiel af en bestellen we nog een rondje. Het barpersoneel en de DJ verlaten ons helaas wel, maar Danny kan ook biertjes tappen en ik kan wel een plaatje draaien. We worden nog getrakteerd op snackjes en we bewijzen een dienst terug door het Fries volkslied te zingen. Dit wordt Marinus te veel en die valt in slaap aan de rand van de dansvloer. Uiteindelijk brengt de eigenaar van De Beurs ons om half zeven ’s morgens weer terug naar de bus, alwaar we onze roes uit slapen. Met een bakje verse koffie en een broodje is het prima wakker worden in de bus. Het valt ons al snel op dat er een behoorlijke file staat richting festivalterrein. Gelukkig moeten we toch rustig aan doen, omdat Doeke, vanwege zijn drankinname van de vorige nacht, pas om drie uur de bus in de richting van de camping wil rijden. Uiteindelijk sluiten we aan in de rij voor de camping en daarna is het wachten geblazen. Een gedeelte van ”onze ploeg” is reeds op het campingterrein en zij houden ons in de rij gezelschap. We hebben ruim tijd om bij te praten en bier te drinken omdat elke caravan apart het terrein opgetrokken moet worden. Na een rit van maar liefst twee hele kilometers in drie uur manoeuvreert Doeke de bus vakkundig achteruit het terrein op, over de rijplaten en daarna vol gas de drek in. We zijn op de plaats van bestemming. Ondertussen is het laat en we willen toch nog wel wat bandjes zien. Hoogtepunt van de eerste dag is het optreden van Claw Boys Claw, waar we zanger Peter te Bos van vocale ondersteuning voorzien tijdens het nummer “Rosie”. Tegen tweeën is het feest op het festivalterrein afgelopen en zoeken we de bus weer op. We zitten nog lekker na tot in de vroege uurtjes aangezien de bus de enige warme plek is op het verder koude terrein (-5C). Omdat ik het zaterdag rustig aangedaan heb, ben ik redelijk vroeg wakker. Ik ben niet de enige trouwens. Ik ontbijt eerst en daarna ruim ik de bewijslast van zaterdag op. Pieter ligt ondertussen lekker te slapen op een bank in de bus. Hij heeft het duidelijk wat minder rustig aan gedaan. Opeens wordt hij wakker en alles wat zijn lichaam niet verteren wil, wordt er via de bovenkant uitgegooid. Gelukkig hebben we een afvalbak in de bus. Met een trui aan en een muts op is het heerlijk hangen op het dak van de bus om de modderchaos op de camping te aanschouwen. KINK en 101TV bezoeken onze bus voor een kort interview en wat mooie shots. Intussen worden de eerste blikken bier alweer naar het dak gebracht en knapt Pieter langzaam ook wat op. Rond twee uur lopen we richting terrein en daar komen we meteen bij de Loco Loco disco show terecht. We grijpen meteen de gelegenheid om onze zangkunsten ten gehore te brengen. Sacha, Danny, Franklin en Peter duiken het podium op om hun versie van Mamma Mia te zingen. Pieter en Frodo zijn ondertussen teruggegaan naar de bus voor een outfit-upgrade. En wat voor één! De heren komen volledig groen geschminkt met een fluorescerende blouse en groene pruik terug. Aan het eind van de middag is het tijd voor een hapje eten. Het komt mooi uit dat hardrock karaoke net begonnen is in de eettent. Met onze “groene mannetjes”, opblaasgitaren en aangenaaide oren is het lekker feesten op de tafels. Een deel van de club wil daarna de Levellers zien, maar wij blijven voor L.Vis en de Visafslag. Dat blijkt een orkest van 16 man met een Elvis look-a-like te zijn die Nederlandstalige Elvis-nummers ten gehore brengen. En zo warmen we ons lekker op voor de hoofdact van deze avond: Otto Orgel. Otto begeleidt zichzelf bij zijn, uit het Nederlands in het Duits vertaalde, nummers op zijn orgel. Maar het orgel van Otto Orgel stopt er na vijf akkoorden al mee. Tijd voor een noodplan. Otto schakelt over op a capella nummers zingen. Het publiek pikt dit snel op en zingt alle hits van Otto luidkeels mee. Na twintig minuten afzien voor Otto brult het publiek nog “ein Zugabe.” Hulde voor Otto dat hij er nog zoveel van kon maken. De dag na een festival is eigenlijk de minst leuke. Je moet je vrienden weer gedag zeggen en de rommel moet opgeruimd worden. Rond twee uur rijden we weer richting Friesland. Doeke, Marinus en Nico hebben nog een dag vrij en gaan nog even sfeer proeven in Nijland op Aaipop. De kop is er af. Paaspop 2008 is een waardige, en gelukkig niet al te koude, opening van ons festivalseizoen. We zijn begonnen!