Het is zomaar een woensdagavond in september. Gezamenlijk fietsen we naar zijn studio, al is de naam studio niet geheel op zijn plaats. Door de verzameling van drumcomputers, keyboards, versterkers, opnameapparatuur, instrumenten, duizenden lp’s, draaitafels, albumhoezen en nog veel meer, lijkt het op een museum. Echter staat er niets voor de sier maar is alles puur functioneel. De benaming ‘muzieklab’ zou dan ook beter op zijn plaats zijn, met de geluidsprofessor als brein.
We hebben het over zijn nieuwste plaat. Hiphop, jazz, elektronica, vintage apparatuur en ‘ode aan de library- & stockmuziek compilaties uit de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw’ zijn zomaar wat tags die aan het album hangen. Deze brede benaming doet recht aan het eclectisch geheel van de plaat. Library- & stockmuziek, ook wel ‘mood music’ genoemd, wordt vooral gebruikt als muzikale ondersteuning bij documentaires of andere creatieve projecten. Tussen de enorme collectie vinyl van Kid Sundance, oftewel Raimond Gesthuizen, staan fijne items uit dit genre. Slechts in kleine aantallen geperst maar van grote muzikale waarde. Het is een nichemarkt, verdeeld over de wereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ‘Kid’s Colors’ reacties oproept uit Europa maar ook Japan.
Kid Sundance bekroont nieuw album met eigenzinnige videoclip
3voor12/Eindhoven op bezoek in muzieklab van geluidsprofessor
Eindhovense producer Kid Sundance heeft onlangs een nieuw album uitgebracht: ‘Kid’s Colors’. Het album was een tijdje te luisteren op de Luisterpaal en werd daar goed gewaardeerd. Nu ook de videoclip is verschenen, is het hoog tijd om eens nader kennis te maken met deze kleurrijke man uit Eindhoven. 3voor12/Eindhoven spreekt met hem af in zijn studio, where the magic happens.
‘Kid’s Colors’ is goed ontvangen binnen deze nichemarkt maar ook daarbuiten. De plaat is uitgebracht door het label Fremdtunes. Kid Sundance: “Vanaf het begin ben ik gesteund door het label. Ze hebben me compleet vrij gelaten en zo heb ik precies kunnen maken wat ik wilde.” Het vintage-geluid op de plaat komt vooral tot stand door met soms relatief oude, vaak bijzondere apparatuur te werk te gaan. Zijn TR-808 analoge Roland drumcomputer, Höhner electrische piano en opnameapparatuur geven de plaat het bijzondere eigen geluid. “Met alleen een laptop krijg je nooit de sound die je met dit materiaal krijgt”, aldus Kid Sundance. Ondermeer Eindhovenaren R0nes en Edward Capel leverden hun bijdrage in drie van de zeventien nummers. (‘The Diesel’, ‘Urban Rain’ (R0nes) en ‘April Sun’, ‘Urban Rain’ (Edward Capel). De openingstrack ‘April Sun’ lag al twee jaar klaar om ‘iets mee te gaan doen’. De alt clarinet van Edward Capel werd erin verwerkt en het nummer was klaar voor het album. Een funky groovy plaat, warme melodieën afwisselend met een eigen sound. Ook de Kraftwerk invloeden in ‘Tech City’ bespelen de verbeelding. Kid Sundance over deze track: “De zogenaamde arpeggiator (een synthesizer patroon dat zichzelf herhaalt) draagt ook zijn steentje bij. Zoiets doet robot-achtig aan, maar bij mij wel op een funky manier. Het nummer refereert aan Eindhoven.”
Juist de sound in dat nummer, ‘Tech City’, heeft regisseur Superelectric (Henk Loorbach, Opgezwolle Eigen Wereld, Noisia/What Happened) geïnspireerd om een documentaire-achtige clip te maken. Met een knipoog, dat wel. De clip werd mogelijk door een subsidie van het TAX-videoclipfonds. Deze stelt als doel dat beeld en geluid een bijzondere combinatie vormen die het gangbare overstijgt. Kid Sundance: “De totstandkoming van het nummer – een soort trial and error – en de hoeveelheid apparatuur die er gebruikt is, zijn behoorlijk ‘laboratoriumachtig’. Een snufje dit en dat, resultaat bekijken, afwegen en weer verder... Zo gaat het bij mij in de studio ook.”
Zo is de geluidprofessor in beeld gevangen. Te midden van een berg aan vage apparatuur die uiteindelijk een eclectisch geheel van geluid samenbrengt tot een aanstekelijke sound. Of het wetenschap is, wordt in het midden gelaten, pure kunst is het zeker.