Dankzij Woody & Paul waren het schrijverschap en de muzikaliteit van Van Hulten al in grote kring bekend. Ondanks dat was de opwinding groot toen hij in 2012 zijn solodebuut ‘Koblenz’ heruitbracht. Een enigszins onsamenhangend, schetsmatig album waarop wel duidelijk werd dat zijn talent ook solo moeiteloos overeind bleef. In de twee jaar die sindsdien verstreken zijn, hingen Woody & Paul hun gitaren aan de boom – zij gaan verder in Long Life Heads – en maakte van Hulten, getuige de thematiek op ‘Paeonia’, roerige tijden door.
Man From The South gaat op ‘Paeonia’ verder waar ‘Koblenz’ ophield. Zijn muziek is nog steeds diep geworteld in Americana, alt.country, roots en folk. Al fingerpickend schept Van Hulten een wereld waarin gevaar en teleurstelling constant op de loer liggen. ‘You and I can not stop, the things we just can’t stop’ klinkt het in de broeierige opener ‘Before The Flood’, een nummer over een naderende overstroming die symbool lijkt te staan voor een groter, onafwendbaar onheil, namelijk dat van verloren dromen. Onheil dat ook in het lome ‘Circles’ prominent aanwezig is. Hoe mooi de melodie ook is, de subtiele dreiging die Van Hulten weet op te roepen gaat maar één kant op: de verkeerde.
Albumrecensie: Man From The South – Paeonia
Zwartgallige singer-songwriter haalt maximale uit moeilijke tijden
Echte singer-songwriters zingen niet over romantische picknicks in het park. Zij wentelen zich liever in pijn, verdriet, vertwijfeling en zelfreflectie. Die emoties blijken namelijk keer op keer garant te staan voor de beste, zij het wrange en soms zelfs ronduit pijnlijke, platen. Na een radiostilte van twee jaar is Paul van Hulten, Man From The South, eindelijk terug met zijn persoonlijke muzikale rouwverwerking. ‘Paeonia’ staat bol van duistere emotie en is bepaald geen lichte kost. Paradoxaal genoeg is het album vernoemd naar de pioenroos, een bloem die symbool staat voor de liefde en pure schoonheid.
Na de twee sterke openers, kent het album een kleine inzinking. ‘Hanging For A Week’ is te eentonig om te blijven hangen en ook ‘Milk & Honey’ kabbelt te zielloos door. Met ‘Wim’, een verhalend nummer over een man die vastgekluisterd zit aan de zaken die hem kapot maken, herpakt Van Hulten zich echter weer snel en komt hij met een indrukwekkend vervolg op de proppen waarin het ene nummer nog mooier is dan het andere. Daarbij valt op dat de geest van Mark Lanegan nadrukkelijk rondwaart op ‘Paeonia’: de uitspatting in ‘Hummingbird’ zou zomaar van de gitzwarte crooner afkomstig kunnen zijn en ook het intro van ‘Rain On The Moon’ vertoont veel raakvlakken met zijn werk, zeker ook vanwege de zware teksten.
‘I need to erase, the dots they already pave the way, and you’ll be the one who gets lost in here’ is het even zorgwekkende als memorabele refrein in ‘Hummingbird’. Om zich vervolgens in ‘Rain On The Moon’ tot een ex-geliefde(?) te wenden. ‘What became of you that year, the sun suddenly disappeared…..Oh my love, what went wrong? I can not stop the rain from falling.’
Dezelfde gevoelens keren ook terug in ‘Thea’, de geijkte hit van het album. Daarin wordt de ik-persoon verlaten door ‘Thea’ en lijkt deze zijn toevlucht tot drastische maatregelen te nemen. Lijkt, want Van Hulten verstaat de kunst om zich tekstueel nergens expliciet uit te laten. ‘Thea was my only way out of this godforsaken town, but he had to steal her away from me right in front of my eyes. Everything turned black the moment I opened the glove compartment……Oh this could have been all just one big mistake, or the best choice I have ever made.’ Hij weet zich als zanger diep onder de huid van de luisteraar te nestelen, waardoor zijn nummers nog meer indruk maken.
Paul van Hulten zet met zijn emotioneel lastige tweede een grote stap voorwaarts. Het album maakt een coherente, gefocuste indruk en kent vrijwel geen momenten van verslapping. Die schaarse momenten zitten ook nog eens aan het begin van het album, waardoor de balans toch in het voordeel van de singer-songwriter uitvalt. Man From The South laat de luisteraar met veel vragen zitten, maar toont zich andermaal een groot songwriter en levert met ‘Paeonia’ een van de beste Nederlandse releases van 2014 af.
‘Paeonia’ wordt in eigen beheer uitgebracht en verschijnt op 6 december 2014 op cd, lp en in digitale formats. Die dag vindt ook de releaseshow plaats in de kapel in Eindhoven. Daarnaast is het album te beluisteren via de 3voor12 Luisterpaal en Spotify.