De liedjes op hun vorige CD Skilderij, uit 2004, waren “een serie portretten van mensen aan de onderkant van de samenleving, gevangen in gewoonten, getekend door dramatische gebeurtenissen en daarom met veel eelt op hun handen en hun ziel”. Zware kost dus, maar niettemin een erg mooie plaat, die je door sfeer, ongebruikelijke ritmes en arrangementen, manier van zingen en niet bepaald voor de hand liggende teksten soms wat ongemakkelijk doet voelen, maar juist door z’n intensiteit ook nooit verveelt en door al die aardse woorden en klanken ook weer een zekere lichtvoetigheid in zich heeft. De CD, en de gelijknamige muziektheatervoorstelling, leverde hen vorig jaar een nominatie voor de Friese Popprijs op.
Het nieuwe project van Skarl heet Serenade, en deze keer zijn de verhalen die begin vorige eeuw aan de stamtafel van de café’s in vissersdorpjes aan de Zuiderzee aan dorpsgenoten en reizigers werden verteld het centrale thema. Het trio heeft de afgelopen maanden een aantal nummers opgenomen voor een nieuwe theatervoorstelling, en een nieuwe CD, die eind dit jaar moet verschijnen.
Komende zaterdag speelt Skarl, samen met William Seen’s Transport Music, Monstertux, Une en Melanocaster in de Deloite Zaal op het Freezefestival in De Harmonie in Leeuwarden.
Op plaat en podium doen er meestal wel een paar gastmuzikanten mee, maar de vaste kern van Skarl bestaat uit Peter Kamping, Pieter Kurpershoek en Philippus Feenstra. Op Skilderij klinken instrumenten als bas- en bariton- en andere gitaren, harmonium, piano, accordeon en trombone, en daardoor doet de muziek meteen denken aan bands als De Kift en de Groningse band Plan Kruutntoone - zelfs Pere Ubu schoot me een keer te binnen. Met welke muziek voelen de heren zich nog meer verwant?
Philippus: “Dat varieert van volksmuziek tot jazz en van fanfare tot kleinkunst.” Pieter: “We houden van muziek die niet voor de hand ligt, soms behoorlijk ontspoort, piept, kraakt, smerig en vuil is maar toch weet te ontroeren.” Philippus: “Met andere woorden, muziek die met overtuiging wordt gebracht terwijl het technisch juist niet perfect hoeft te zijn.” Pieter: “Die intentie is ook te proeven bij bijvoorbeeld Tom Waits, Captain Beefheart, Meindert Talma, André Manuel en Spinvis.”
Hoe is het idee voor dit project ontstaan en waarom heet het Serenade? Zijn de “verhalen aan de stamtafel” het concept of is er nog een andere rode draad?
Philippus: “Serenade bestaat uit een verzameling verhalen die zijn fictieve oorsprong kent in het begin van vorige eeuw, maar door de tijd en overlevering geromantiseerd en aangepast is aan de hedendaagse tijd. De muziek en de verhalen zijn door Pieter en mij geschreven.
In het project staat de naam Serenade voor een muziekstuk ter gelegenheid van absurde romantiek, liefde en ongrijpbaar verlangen aan het venster van de suïcidaal, de alcoholist, het korpsleven en de carnavaleske bekrompen burgerlijkheid; thema’s die in de verhalen aan bod komen. Naast ‘verhalen aan de stamtafel’ is het doorvertellen een rode draad. In het begin van de vorige eeuw werden de verhalen doorverteld en aangedikt weer doorverteld, en kwamen door reizigers en marskramer van het ene dorp in het andere dorp terecht. Het Internet heeft misschien de functie van de reiziger en de marskramer overgenomen en de verhalen worden tegenwoordig aangedikt en doorverteld door de media.
Pieter: “Het titelnummer van CD gaat over een dorpsjongen in de jaren dertig die op jonge leeftijd lid wordt van de plaatselijke fanfare waar ook zijn hele familie deel van uitmaakt.”
Philippus: “Alle nummers zijn op zichzelf staande verhalen die we hebben verzameld. Ze zijn gebaseerd op artikelen uit het lokale nieuwsblad, de arbeider op de fiets, of ze zijn gewoon verzonnen. Pieter: “Met als centrale thema’s verlangen, (ziekelijke) liefde, bekrompen burgerlijkheid, arbeiders, hoeren en mensen die zich bewegen aan de onderkant van de samenleving.”
Hoe staat het met de voortgang van het project? Zijn de nummers die jullie opgenomen hebben nog ruwe schetsen of al aangekleed met gastmuzikanten.
Philippus: “In de winter van 2006 zijn we begonnen met opnames en inkleuring van de eerste muziekverhalen, gebruik makend van de contrabas, slagwerk (soeppan, trommels, bekkens...), toeters, banjo’s, traporgels etc. Eén van de onderdelen van het project is een nieuwe CD. Inmiddels zijn de opnames afgerond en wordt hij door Silvox gemixt en gemasterd. We verwachten dat de CD eind dit jaar klaar is.” Pieter: “Vanwege de verscheidenheid aan instrumenten zullen er live een slagwerker en een trombonist meespelen, respectievelijk Pieter Feenstra en Benedictus van der Veen.
Volgens Pieter zijn er wel verschillen met Skilderij, “de bezetting van de band is nu anders, dus het zal ook anders gaan klinken. Verder zullen er op het podium door middel van projectie en geluidsdecor sfeerbeelden worden getoond.”
Zoals gezegd: komende zaterdag 23 september speelt Skarl op het Freezefestival in Leeuwarden. Wat gaan ze daar doen, een voorproefje van Serenade of een “all time greatest hits”-optreden?
“Zeker geen all time greatest hits, het wordt inderdaad een voorproefje van Serenade, zij het zonder projecties en dergelijke, omdat het theatrale gedeelte op dit moment nog volop in ontwikkeling is”.
'Serenade' nieuw project van Skarl
Voorproefje op Freeze 2006
De liedjes op hun vorige CD Skilderij, uit 2004, waren “een serie portretten van mensen aan de onderkant van de samenleving, gevangen in gewoonten, getekend door dramatische gebeurtenissen en daarom met veel eelt op hun handen en hun ziel”. Zware kost dus, maar niettemin een erg mooie plaat, die je door sfeer, ongebruikelijke ritmes en arrangementen, manier van zingen en niet bepaald voor de hand liggende teksten soms wat ongemakkelijk doet voelen, maar juist door z’n intensiteit ook nooit verveelt en door al die aardse woorden en klanken ook weer een zekere lichtvoetigheid in zich heeft.