Onaardse klanken en poëzie in sfeervol Romein

Geluids- en dichtexperimenten van Machinefabriek, Freiband e.a. deed hartslagen dalen

Grytsje Klijnstra, ,

Machinefabriek, Freiband of Kanipchen Fit is nou niet direct geschikt om even op te zetten tijdens een bezoekje van je schoonmoeder. De muzikale experimenten lenen zich echter wél uitstekend voor een zachtverlicht Romein. Daar stonden deze acts op 6 juni op het podium, om samen met Soccer Committee, de broers Jan en Romke Kleefstra en de op het laatste moment uit Gent gehaalde Jeroen Vandesande een avondje klank en poëzie te verzorgen.

Geluids- en dichtexperimenten van Machinefabriek, Freiband e.a. deed hartslagen dalen

Machinefabriek, Freiband of Kanipchen Fit is nou niet direct geschikt om even op te zetten tijdens een bezoekje van je schoonmoeder. De muzikale experimenten lenen zich echter wél uitstekend voor een zachtverlicht Romein. Daar stonden deze acts op 6 juni op het podium, om samen met Soccer Committee, de broers Jan en Romke Kleefstra en de op het laatste moment uit Gent gehaalde Jeroen Vandesande een avondje klank en poëzie te verzorgen. Tout alternatief en ernstig kijkend Leeuwarden verzamelde zich aan de opgestelde tafels met kaarsjes erop. Om vervolgens de ogen langzaam dicht te laten zakken. Met pulserende drones opende de timide Vandesande stil en voorovergebogen de avond. Door de hoge mate van abstractie zette hij meteen de toon. Geen beats of melodieën, maar dekens van minimale tonen die laagje over laagje over het publiek heen werden gelegd. Moeiteloos leek hij de tijd uit te smeren over een muisstil toekijkend publiek, ondertussen de scepsis wegvagend met zijn in de maag nestelende bassen. Even sterk, maar minder abstract en meer up-tempo is het werk van Frans de Waard. Als Freiband maakte hij al naam in de abstracte elektronica, met als resultaat een groot spoor van kleine klankjuweeltjes. Zijn tour door Rusland moet hem geïnspireerd hebben tot de muzikale interpretatie van de poëzie van Vladimir Majakovski. Vanachter zijn laptopje verweefde hij het monotone Russisch van deze dichter met straatgeluiden en een keur aan bliepjes en scherpe tonen, om daarmee zijn naam waar te maken. De opgewekte kalmte werd echter ruw verstoord door Kanipchen Fit. Deze samenwerking van de Liwwadder Empee en zijn New Yorkse vriendin, deed nog het meest denken aan een uit de hand gelopen onderonsje. Hoewel sterk van opbouw en concept ging het energieke optreden aan rommeligheid ten onder. Empee leek zo nu en dan in de haast een slag met zijn gitaar te missen en de stage presence van de zangeres was vele malen groter dan haar toonvastheid. Gelukkig kwam dan waar de avond om draaide: de samenwerking tussen meesterbrein Rutger Zuyderveldt (Machinefabriek), Mariska Baars (Soccer Committee) en de broers Jan en Romke Kleefstra. Jan en Romke touren al langer door Nederland; Jan zijn gedichten reciterend, Romke als verstilde begeleiding op Fender Stratocaster. Onlangs verscheen in dat licht de cd Piiptsjilling, die met een kleine tour onder de aandacht wordt gebracht. Zo ook vanavond. Al improviserend weefden deze vier een uitgebalanceerd klanktapijt van elektronica, gitaar en poëzie. De sterk ruimtelijke teksten die Jan in het Fries voordroeg, werden door de muzikanten perfect ondersteund en uitgesponnen. Voor fans van Machinefabriek misschien een beetje karig, maar zeker de moeite waard. En zo kwam er voor velen met een lage hartslag een einde aan een onaardse avond. Alleen de geluidsman zal blij zijn geweest dat er de volgende dag weer metal stond.