HET CONCERT
Dessner, Sirota & Kuusisto, in het Muziekgebouw tijdens Cross-Linx, op 12 februari 2015.
DE ACT
Dessner, Sirota & Kuusisto, in het Muziekgebouw tijdens Cross-Linx, op 12 februari 2015.
DE ACT
Bryce Dessner is ondertussen kind aan huis in het Muziekgebouw. Hij stond er al met The National en in een wel heel speciaal samenwerkingsverband met Sufjan Stevens en Nico Muhly. Vanavond presenteert hij er maar liefst drie premières; twee vioolstukken, gebracht door respectievelijk Pekka Kuusisto en Nadia Sirota, om vervolgens het optreden persoonlijk af te ronden met een soloperformance op gitaar. Ook de violisten hebben hun link met de meer populaire genres, zo werkte Kuusisto met Nightwish en The National, en is Sirota tussen de albumcredits van Ratatat, My Brightest Diamond en Son Lux te vinden.
HET NUMMER
Alle lof voor de violisten, maar Bryce Dessner maakt op gitaar uiteindelijk de meeste indruk. Dit doet hij met een compositie die geïnspireerd is door Steve Reich en Jerry Garcia. Twee ogenschijnlijke tegenpolen. Reich is bekend om zijn minimalistische, repetitieve composities, Garcia was zanger en gitarist van de psychedelische band The Grateful Dead. Een act die onder andere bekend stond om zijn weelderige gitaarsolo’s. Extremen of niet, toch zijn beide invloeden goed herkenbaar in het stuk van Dessner. Middels gitaarloops keren dezelfde muzikale thema’s terug, en is het repetitieve element van Reich goed herkenbaar. De variaties op gitaar zijn geïnspireerd op het gitaarwerk van Garcia, schijnbaar zelfs op een solo die de Grateful Dead frontman ooit live ten gehore heeft gebracht.
HET MOMENT
Pekka Kuusisto heeft geen bladmuziek nodig vanavond. Tijdens het spelen slaat hij ogenschijnlijk achteloos de composities van zijn standaard op de grond. Deze nonchalance gecombineerd met de focus op zijn instrument is een uiterst vreemde combinatie om te aanschouwen.
HET NUMMER
Alle lof voor de violisten, maar Bryce Dessner maakt op gitaar uiteindelijk de meeste indruk. Dit doet hij met een compositie die geïnspireerd is door Steve Reich en Jerry Garcia. Twee ogenschijnlijke tegenpolen. Reich is bekend om zijn minimalistische, repetitieve composities, Garcia was zanger en gitarist van de psychedelische band The Grateful Dead. Een act die onder andere bekend stond om zijn weelderige gitaarsolo’s. Extremen of niet, toch zijn beide invloeden goed herkenbaar in het stuk van Dessner. Middels gitaarloops keren dezelfde muzikale thema’s terug, en is het repetitieve element van Reich goed herkenbaar. De variaties op gitaar zijn geïnspireerd op het gitaarwerk van Garcia, schijnbaar zelfs op een solo die de Grateful Dead frontman ooit live ten gehore heeft gebracht.
HET MOMENT
Pekka Kuusisto heeft geen bladmuziek nodig vanavond. Tijdens het spelen slaat hij ogenschijnlijk achteloos de composities van zijn standaard op de grond. Deze nonchalance gecombineerd met de focus op zijn instrument is een uiterst vreemde combinatie om te aanschouwen.