Albumpresentatie Man From The South voldoet maar gedeeltelijk aan verwachtingen

Zacht zaalgeluid en rumoerige kapel spelen parten

Tekst: Paul Knippenberg / Fotografie: Patrick Spruytenberg ,

Vandaag vindt de releaseshow van ‘Paeonia’, het nieuwe album van Man From The South plaats in de Studentenkapel. Voor menig artiest is een kapel misschien een ongebruikelijke locatie, maar niet voor Paul van Hulten ofwel Man From The South; hij speelde in de afgelopen jaren al in huiskamers, op woonboten en in kerken. 3voor12/Eindhoven leverde gisteren al een lovende recensie af over de plaat, en gaat vanavond bekijken hoe de nieuwe muziek live tot zijn recht komt.

Birds That Change Colour

Het Belgische Birds That Change Colour, normaliter een zevenkoppige groep, wordt vanavond enkel vertegenwoordigd door Koen Kohlbacher, frontman en oprichter van de psych-folkband. De fraai bebaarde zanger-gitarist brengt een set vol folk waar vooral invloeden uit de jaren 60 als Neil Young en Syd Barrett in te ontdekken zijn. Kohlbacher zingt met een sterk Engelse tongval, waarin gelijkenissen met het stemgeluid van David Bowie te horen zijn.
Muzikaal wordt er volop afgewisseld binnen het folkgenre: de set bevat uitgesponnen psychedelische nummers vol virtuoos, vingervlug getokkel, gitaarspel dat haast middeleeuws aandoet en enkele korte aanstekelijke nummers. Het geluid van Birds That Change Colour heeft vooral tijdens complexe nummers een dreigend unheimisch tintje, vergelijkbaar met dat van het hoofdprogramma. 
Kohlbacher weet de onheilspellende sfeer die hij nu en dan met zijn muziek creëert een aantal keren te doorbreken met korte vertelsels. Zo praat hij onder andere over het meest recente album van zijn band, dat in midden in de natuur is opgenomen. Deze rustpunten in een set vol breekbare muziek maken het optreden net wat luchtiger, en dat is broodnodig in deze verstilde, kerkelijke sferen.

Al met al weet het Belgische voorprogramma, zeker voor een betrekkelijk onbekende naam in deze contreien, zich goed staande te houden in een uitverkochte Studentenkapel. Het publiek zit op enkele uitzonderingen na roerloos te luisteren naar de fragiele folkmuziek, om Birds That Change Colour vervolgens te waarderen met een flink applaus.
 

Man From The South

Met een donker drone-geluid dat overvloeit in ‘William’, het eerste nummer van het vorige album ‘Koblenz’, opent Man From The South zijn set. Paul van Hulten speelt veelal solo, maar vandaag heeft hij Chris Draaier als kompaan op het podium. Deze multi-instrumentalist, ook veelvuldig te horen op ‘Paeonia’, ondersteunt de zanger vandaag met gitaarpartijen en soundscapes. Geen overbodige luxe, aangezien het geluid van het voor te stellen album rijker is dan het oudere werk van Man From The South. Wie dit tweetal vandaag hoort zal niet meteen invullen dat deze mannen elkaar kennen uit de Eindhovense stonerrock-scene van een tiental jaren terug.

Na het openingsnummer volgen meteen ‘Hanging For a Week’ en het imminente ‘Before The Flood’. Met het nummer ‘Circles’ maakt Man From The South voor het eerst diepe indruk. Het ronduit meeslepende en intense nummer kan rekenen op een daverend applaus. De soundscapes die Draaijer creëert vormen hier een enorme meerwaarde. Ondertussen wisselt Van Hulten constant tussen akoestische gitaar en mandoline, waarop hij ogenschijnlijk moeiteloos varieert van eenvoudig en repetitief spel naar ronduit virtuoos getokkel.
 

Waar Van Hulten als Man From The South normaliter niet of nauwelijks communiceert met zijn publiek, doet hij dit vandaag wel. De momenten zijn nog steeds op een hand te tellen, maar er wordt gesproken. Of dit is vanwege de speciale avond, of omdat hij zijn podiumangst als soloartiest heeft overwonnen blijft onduidelijk. Wel komt het publiek te weten dat hij vanavond kaasfondue heeft gegeten en bedankt hij iedereen voor het komen. 

De nummers die worden gespeeld zijn vrijwel allen doordrenkt met tristesse en melancholie. Een uitzondering wordt gevormd door de laatste seconden van het verder donkere ‘Rain On The Moon’ waar vrolijk in wordt gefloten. Een lichtpuntje dat iedereen in de zaal wel even kan gebruiken. Uiteraard komen prijsnummers als ‘Wim’ en ‘Thea’ voorbij, en wordt het wonderschone ‘Something Made The Streets Melt’ van de debuutplaat gespeeld.
 
Van Hulten en Draaijer zitten vol focus te musiceren, en trekken zich weinig aan van het publiek, dat zo nu en dan hinderlijk te horen is. Op enige show hoeft niemand te rekenen vanavond, de aandacht gaat tijdens deze albumpresentatie enkel en alleen uit naar de muziek. Vervelend is dan ook dat het zaalgeluid vrij zacht staat. De uitvoering komt hierdoor een pak minder intens over. Het gevoel dat de plaat ‘Paeonia’ bezit lijkt vandaag soms te missen waardoor de presentatie wat vlak klinkt. Ook het rumoer dat het publiek maakt overstemt al snel de muziek. Zonde, zeker tijdens de presentatie van een album dat kan wedijveren met de beste Nederlandse releases van dit jaar.
 

Gezien: albumpresentatie Man From The South, op 6 december 2014, in de Studentenkapel.