Hun allereerste optreden voor publiek, toen nog als Novell, was tijdens de finale van de Singer-songwritercontest, eind september 2002 in De Gloppe in Leeuwarden. Die ze tot hun beider verrassing prompt wonnen. Op dat moment hadden Henny Wassenaar en Corien Steenstra nog niet echt plannen om “officieel” als duo “de muziek in te gaan”, maar na de regiofinale van de Grote Prijs van Nederland en de finale in Paradiso in Amsterdam, waar ze tweede werden in de categorie publieksprijs, werden de zaken toch wat serieuzer aangepakt. De naam werd veranderd in Novelle, ze vonden Sido Martens bereid hen te helpen bij het maken van hun eerste prachtige single ‘I’m Right/Could I?’, en nadat die in februari 2003 was uitgebracht volgden al gauw meer (radio-)optredens en zelfs een uitnodiging voor het televisieprogramma No Nynke. In 2004 word verder aan de weg getimmerd. De single wordt, aangevuld met twee nieuwe nummers, opnieuw uitgebracht, en het duo staat wederom regelmatig op het podium, onder andere als openingsact op Tsjoch en als het gelegenheidsproject Novelle+ in de finale van Liet 2004 met het nummer ‘Ik wol dy leave’. Daarna lijkt het alsof het wat rustiger wordt, en ook de agenda van 2006 is met slechts een handjevol optredens gevuld. Sinds kort blijkt echter dat de dames vorig jaar allesbehalve stil hebben gezeten, dat ze de agenda eerder met opzet een beetje leeg hebben gehouden, om zo in alle rust thuis te kunnen werken aan hun eerste, jawel, volwaardige CD ‘Watch the flowers grow’. Eind april kondigde het duo trots aan dat hij klaar was. En trots kunnen ze zijn, want we mogen hier toch wel vaststellen dat we met een bijzonder plaatje te maken hebben. Tien liedjes telt het album, vijf nieuwe en vijf al wat oudere, waarbij meteen opvalt dat de dames heel veel aandacht aan de zangarrangementen hebben besteed, want die zijn soms werkelijk verbluffend. Een ander opvallend element is de, zeg maar gerust bepalende, rol die producer Phil Mills bij de totstandkoming van het album heeft gespeeld. Aanvankelijk was het de bedoeling om de liedjes, met slechts gitaar- en pianobegeleiding, alleen door hem te laten mixen en masteren, maar toen het duo hem daarvoor benaderde bleek hij ook nog wel een aantal aardige ideeën te hebben. En hoewel de dames dus eigenlijk wel “klaar” waren met de liedjes hebben ze hem uiteindelijk vrij gelaten om met de nummers te experimenteren en hier en daar wat instrumenten toe te voegen. En zo horen we, zomaar onverwacht, een prachtige klarinetsolo in ‘The painter’, wordt ‘I’m Right’ voorzien van een subtiele elektrische gitaar, en klinken er opeens violen in ‘Too difficult’ en ‘Put on your shoes’. De hele CD heeft op die manier een speciale behandeling gekregen, waarbij Mills de sfeer van de liedjes goed heeft aangevoeld en zich volledig in dienst van elk liedje heeft gesteld. De tien composities zijn sterk genoeg om op zich zelf te kunnen staan, maar door die extra gelaagdheid krijgen ze toch een duidelijke meerwaarde mee. Dat, en de, ik zeg het nog maar een keer, hemelse meerstemmige zang van Henny en Corien maken ‘Watch the flowers grow’ een singer-songwriteralbum van soms betoverende schoonheid. Henny en Corien over ‘Watch the flowers grow’ Hoe zijn jullie in contact gekomen met Phil Mills en welke rol heeft hij verder gehad tijdens het maken van de CD? We kenden elkaar niet persoonlijk, maar een vriendin van ons heeft les van hem gehad en ook van anderen hadden we goede verhalen over hem gehoord. Toen we hem onze muziek lieten horen en hem vroegen of hij die wilde mixen was hij meteen enthousiast en hij had ook al gauw ideeën over bepaalde geluiden die hij zou kunnen toevoegen. Omdat alle liedjes eigenlijk al opgenomen en klaar waren zou zijn rol wat betreft de toegevoegde instrumenten eerst niet zo groot zijn, maar wat hij deed beviel zo goed dat hij uiteindelijk aan alle liedjes een baslijn heeft toegevoegd, en aan een aantal ook viool, klarinet en fluitpartijen. Verder heeft hij elektrische gitaar in ‘I’m right’ gespeeld, waardoor het nummer een behoorlijk ander karakter kreeg. Terwijl de compositie in feite hetzelfde is gebleven, heeft het liedje ineens een beetje een countrysfeertje gekregen, een echte ‘roadsong’. ‘I’m Right’ bestond al heel lang, het is een van onze eerste nummers, en het is in de loop van de tijd steeds een beetje anders geworden. We proberen een liedje eigenlijk steeds mooier te maken en bij opnames houden we er van om te experimenteren. Wat bijvoorbeeld leidt tot een derde stem etc. Die elektrische gitaar is Phil’s inbreng geweest. We vinden het een hele leuke versie geworden. Ook ‘Flowerpower’ is door zijn toedoen nog mooier geworden. We hoorden het enthousiasme van Phil terug in onze muziek. Op een bescheiden manier (met hier en daar een uitval) wist hij er toch hele goede dingen mee te doen. En daarom is het ook geslaagd. We kunnen niet anders zeggen dan dat het op deze manier prettig werken was. In feite was het uitgangspunt het maken van een goede mix, maar we kregen veel meer en we zijn heel erg tevreden over het resultaat. In ‘Put on your shoes’ en ‘Too difficult’ is, verrassend, het tempo veel lager dan zoals jullie de nummers “vroeger” speelden. Waarom? Vooral ‘Too difficult’ is inderdaad heel erg veranderd. De tekst en melodie zijn grotendeels hetzelfde gebleven, maar het tempo is heel anders geworden. Het heeft niet echt een heel duidelijke reden gehad waarom we dat gedaan hebben, maar het is min of meer zo ontstaan, door gewoonweg wat te experimenteren. Je zou kunnen zeggen dat onze muziek, zolang we de nummers blijven spelen, ‘leeft’. Net zoals een taal leeft, en waar zo af en toe ook dingen in veranderen. Soms ben je op een bepaalde manier niet helemaal tevreden meer over een nummer en bekijk je hoe het ook anders zou kunnen. Bij ‘Too difficult’ zat oorspronkelijk geen piano, maar nu is dat juist het overheersende instrument geworden. Waarom hebben jullie ‘Could I’ eigenlijk niet opnieuw opgenomen? ‘Could I’ had prima op de CD gekund. Alleen in de loop van de tijd kwamen er meer nummers en voor de CD hebben we toen moeten kiezen welke nummers we wilden opnemen. In april zijn jullie, samen met Ljoubjr en dichter Arjen Hut met de Tsjerketoer begonnen. Hoe is die combinatie tot stand gekomen? Het initiatief is van Ljoubjr gekomen en zij hebben het dan ook georganiseerd. Zij wilden graag wat meer optredens hebben. Wij ook. We hebben ooit eens toevallig met Ljoubjr samen opgetreden in Poppodium Romein. Het contact was toen goed en daarom hebben ze ons gevraagd om met hun op Tsjerketour te gaan. Zij kenden Arjan Hut en hebben hem er ook bij gevraagd. Als beginnend artiest is het best moeilijk om aan optredens te komen. Je maakt meer kans om ergens terecht te kunnen als je een wat gevarieerder programma kan bieden. Met z’n drieën kunnen we muziek (Friestalig en Engelstalig) en gedichten brengen in een omgeving die daar heel goed past. De akoestiek in de kerkjes is natuurlijk ook heel mooi. En dan ontwaar ik in jullie agenda zowaar ook nog een optreden in Galway in Ierland. Hoe komen jullie daar terecht? Het optreden in Galway is toevallig tot stand gekomen. We speelden eens in Café Marktzicht in Drachten. Dat was een heel leuk optreden en we kwamen er leuke mensen tegen. Er was toen ook iemand die zei contacten in Ierland te hebben, en dat wij daar eigenlijk ook eens zouden moeten optreden. Wij hebben zijn verhaal wat aangehoord en dachten dat het wel niet zo’n vaart zou lopen, maar een paar maanden later kregen we een mailtje uit Ierland, van iemand van het Spirit of Voicefestival met de vraag of wij op dat festival zouden willen spelen. Dat hebben wij natuurlijk aangenomen, want zo’n kans krijg je niet zo vaak. Bovendien zijn we daar nog nooit geweest en zien we het dan ook als een leuk reisje. We hebben trouwens pas gehoord dat het festival een paar weken wordt uitgesteld. Waarschijnlijk wordt het ergens halverwege november. En? Nog verdere plannen in de nabije toekomst? We willen nog wel een officiële cd-presentatie houden. We willen dat echter wel op een speciale manier doen, waardoor we het niet zo één-twee-drie kunnen regelen. We willen namelijk wat gastmuzikanten erbij, zodat we de liedjes zoals ze op de CD klinken, ook zo kunnen laten horen. Dat optreden komt na de zomer. Verder staat er op dit moment, behalve de Tsjerketoer, niets concreets op het programma. We hopen vooral dat de CD een beetje gaat lopen en we zijn dan ook druk bezig om die te promoten. En we denken voorzichtig ook al weer na over een volgend album, want we hebben nog genoeg nieuwe nummers liggen waaraan we graag willen werken. De CD heeft al een positieve recensie van Jacob Haagsma gekregen, zijn er al meer reacties? We zijn heel blij met de recensie in de Leeuwarder. Tot op heden hebben we nog geen andere recensies gezien, maar ja, we hebben de CD nog maar pas op de post gedaan. Maandag 14 mei hebben we live bij Omrop Fryslân in het radioprogramma Noardewyn gespeeld. Omrop Fryslân heeft al een keer wat van ons album gedraaid. Hopelijk wordt dat straks frequenter en wordt het ook opgepikt door andere regionale zenders en misschien wel landelijke zenders. Dat gaan we in elk geval proberen.