Eerst een korte beschrijving van het Beursgebouw: het is een enorme hal met een balustrade rondom. Hoog, kil en onpersoonlijk. De hal staat halfvol met gezellig aangeklede kraampjes vol kleding en snuisterijen. In het lege deel van de zaal staat een klein podium waar een keur aan artiesten van deze beurs zijn kunsten mag vertonen. Het uit Nederland afkomstige Magion opent Phantasium met symfonische metal. Dat is geen sinecure gezien de magere opkomst. Voor het podium staan niet meer dan een dertigtal bezoekers.
De muziek van Magion klinkt bekend in de oren. Het doet denken aan Epica, Delain, Trail of Tears, Within Temptation en elke andere female fronted metal band. Zangeres Myrthe van Beest doet haar best maar weet niet te overtuigen. De hoge tonen willen niet echt uit de verf komen. Het klinkt ingehouden, lief en vriendelijk. Het geluid in de hal, die zich niet bepaald leent voor concerten, is ook niet optimaal te noemen. Dat, samen met een publiek dat niet bijzonder enthousiast is, maakt het voor de band geen makkelijke taak om goed te doen. Het moet gezegd worden dat Magion haar uiterste best doet om een goede en afwisselende show neer te zetten ondanks al die omstandigheden.
Rosa Crvx doet kille omgeving van Beursgebouw vergeten tijdens Phantasium
Show duurt veel minder lang dan aangekondigd, maar is desondanks moeite waard
Voor het vierde jaar op rij wordt het jaarlijks Phantasium gehouden in het Beursgebouw, een beurs voor iedereen die geïnteresseerd is in de middeleeuwen, gothic en fantasy. Voor de beurs werkelijk van start gaat, is er op vrijdag de opening met het optreden van het uit Frankrijk afkomstige Rosa Crvx. Een must voor iedereen die van duistere, sfeervolle gothic houdt.
Natuurlijk is Rosa Crvx voor de meesten de reden om deze vrijdagavond hier te zijn. Het is drukker in de zaal maar nog steeds oogt het bijzonder rustig. Omdat Rosa Crvx niet erg vaak in Nederland optreedt, was de verwachting dat het veel drukker zou zijn. Het lijkt erop dat het optreden niet goed is aangekondigd.
De show die Rosa Crvx deze avond neerzet, is summier van opzet. Het koor ontbreekt en het is al direct duidelijk dat de ‘Performance de la Cage’ niet uitgevoerd zal worden. Het opvallende carillon en de mechanische drummachine zijn wel vertegenwoordigd en aan beide zijden van het podium zijn de grote kaarsenrekken opgesteld die voldoende sfeer brengen om de kilte van de hal even te verjagen. Rosa Crvx opent de show met ‘Invocation’ waarbij twee vaandelzwaaiers op oliedrums tussen het publiek staan. Zanger Olivier Tarabo verzoekt de technici om de zaal donkerder te maken. Dat lukt even, maar daarna wordt het licht toch weer hoger gedraaid. Het licht blijft een hekel punt. Op het podium is er voldoende licht maar het deel van het optreden dat tussen het publiek in de zaal plaatsvindt, kan niet optimaal uitgelicht worden.
Olivier Tarabo weet met Rosa Crvx ondanks het moeilijke licht zelfs in deze kille en onpersoonlijke hal een duistere mystiek te creëren. Het geluid is in vergelijk met Magion uitstekend en weet bij menigeen voer roering te zorgen. Nummers als ‘In Terribilis’, ‘Helhel’ en ‘Ante A’ komen voorbij. Met ‘Eli-Elo’ wordt de ‘Dance de la Terre’ uitgevoerd: twee naakte danseressen die op een tafel in het publiek zich met fijn zand overgooien. Daarna is het snel gedaan met het optreden. De tweeëneenhalf uur die op de website zijn aangekondigd, worden bij lange na niet gehaald: na anderhalf uur worden de kaarsen gedoofd en verlaat Rosa Crvx het podium. Vermoedelijk is dit te wijten aan de opkomst en de omgeving waarin de band moet optreden. Ondanks deze omstandigheden heeft Rosa Crvx een bijzondere avond gebracht.