Meesters der zware metalen

De gewijde grond van Romein door Masters of Death

Paul van Berlo, ,

Een week na het optreden van Johan, werd poppodium Romein gevuld met een heel ander publiek. De gewijde grond van de voormalige kerk werd deze vrijdag in beslag genomen door de Masters of Death. Want onder die naam touren een 5-tal bands door Europa, met begin en eind in Nederland, en in afgeslankte vorm daarna ook nog door de VS. Het eerste optreden vond dus plaats in Leeuwarden.

De gewijde grond van Romein door Masters of Death

Een week na het optreden van Johan, werd poppodium Romein gevuld met een heel ander publiek. De gewijde grond van de voormalige kerk werd deze vrijdag in beslag genomen door de Masters of Death. Want onder die naam touren een 5-tal bands door Europa, met begin en eind in Nederland, en in afgeslankte vorm daarna ook nog door de VS. Het eerste optreden vond dus plaats in Leeuwarden. En hoewel het organiserende label had gehoopt op 400 bezoekers, was de komst van de helft daarvan toch al genoeg om te zorgen voor een goed gevulde zaal. En met de toch wel serieuze entreeprijs van 24 euro ga je ook niet zomaar even kijken. Er waren dus ook veel metalheads van buiten de provincie, want de Masters of Death zijn dan ook het neusje van de zalm in dit genre. Vier Zweedse bands, die al sinds het begin van de jaren 90 actief zijn in het genre en de nodige klassiekers hebben afgeleverd. Zweedse, of in bredere zin, Scandinavische death metal kenmerkt zich niet alleen door de trage riffs op lager gestemde gitaren, maar ook door een soort electric buzz geluid, in tegenstelling tot de vele cleanere sound uit de VS. De avond werd geopend door het Belgische Exterminator, waarvan ik slechts het laatste nummer meekreeg en dat was zeker niet slecht. De tweede band op het podium was Grave. Deze band is wat meer een crossover van de Scandinavische naar Amerikaanse metal, dus met wat meer strakke lijnen en een wat opener geluid. De band bestaat inmiddels ook al weer 15 jaar en heeft met haar debuut 'into the grave' een ware klassieker op haar naam staan. Binnenkort brengt Grave alweer haar 10 album uit getiteld 'when rapture comes'. Met zoveel ervaring en de goede geluidsinstallatie in Romein was het voor Grave niet moeilijk een sterk optreden neer te zetten. Datzelfde geldt voor Unleashed. Ook deze band loopt al sinds 1991 mee in het death metal genre en hebben zojuist hun achtste studioalbum uitgebracht 'mitvinterblot'. De zanger roept onwillekeurig vergelijkingen op met Tom Araya, de frontman van Slayer. Niet alleen qua voorkomen (zang en bas, houding) maar ook qua zang - of beter gezegd: geschreeuw- vertoont Unleashed gelijkenis met hun Amerikaanse collega's. Entombed stond 2 jaar geleden ook al in Friesland, en wel op het Wâldrockfestival. Entombed is waarschijnlijk qua naam en faam de bekendste band van de avond vanwege hun legendarische debuutalbum 'Left Hand Path' uit 1991, waarvan natuurlijk de titelsong gespeeld werd. Entombed wordt wel omschreven als de meesters van de 'death 'roll'. Hun 'cirkelzaag'-geluid en hun 'groove' zijn kenmerkend voor de sound zoals die op hun tweede album 'clandestine' geperfectioneerd werd. De set werd geopend werd met 'When in Sodom' van de gelijknamige EP, hun meest recente werk, terwijl het verschijnen van hun nieuwste album 'Sepent Saints' al een aantal malen is uitgesteld en nu voor februari/maart 2007 op de agenda staat. Zanger Lars Goran Petrov, de enige overgeblevene van de originele bezetting, was overduidelijk verkouden, want hij slingerde met veel plezier grote snotklodders in het rond. Het deed niets af aan zijn karakterestieke stemgeluid. Gelukkig maar, want Entombed mist op het podium toch echt een tweede gitarist. Daardoor was het geluid misschien niet het best, maar de totaalperformance toch zeker het best van de avond. De avond werd afgesloten door Dismember. Opnieuw een band die al 15 jaar meedoet in het circuit. Onlangs is van Dismember het 7e studioalbum 'the god that never was' verschenen. De muziek van Dismember is wat toegankelijker dan die van de vorige bands, en duidelijk is te horen dat de band geïnspireerd is door Iron Maiden. De melodieuze loopjes die kenmerkend zijn voor de Britse rockers zijn terug te horen in de nummers van de Zweden, en die komen daar ook ronduit voor uit, door een nummer op te dragen aan alle Iron Maiden fans. Hoewel Dismember een live-ervaring heeft om jaloers op te zijn, maakte het geheel een gehaaste indruk, en het leek wel of het optreden een stuk korter was dan dat van de andere bands. Niet alleen was Masters of Death een leuke avond - voor de liefhebber- maar het maakte duidelijk dat ook met metal de zaal van Romein goed gevuld kan worden en dat ook bands met een grote naam en een bijbehorende entreeprijs hier op kunnen treden. Daar zien we er graag meer van!