Dat doen we aan de bar gemaakt van een soort lego-blokje, wat bijzonder veel ramen heeft. Waarom? Dat leren we snel van spraakwaterval Jeroen die er vanaf het begin bij is. “In 2013 is er een paviljoentje neergezet aan de andere kant van het gebouw aan de Torenallee voor de Dutch Design Week. Een architectencollectief had samen met studenten die ruimte opgebouwd en die moest snel afgebroken worden. Als we dat in één week voor elkaar kregen, mochten we alles hebben. Tegelijkertijd was aan deze kant van het gebouw een project van Trudo gestart voor Plug-In City. De formule was om duurzaam te bouwen door te recyclen en vooral rekening te houden met het tijdelijke.”

 

Toevallig was Tim Kouthoofd, één van de initiatiefnemers, architect en kwam met een plan voor wat uiteindelijk het Glaspaviljoen werd: een gebouw voor en door bewoners en gebruikers op Strijp-S. “Ook voor bedrijven en zelfstandigen, zowel van Strijp-S als SAS-3 (de woningen aan de andere kant van de Torenallee, red.). Het gebouw moet allerlei doelen dienen; van workshops en expressieve activiteiten tot mogelijkheden voor de Urban Shopper, zoals graffiti workshops van Can Gallery. De totstandkoming is dan ook een echt coöperatieve actie geweest met budget vanuit Trudo, bijdragen van bedrijven en een deel crowdfunding. Het gebouw wordt nu ook volop gebruikt voor vergaderingen, bijeenkomsten van clubs en repetities.”
 

Tot nu toe is er een continue ontwikkeling gaande en de stichting die het pand beheert heeft diverse bronnen van inkomsten, zoals huur die gebruikers betalen om het pand te benutten. Voor bewoners is altijd wel wat te regelen. Rondom het pand beginnen nieuwe initiatieven te lopen binnen de Plug-In-formule en de looptijd van het project zou wel eens langer kunnen worden dan de oorspronkelijke vijf jaar. Nieuwe gebruikers blijven komen: “Er is een nieuw project genaamd “De Makers van Strijp-S”, wat ook deze kant op komt misschien. Dat is precies het soort project dat bij het Paviljoen past. Het creatieve en duurzame is wat aansluit bij onze beleving en dat is wel deel van onze koers.”

Dat werkt ook door in het programma wat Bas neerzet: “Ik wil dat mensen hier iets uitdagends kunnen vinden, dat past binnen de algemene beleving van de locatie. Daar zit een stukje ‘do-it-yourself’ mentaliteit bij, we zullen dus niet populaire bands neerzetten en proberen snel te schakelen als er iets op ons pad komt. Binnenkort hebben we zelfs een kinderfeestje. Dat klinkt raar, maar het is ook iets om te proberen. Creativiteit staat voorop, dus zomaar een DJ neerzetten om een feestje te organiseren zul je hier niet zien.” Jeroen voegt daar aan toe dat hij graag wil dat men wat mee kan geven aan mensen. Een idee of beleving die mensen bijblijft: “Er is één ding wat ik je wel wil zeggen, voordat er een misverstand over ontstaat: Het is dus géén buurthuis! Dat is het absoluut niet, dit is een creatieve, unieke plek die blijft veranderen en groeien. Je komt hier niet even binnenlopen op zondag voor een kop koffie.”

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat bezoekers niet welkom zijn: “In principe is het dus voor de bedrijven en bewoners, maar we kiezen ervoor om ook evenementen neer te zetten en daarbij is iedereen van harte welkom.” Met betrekking tot verwachtingen voor de toekomst is het duo nog wat voorzichtig. “We zijn natuurlijk beperkt in de ruimte en in middelen. We werken met vrijwilligers en zijn dus erg afhankelijk van de welwillendheid om ons heen. Daarnaast weten we nog niet hoe alles werkt en blijft het elke keer een avontuur als we iets nieuws proberen. Er zit wel een stijgende lijn in dus we kijken uit naar wat er komen gaat.”

Het Glaspaviljoen bezoeken kan op zaterdag 21 Maart. In het kader van STRP-festival zijn er dan live-sessies te horen van o.a. Geluidsdruk en Ruistuin. Abstracte, electronische muziek met veel kabels, synthesizers, drumcomputers en effecten. De entree is gratis.