Cross-Linx 2014: Cabaret Contemporain geeft visitekaartje af voor Extrema Outdoor

Publiek Cross-Linx vergeet te dansen bij live technoshow

Tekst: Paul Knippenberg / Fotografie: Koen van Hees ,

Het podium is voor aanvang gevuld met twee contrabassen, een drumstel, piano en gitaar. Een samenstelling waarin legio mogelijkheden zijn op muzikaal gebied. Maar instrumentale muziek die wel heel erg neigt naar minimal techno? Op Cross-Linx? In het Muziekgebouw? Dat willen we nog wel eens zien. Zijn deze Fransen dan echt een livevertaling van landgenoten als Laurent Garnier en Daft Punk?

HET CONCERT
Cabaret Contemporain, in het Muziekgebouw tijdens Cross-Linx, op 7 februari 2014.
 
DE ACT
Diegenen die het podium niet zien, denken waarschijnlijk aan een DJ die routineus zijn setje aan elkaar staat te mixen. De oplettende bezoeker ziet vijf muzikanten volledig opgaan in hun live dancemuziek. Vooral de twee contrabassen, en uiteraard hun bespelers - of moeten we ze beulen noemen, spelen een zeer aparte rol in dezen. Op alle mogelijke manieren worden groovende en grommende bastonen uit de instrumenten getoverd. De gitarist en toetsenist zorgen zo nu en dan voor de nodige speelse variaties. Zo worden de bassen met en zonder stokken als soort van slaginstrument gebruikt, en soms zelfs met twee strijkstokken tegelijk bespeeld. De term ‘muzak’ wil nog wel eens op de loer liggen, maar tijdens de laatste nummers van het optreden weten de Fransen gelukkig flink door te knallen.
 
HET NUMMER
Het eerste nummer van de set is van een wel zeer repetitieve, bezwerende en stuwende aard. Langzaam wordt er naar een vlammende, agressief klinkende climax toegewerkt. Met deze plaat weet Cabaret Contemporain de aandacht meteen te trekken en zich te introduceren aan het publiek in Eindhoven. Een publiek dat nog onwennig om zich heen staat te kijken. Dit is wel andere koek dan die Ólafur Arnalds zeg!  

 

HET MOMENT
Was er één moment dat echt opzien baarde? Neen. Het publiek zag voor een half uur vijf muzikanten die vol energie en overgave hun muziek ontzettend strak brachten met als sterspelers de twee bassisten die zich in alle hoeken, gaten en bochten wringen om maar een zo vies en donker mogelijk basgeluid te genereren. 
 
OOK OPMERKELIJK
Niemand danst. Terwijl de muziek er toch uitermate geschikt voor is. Toeschouwers zijn er genoeg, binnen één nummer is men in groten getale aanwezig voor het podium in de foyer en blijft daar ook trouw staan tot aan het einde van het optreden. Deze band had een meer actieve respons mogen hebben. Wellicht is de omslag na het rustigere klassiekere werk te groot.  
 
HET OORDEEL
Cabaret Contemporain weet vanavond te verassen en ook nog eens te overtuigen. De spanningsboog in de nummers is perfect, de band speelt strak en heeft een goede opbouw in zijn setlist aangebracht. Het technofeest wilde niet losbarsten, maar dat had meer met de samenstelling van het publiek, de andere acts op het affiche en de setting van het festival te maken dan met het aanstekelijke geluid dat de Fransen produceren.