Resist #3 zoekt grenzen van comfortzone op in Klokgebouw

Groots dubstep-concept neemt veel risico's, maar blijft een begrip

Tekst: Michael Janiec / Fotografie: Patric Muris ,

Talent van eigen bodem, maar ook van een internationaal niveau. Voor menig dubstep-liefhebber is de waslijst aan namen die optreden alom bekend. Om het allemaal binnen de programmering te laten passen zijn er dj’s aan elkaar gekoppeld, waardoor een mooi aantal unieke combinaties ontstaat. Al vanaf het begin blijkt dat de grenzen van de muzikale comfortzone constant opgezocht zullen worden. Is het allemaal nog te ‘weerstaan’ na zoveel uur?

Resist, het grootste dubstep-feest van Nederland, kan de ambitie goed vasthouden met zo’n 2.500 bezoekers op de derde editie. De rave duurt van 22.00 uur tot 07.00 uur en kan lang rekenen op een enthousiaste aanhang. 3voor12/Eindhoven doet verslag van alle acts. Te beginnen bij Nicon en Lifecycle die bij binnenkomst bezig zijn met de openingsset. Op de vloer beginnen er eilandjes van mensen te ontstaan. Lifecycle (Luuk Bos) oogt opgelaten, terwijl Nicon het iets meer voor de routine neemt. Beiden zijn door hun vriendschappelijke en professionele relatie goed op elkaar ingespeeld. Een mix van diepe dubstep met breakbeat zet de vroege toon. Een rauwe bass ala Distance wordt als leidraad genomen, opgevolgd door typische skanking nummers. De vroege fanatiekelingen beginnen zich met iedere danspas steeds meer naar voren te begeven.

Tegen het einde van de set komt MC Swift het podium op. Het publiek wordt uitgenodigd om nog meer naar voren te komen. Gomes en TB6K zijn nu aan de beurt. Inmiddels is het wat drukker geworden en gaat de muziek gelijk ook een stuk harder. Grime, maar veelal filth. Centraal thema is een hele vieze bass. Beide heren ogen, in tegenstelling tot de muzikale uitbarsting, rustig en berekenend. Het kan blijkbaar nog veel harder, ‘Baptism Of Fire’ van 12Gauge, D-Jahsta en Sadhu slaat in als een bom. De constante begeleiding van de MC daagt het publiek uit om nog harder te dansen.

Als volgende is Megalodon aan de beurt. Deze uit Los Angeles afkomstige artiest is inmiddels wel een bekende op Nederlandse bodem. Met release op het Nederlandse Subway Recordings van Nicon, is hij onderhand een publiekstrekker geworden. Een vleugje trap aan het begin van zijn set kondigt zijn iets andere aanpak aan. Vrij snel gaan echter alle remmen los en neemt zijn vertrouwde stijl het voortouw. Wat opvalt in verhouding tot de vorige edities, is dat er elke keer weer harder gedraaid lijkt te worden. Het publiek vindt het in elk geval geweldig en geeft aan nog veel energie te hebben.

De dj’s zijn aan elkaar gewaagd deze avond. Bukez Finezt en 50 Carrot worden met veel verwachting ontvangen. Hun stijlen hebben veel raakvlakken, er wordt in tempo veel afwisseling in de wobble-frequenties aangebracht; skank en uiteindelijk puur filth. De tent, van beton of niet, wordt structureel afgebroken.

Koan Sound (duo dat voorheen een trio was) wordt gezien als één van de pioniers in het opkomende glitch. Inmiddels hebben zij een wereldwijde aanhang weten te werven die binnen dit genre nog zelden overtroffen is. De set opent met veel van hun klassiekers, opgevolgd door nieuw materiaal. Hun authentieke en herkenbare geluid blijkt nog steeds innovatief. Vervolgens verplaatst het zich meer naar breakbeat en wordt zelfs ‘Spor’ gedraaid. Het publiek is onder invloed van een unieke atmosfeer.

Jakes en Vodex zijn geen onbekenden van elkaar. Vodex heeft pas op de EP van Beezy een nummer gedaan, deze is uitgebracht op H.E.N.C.H. – het label van Jakes dus. Beiden brengen met hun producties een uniek geluid, zij het in dezelfde subcategorie van het genre. Jakes is voorheen een gerespecteerde drum ‘n’ bass MC geweest, onder de naam: MC Jakes. Het meest bekend is hij van zijn samenwerkingen met de producer TC. Zijn aanwezigheid is goed merkbaar tijdens dit optreden en draagt bij aan de presentatie. Ook Jakes en Vodex spelen veel nieuw materiaal, mogelijk om het op het publiek te testen.

Het testen gebeurt niet alleen op het niveau van de nummers, maar ook op dat van de gemaakte duo’s. 501 en Eptic staan bekend om hun melodieuze producties. Ondanks dat zitten hun energieniveaus tamelijk ver uit elkaar. Het klinkt echter vertrouwd en goed gemixt. Een selectie uit hun eigen materiaal wordt uiteindelijk omgezet naar bekendere drum ‘n’ bass. Als afsluiter is de Belgische Murdock gekomen om de laatste energie nog uit het publiek te krijgen, eveneens met drum ‘n’ bass. Vele epische anthems komen langs en sluiten daarmee gepast deze avond af.

Het was oprecht een heftige avond. Was het de programmering? De hoeveelheid energydrink die backstage vloeide? De plek, de sfeer en de extase? Mogelijk al die factoren. Resist heeft bewezen nog steeds een begrip te zijn en de genomen risico’s tonen aan dat het festival er veel aan gelegen is om dit te blijven.

Gezien: Resist, op 18 mei 2013, in het Klokgebouw.